رؤیای صادقه یا خواب مطابق با واقع همان کشف و شهود است که در خواب روی می‌دهد. از رؤیای صادقه، با تعابیر «رؤیای حَسَنه» و «رؤیای صالحه» نیز یاد شده است. بر اساس احادیث اسلامی، رؤیای صادقه از اجزای نبوت است و علاوه بر پیامبران و امامان، مؤمنان نیز می‌توانند رؤیای صادقه ببینند و این یکی از بشارت‌های خدا به مؤمنان در دنیا است.
رؤیای صادقه را به سه قسم تقسیم کرده‌اند؛ ۱- خوابی که به تأویل و تعبیر نیاز ندارد؛ مانند خواب حضرت ابراهیم درباره ذبح اسماعیل، ۲- خوابی که بخشی از آن نیاز به تعبیر دارد و بخشی دیگر نیاز ندارد؛ مثل خواب حضرت یوسف(ع) که در آن خورشید و ماه و ستارگان، نیازمند تعبیر بود، اما سجده آن‌ها تعبیری به جز خود سجده نداشت و ۳-خوابی که به تعبیر کامل نیاز دارد، مانند خواب پادشاه مصر در زمان یوسف نبی(ع).
در قرآن چند نمونهٔ رؤیای صادقه بیان شده است؛ از جمله خواب پیامبر اسلام(ص) پیش از فتح مکه، مبنی بر اینکه او و یارانش وارد مکه می‌شوند و حج به جا می‌آورند؛ تحقق این خواب در آیه ۲۷ سوره فتح، وعده داده شده است. خواب پیامبر اسلام(ص) درباره شجره ملعونه که در آیه ۶۰ سوره اِسرا از آن سخن رفته از دیگر مصادیق رویای صادقه است؛ در این خواب، پیامبر(ص) دید که چند میمون از منبر او بالا و پایین می‌روند. گفته‌اند تعبیر این خواب، حکومت بنی‌امیه پس از پیامبر(ص) بوده است.
پاکی نفس و ریاضت نفس را از عوامل دیدن رؤیای صادقه و گناه و پرخوری و عدم سلامت مزاج را از موانع آن دانسته‌اند.
ادامه
