آیه اکمال

آیه اکمال
	تابلو فرش شجره طیبه که آیه اکمال در حاشیه محراب آن بافته شده و در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود
مشخصات آیه
نام آیه	آیه اکمال
واقع در سوره	مائده
شماره آیه	۳
جزء	۶
اطلاعات محتوایی
شأن نزول	اعلام جانشینی امام علی(ع) توسط پیامبر اکرم(ص) در روز غدیر
مکان نزول	مکه
موضوع	اعتقادی
درباره	امیرالمومنین و واقعه غدیر
آیات مرتبط	آیه تبلیغ و آیه ولایت

آیه اِکمال بخشی از آیه سوم سوره مائده، که خداوند در آن از مأیوس شدن کافران، کامل شدن دین، تکمیل نعمت الهی و پذیرش دین اسلام به‌عنوان آئین نهایی انسان‌ها سخن گفته است. شیعیان بر اساس روایات رسیده از اهل‌بیت پیامبر(ص) معتقدند، این آیه درباره واقعه غدیر نازل شد و منظور از کامل‌شدن دین و نعمت، اعلام ولایت و جانشینی حضرت علی(ع) برای پیامبر اکرم(ص) است. در مقابل، اهل‌سنت نزول آیه را در روز عرفه دانسته و معتقدند منظور از کامل‌شدن دین، بیان همه احکام اسلام است.

مفسران اهل‌سنت به این دلیل که در آغاز و پایان آیه، تعدادی از احکام شرعی آمده، می‌گویند مراد از کامل‌شدن دین، کامل شدن همه احکام شرعی اسلام است؛ ولی، شیعیان باتوجه به آنکه آیه، از ناامیدی کافران سخن گفته، معتقدند احکام شرعی به تنهایی نمی‌تواند موجب مأیوس‌شدن کافران از اسلام شود؛ زیرا ناامیدی کامل کافران زمانی رخ می‌دهد که خداوند برای سرپرستی و تدبیر امور دین کسی را نصب کند که جانشین پیامبر بوده و دین را تداوم بخشد.

مرتضی مطهری درباره تفاوت بین «اکمال» و «اتمام» گفته‌ است: «اتمام» در جایی است که چیزی قبلا ناقص بوده؛ ولی در «اکمال» ممکن است چیزی ظاهرش درست و تمام بوده، ولی چون آثار مورد انتظار را ندارد، کامل نباشد. در آیه اکمال، دستور نصب امام علی(ع) به امامت، هم جزئی از دین و تمام‌کننده آن بود و هم موجب کمال سایر اجزای دین شد؛ زیرا روح دین ولایت و امامت است.

جایگاه

آیه اِکمال بخشی از آیه سوم سوره مائده است.^[۱] این آیه از دلایل شیعه برای اثبات امامت امام علی(ع) است.^[۲] در این آیه از روزی سخن به میان آمده که چهار امر مهم در آن رخ داده است، که آنها عبارتند از: مأیوس شدن کافران، کامل شدن دین، تکمیل نعمت الهی و پذیرش دین اسلام به عنوان آئین نهایی انسان‌ها.^[۳] شیعیان بر اساس احادیث اهل‌بیت(ع) معتقدند، با اعلام جانشینی حضرت علی(ع) برای پیامبر اکرم(ص) در این روز، این امور محقق گردید.^[۴]

متن و ترجمه آیه

...﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا﴾ [مائده:3]... ...امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم...

سوره مائده: آیه ۳

شأن نزول

منابع شیعه، شأن نزول آیه اکمال را واقعه غدیر و ولایت امام علی(ع) بر مسلمانان می‌دانند.^[۵] شیعیان معتقدند، پیامبر اکرم(ص) پس از انجام آخرین حج خود، در مسیر بازگشت، در منطقه‌ای به نام غدیر خم، مسلمانان را جمع کرد و در خطبه‌ای، امام علی(ع) را ولیِّ مسلمانان و جانشین خود معرفی نمود. پس از خطبه، مسلمانان با امام علی(ع) بیعت کردند.^[۶] سپس آیه اکمال نازل شد و از کامل‌شدن دین اسلام خبر داد. علامه امینی در کتاب الغدیر و میرحامد حسین در کتاب عبقات الانوار، شواهد بسیاری از منابع اهل‌سنت در تأیید و اثبات نزول این آیه در خصوص امام علی(ع) و واقعه غدیر آورده‌اند.^[۷]

زمان نزول

مسلمانان در اینکه آیه اکمال در حَجّةُ الوِداع نازل شده، اتفاق‌نظر دارند، اما درباره روز نزول آن، دیدگاه‌های متفاوتی ارائه نموده‌اند.^[۸] بیشتر روایات^[۹] اهل‌بیت و اجماع علمای شیعه بر آن است که آیه اکمال در روز غدیر یا اندکی پس از آن نازل شده است.^[۱۰] برخی از علمای اهل‌سنت نیز ضمن بیان روایت نزول این آیه در روز غدیر، آن را ضعیف دانسته‌اند.^[۱۱] علامه امینی با بررسی رجالی سند روایت‌های اهل‌سنت معتقد است آنها بر اساس موازین اهل‌سنت موثق هستند.^[۱۲]

طبق برخی منابع اهل‌سنت، ازجمله دو کتاب تفسیری و تاریخی ابن‌کثیر دمشقی، نزول آیه در روز عرفه بوده است.^[۱۳] سید جعفر مرتضی عاملی تاریخ‌پژوه شیعه معتقد است که آیه اکمال دو بار نازل شده است: بار نخست در روز عرفه که پیامبر(ص) به علتی از اعلام آن نگران بود. به همین علت آیه تبلیغ نازل شد و خدا در آن به پیامبر اکرم(ص) ضمانت داد که مشکلی پیش نخواهد آمد. سپس در روز غدیر دوباره آیه اکمال نازل شد.^[۱۴]

منظور از کامل‌شدن دین

مفسران شیعه و سنی درباره عبارت «أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ» (دینتان را برایتان کامل کردم) دیدگاه‌های متفاوتی دارند.^[۱۵] مفسران اهل‌سنت به این دلیل که در آغاز و پایان آیه، احکام شرعی بیان شده است، می‌گویند مراد از کامل‌شدن دین، کامل شدن همه احکام شرعی اسلام با نزول این آیه است.^[۱۶]
شیعیان باتوجه به آنکه در آیه، از ناامیدی کافران سخن گفته است، این دیدگاه را نپذیرفته و معتقدند احکام شرعی به تنهایی نمی‌تواند موجب حفظ دین و مأیوس‌شدن کافران از اسلام شود؛ زیرا ناامیدی کامل کافران زمانی رخ می‌دهد که خداوند برای سرپرستی، نگهبانی و تدبیر امور دین و ارشاد امت کسی را نصب کند که بتواند جانشین پیامبر بوده و دین را تداوم بخشد. در نتیجه آیه اکمال دین مرتبط به غدیرخم (۱۸ ذی‌حجه سال ۱۱ق) و اعلام ولایت امام علی(ع) است.^[۱۷] همچنین با اعلام احکام شرعی که در این آیه آمده، احکام اسلام کامل نگردید؛ زیرا پس از آن نیز آیاتی دیگر نازل شد که بیان‌گر احکامی از اسلام بود.^[۱۸]نویسنده تفسیر روان جاوید براین باور است که مانعی نيست معتقد باشیم فراز نخستین آيه ۳ سوره مائده هم در همان روز ۱۸ ذی حجه نازل شده باشد و این جمله(الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا) در میان اول و پایان آیه که مربوط به فروع دین و احکام است مانند جمله معترضه است كه به سبب آن اثبات كمال دين در اصول و فروع می‌شود به گونه‌ای كه ديگر نسخ در آن راه ندارد و مزيدى بر آن متصور نيست و اين دين باقى است تا روز قیامت.^[۱۹] شیعیان با استناد به روایات اهل بیت، منظور از کامل‌شدن دین و نعمت را اعلام ولایت و جانشینی حضرت علی(ع) پس از پیامبر(ص) می‌دانند.^[۲۰]

تفاوت اکمال و اتمام

مرتضی مطهری متفکر شیعی درباره فرق بین «اکمال» و «اتمام» که در این آیه آمده، می‌نویسد: «اتمام» در جایی گفته می‌شود که؛ سازه‌ای قبلا ناقص باشد؛ مانند ساختمان قبل از آنکه همه کارهایش تمام شود، آن را «ناتمام» می‌گویند. اما اکمال زمانی است که چیزی شاید پیکره‌اش درست و تمام باشد، ولی از باب اینکه روح ندارد و آن آثاری که انتظار است، بر آن مترتب نمی‌شود می‌گویند کامل نیست. در آیه اکمال، این دستور (یعنی نصب امام علی به امامت‏) به اعتبار اینکه دستوری از دستورهای دین و جزئی از اجزای آن است، موجب تمام شدن دین شد. باز همین دستور به اعتبار اینکه اگر نمی‌بود همه دستورهای دیگر ناکامل بود، کمال همه آنها بشمار می‌رود؛ زیرا روح دین ولایت و امامت است و اگر انسان ولایت و امامت نداشته باشد اعمالش حکم یک پیکر بدون روح را پیدا می‌کند.^[۲۱]

جستارهای وابسته

پانویس

↑ علامه حلی، نهج الحقّ و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۱۹۲.
↑ طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج‏۴، ص۴۲۲
↑ نگاه کنید: تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج‏۴، ص۲۶۳
↑ نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.
↑ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۴۷.
↑ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۶و۱۷۷.
↑ نگاه کنید به امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۴۸تا۴۵۶؛ حسینی میلانی، نفحات الازهار فی خلاصة عبقات الانوار، ۱۴۲۳ق، ج۸، ص۲۶۱.
↑ جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۳۲۵.
↑ برای نمونه نگاه کنید به کلینی، کافی، ۱۳۸۸ق، ج۱، ص۲۹۲تا۲۸۹؛ بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ۴۳۴تا۴۴۷.
↑ امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۱۱۵.
↑ نگاه کنید به ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۱۹.
↑ امینی، الغدیر، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۹۴تا۲۹۸.
↑ نگاه کنید به ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۶؛ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۱۵۵.
↑ عاملی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ۱۳۸۵ش، ج۳۱،ص۳۱۰.
↑ برای نمونه نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۵و۲۴۶؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۳۳و۲۳۴.
↑ برای نمونه نگاه کنید به آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۳۳و۲۳۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۳و۲۶۴.
↑ نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۶.
↑ نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۴.
↑ ثقفی، روان جاوید، ۱۳۹۸ق، ج۲، ص۱۸۴.
↑ نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.
↑ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج‏۲۵، ص۱۸۸-۱۸۹

منابع

ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، تحقیق علی نجیب عطوی و دیگران، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۰۸ق.
ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق سامی بن محمد سلامه، ریاض، دار طیبه للنشر والتوزیع، ۱۴۲۰ق.
امینی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب والسنة والادب، طهران، بی‌نا، ۱۳۶۶ش.
بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه البعثة، ۱۴۱۵ ق.
جرجانی، حسین بن حسن، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
حسینی میلانی، علی، نفحات الازهار فی خلاصة عبقات الانوار، قم، مرکز تحقیق و ترجمه و نشر آلاء، ۱۴۲۳ق.
سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۳ق.
طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
طیب، سید عبد الحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش.
عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، قم، دار الحدیث، ۱۳۸۵ش.
عیاشی، محمد، کتاب التفسیر، قم، تحقیق مؤسسة البعثة، ۱۴۲۱ق.
علامه حلی، حسن بن یوسف، نهج الحقّ و کشف الصدق، دار الکتاب بیروت، اللبنانی، چاپ اول، ۱۹۸۲م.
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، طهران، دارالکتب الاسلامیة، ط الثالثة، ۱۳۸۸ق.
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، موسسة آل البیت لإحیاء التراث، ۱۴۱۳ق.

پیوند به بیرون

[1] علامه حلی، نهج الحقّ و کشف الصدق، ۱۹۸۲م، ص۱۹۲.

[2] طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج‏۴، ص۴۲۲

[3] نگاه کنید: تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج‏۴، ص۲۶۳

[4] نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.

[5] امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۴۷.

[6] مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۶و۱۷۷.

[7] نگاه کنید به امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴۴۸تا۴۵۶؛ حسینی میلانی، نفحات الازهار فی خلاصة عبقات الانوار، ۱۴۲۳ق، ج۸، ص۲۶۱.

[8] جرجانی، جلاء الأذهان و جلاء الأحزان، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۳۲۵.

[9] برای نمونه نگاه کنید به کلینی، کافی، ۱۳۸۸ق، ج۱، ص۲۹۲تا۲۸۹؛ بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۱، ۴۳۴تا۴۴۷.

[10] امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۱۱۵.

[11] نگاه کنید به ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۱۹.

[12] امینی، الغدیر، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۹۴تا۲۹۸.

[13] نگاه کنید به ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۶؛ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۱۵۵.

[14] عاملی، الصحیح من سیره النبی الاعظم، ۱۳۸۵ش، ج۳۱،ص۳۱۰.

[15] برای نمونه نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۵و۲۴۶؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۳۳و۲۳۴.

[16] برای نمونه نگاه کنید به آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۳۳و۲۳۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۳و۲۶۴.

[17] نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۶.

[18] نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۴.

[19] ثقفی، روان جاوید، ۱۳۹۸ق، ج۲، ص۱۸۴.

[20] نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.

[21] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج‏۲۵، ص۱۸۸-۱۸۹

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

ن ب و آیات نام‌دار قرآن
اعتقادی	آیه آمن الرسول • آیه اولی الامر • آیه اسراء • آیة الکرسی • آیه بیعت رضوان • آیه تطهیر • آیه ولایت • آیه خیر البریه • آیه استرجاع • آیه اکمال • آیه انذار • آیه مباهله • آیه امانت • آیه نور • آیه مودت • آیه حفظ • آیه مشیت • آیه فطرت • آیه میثاق • آیه صادقین • آیه ابتلای ابراهیم • آیه لیلة المبیت • آیه اطعام • آیه صلوات • آیه حکومت مستضعفین • آیه جاء الحق • آیه و ان یکاد • آیه نفس مطمئنه • آیه اهل الذکر • آیه تبلیغ • آیه لا تحزن • آیه وسیله • آیات تحدی • آیه استخلاف • آیه خلافت انسان • آیات مهدویت • آیه ود • آیه سأل سائل • آیه شفاء • آیه توبه • آیه توکل • آیه هادی • آیه تبدیل • آیه روح • آیه ملک • آیه سخره • آیه کتمان • آیه عز • آیه رکوب • آیه شهادت • آیه الحاق ذریه • آیه فائزون • آیه اعراف • آیه لا اکراه فی الدین • آیه سحر • آیه بیوت • آیه نصر • آیه سقایة الحاج • آیه نسخ • آیات برائت • آیه خاتمیت • آیه هجرت • آیه علم‌الکتاب • آیه شاهد • آیه بر • آیه سلم • آیه احسان به والدین • آیه کرامت • آیه شعوبیه • آیه وزر
فقهی	آیه اخلاص • آیه خمس • آیه تیمم • آیه حجاب • آیه وضو • آیات نشوز • آیه سیف • آیه وصیت • آیه قرض الحسنه • آیه روزه • آیه قصاص • آیه کتمان • آیه نفر • آیه تداین • آیه اولو الارحام • آیه محارم • آیه انفال • آیه حد سرقت • آیه قبله • آیه نسخ • آیه نماز جمعه • آیات ارث • آیه امانات • آیه اعتداء • آیه تهلکه • آیه امتحان • آیه ربا • آیه محاربه • آیه نفی سبیل • آیه قنطار • آیه جزیه • آیه ایلاء • آیه ظهار • آیه حج • آیه اصلاح ذات بین • آیه صلح • آیه تجارت • آیه حذر • آیه عده طلاق • آیه طلاق • آیه نجاست مشرکان • آیه متعه • آیه حرث • آیه حیض • آیه تربص• آیه قصر • آیه جزای فحشا • آیه اخراج • آیه زکات • آیه عدد • آیه الرجال قوامون علی النساء • آیه لعان • آیه جلباب • آیه غیبت • آیه قَذْف • آیه وجوب وفا • آیه کرامت • آیه تحریم • آیه فیء • آیه مجاهدون • آیه خیانت در امانت • آیه نقض قسم • آیه رضاع • آیه جلد • آیه استعاذه • آیه تعاون • آیه کنز • آیه احسان به والدین • آیه لا اکراه فی الدین • آیه سکر • آیه دیه • آیه اهله
اخلاقی	آیه اخوت • آیه اعتصام • آیه نجوا • آیات افک • آیه امن یجیب • آیه اطعام • آیه نبأ • آیه دعوت • آیه مشیت • آیه بر • آیه اصلاح ذات بین • آیه صلح • آیه سلم • آیه تأسی • آیه تخییر • آیه استیذان • آیه کنز • آیه رکوب • آیه ایثار • آیه انفاق • آیه غیبت • آیه احسان به والدین • آیه اذن • آیه مشورت • آیه شورا • آیه خلق عظیم • آیه حکمت
متشابه	آیه مجیء
سایر	بسم الله الرحمن الرحیم • آیه ۳ سوره حمد • ایاک نعبد و ایاک نستعین • آیه ۶ سوره حمد • آیه ۸ سوره مائده • آیه ۲۰۴ سوره اعراف
وابسته	کن فیکون • ذکر یونسیه
قرآن کریم

ن ب و آیات اعتقادی قرآن
نامدار	آیه آمن الرسول • آیه اولی‌الامر • آیه اسراء • آیة الکرسی • آیه بیعت رضوان • آیه تطهیر • آیه ولایت • آیه خیر البریه • آیه استرجاع • آیه اکمال • آیه انذار • آیه مباهله • آیه امانت • آیه نور • آیه مودت • آیه حفظ • آیه مشیت • آیه فطرت • آیه میثاق • آیه صادقین • آیه ابتلای ابراهیم • آیه لیلة المبیت • آیه اطعام • آیه برائت • آیه صلوات • آیه حکومت مستضعفین • آیه جاء الحق • آیه و ان یکاد • آیه نفس مطمئنه • آیه اهل الذکر • آیه تبلیغ • آیه لا تحزن • آیه وسیله • آیات تحدی • آیه استخلاف • آیه خلافت انسان • آیات مهدویت • آیه ود • آیه سأل سائل • آیه شفاء • آیه توبه • آیه توکل • آیه هادی • آیه تبدیل • آیه روح • آیه ملک • آیه سخره • آیه کتمان • آیه عز • آیه رکوب • آیه شهادت • آیه الحاق ذریه • آیه فائزون • آیه اعراف• آیه لا اکراه فی الدین • آیه سحر • آیه بیوت • آیه نصر • آیه سقایة الحاج • آیه نسخ • آیات برائت • آیه خاتمیت • آیه هجرت • آیه علم‌الکتاب • آیه شاهد • آیه کرامت • آیه بر • آیه سلم • آیه احسان به والدین • آیه وزر
بدون نام	آیه ۲ سوره حمد • آیه ۳ سوره حمد • آیه ۵ سوره حمد • آیه ۶ سوره حمد • آیه ۷ سوره حمد • آیه ۷ سوره بقره • آیه ۲۶ سوره بقره • آیه ۳۴ سوره بقره • آیه ۳۵ سوره بقره • آیه ۵۵ سوره بقره • آیه ۱۱۵ سوره بقره • آیه ۱۲۱ سوره بقره • آیه ۱۵۴ سوره بقره • آیه ۱۶۵ سوره بقره • آیه ۲۱۷ سوره بقره • آیه ۲۵۷ سوره بقره • آیه ۲۵۹ سوره بقره • آیه ۱۹ سوره آل‌عمران • آیه ۴۹ سوره آل‌عمران • آیه ۱۱۰ سوره آل‌عمران • آیه ۱۶۴ سوره آل‌عمران • آیه ۱۶۹ سوره آل‌عمران • آیه ۶۴ سوره نساء • آیه ۷۸ سوره نساء • آیه ۵۴ سوره مائده • آیه ۵۶ سوره مائده • آیه ۶۹ سوره مائده • آیه ۲۲ سوره انبیاء • آیه ۵۹ سوره انعام • آیه ۱۰۸ سوره انعام • آیه ۱۲۴ سوره انعام • آیه ۹۶ سوره اعراف • آیه ۱۴۳ سوره اعراف • آیه ۲۰ سوره توبه • آیه ۱۰۸ سوره توبه • آیه ۱۰۹ سوره توبه• آیه ۱۱۴ سوره توبه • آیه ۴۲ سوره یوسف • آیه ۹۷ سوره یوسف • آیه ۱۱ سوره رعد • آیه ۶۷ سوره اسراء • آیه ۶۹ سوره انبیاء • آیه ۱۰۵ سوره انبیاء • آیه ۳۲ سوره حج • آیه ۷۷ سوره حج • آیه ۲۰ سوره عنکبوت • آیه ۲۸ سوره سبأ • آیه ۱۸ سوره فاطر • آیه ۳۰ سوره فصلت • آیه ۲۱ سوره حشر • آیه ۴۹ سوره شوری • آیه ۱۴۴ سوره آل‌عمران • آیه ۴۰ سوره حج • آیه ۳ سوره مائده • آیه ۱۰ سوره فتح • آیه ۱۳ سوره صف • آیه ۱۰۷ سوره انبیاء • آیه ۳۱ سوره بقره • آیه ۷ سوره شرح
آیات فقهی • آیات اخلاقی

ن ب و امامت
امامان	امام علی(ع) • امام حسن(ع) • امام حسین(ع) • امام سجاد(ع) • امام باقر(ع) • امام صادق(ع) • امام کاظم(ع) • امام رضا(ع) • امام جواد(ع) • امام هادی(ع) • امام عسکری(ع) • امام مهدی(عج)
آیات	آیه ولایت • آیه ابتلای ابراهیم • آیه اولی‌الامر • آیه اکمال • آیه تبلیغ • آیه صادقین • آیه نصر • آیه ۲۰ سوره توبه • آیه ۵۶ سوره مائده • آیه ۱۲۴ سوره انعام
روایات	حدیث ثقلین • خطبه غدیر • حدیث وصایت • حدیث منزلت • حدیث یوم الدار • حدیث من مات • حدیث سلسلةالذهب • زیارت جامعه • زیارت غدیریه • حدیث خلافت • حدیث سفینه • حدیث دوازده خلیفه • حدیث لوح • حدیث جابر • حدیث ولایت • حدیث شجره • حدیث خاصف النعل
حوادث	واقعه غدیر • واقعه سقیفه بنی‌ساعده • بیعت امام علی(ع) با خلفا • صحیفه ملعونه
کتاب‌ها	الغدیر • عبقات الانوار • المراجعات • النص و الاجتهاد • احقاق الحق • شب‌های پیشاور • اثبات الهداة • منهاج الکرامة • الهدایة الکبری • الخرائج و الجرائح • الافصاح فی الامامة • دلائل الامامه • الصراط المستقیم • امام شناسی • المسترشد فی الامامة • موسوعة الامامة فی نصوص اهل السنة
باورها	ضرورت امامت • امامت تنصیصی • عصمت امامان • ولایت • ولایت امام علی(ع) • علم غیب • علم لدنی • افضلیت امام • غیبت • امامت ائمه اثنی‌عشر • اهل بیت • برتری اهل‌بیت(ع) • خلافت • خلیفةالله • مفترض الطاعة • عصمت اکتسابی • ولایت تشریعی • ولایت تکوینی • کرامت• علم امام • علم شأنی • امامت انتخابی • امامت در کودکی
ودایع	ودایع امامت • الواح موسی • تابوت عهد • مصحف فاطمه(س) • انگشتر سلیمان • کتاب علی(ع) • جفر • عصای موسی • پیراهن یوسف • ذوالفقار
مرتبط	باب الامام • نص بر امام • خلیفه بلافصل • صاحب سر • تولی • تبری • حب و بغض • غلو • تفویض غالیانه • مهدویت • رجعت • ترک اولی • اولوا الامر • سازمان وکالت • سازمان وکالت (کتاب) • تحدیث • ولایت فقیه • بسط تجربه نبوی • نظریه علمای ابرار • استغفار معصومان • غصب خلافت • دهه امامت و ولایت
خداشناسی / نبوت / معاد

ن ب و غدیر
آیات و روایات	آیه تبلیغ • آیه اکمال • آیه سأل سائل • خطبه غدیر • حدیث غدیر
رویدادها	عید غدیر • روز دوح • واقعه غدیر • حجة الوداع • ماجرای تهنیت • مناشده امام علی به واقعه غدیر • ماجرای رحبه
کتاب‌ها	الغدیر • فیض القدیر • حماسه غدیر • نگاهی به حدیث غدیر • فرهنگ غدیر
مکان‌ها	غدیر خم • مسجد غدیر
غدیریه‌ها	تائیه دعبل • ها علی بشر کیف بشر
راویان	ام‌سلمه • براء بن عازب • جابر بن عبدالله • حذیفة بن یمان • حسان بن ثابت • زید بن ارقم • سعید بن سعد انصاری • سلمان فارسی • سلیم بن قیس • سهل ساعدی • عمرو بن حمق • نعمان بن عجلان زرقی • ام‌هانی دختر ابوطالب • عبدالرحمن بن عبد رب انصاری
شاعران	حسان بن ثابت • قیس بن سعد • کمیت بن زید • اسماعیل حمیری • دعبل خزاعی • ابوفراس • سید رضی • سید مرتضی • قطب راوندی • بهاءالدین اربلی • عزالدین عاملی • محمد ثقفی تهرانی • کفعمی
آداب و رسوم	اعمال عید غدیر • اطعام غدیر • نماز عید غدیر • زیارت غدیریه • دیدار سادات • جنده سخی
مرتبط	عقد اخوت • خلافت • بنیاد بین‌المللی غدیر • غدیریه
امام علی(ع) • فضائل حضرت علی(ع)