آیه ۹ سوره فاطر
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| واقع در سوره | فاطر |
| شماره آیه | ۹ |
| جزء | ۲۲ |
| اطلاعات محتوایی | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | پدیدههای طبیعی |
| آیات مرتبط | آیه ۴۸ سوره روم |
آیه ۹ سوره فاطر با بیان پدیدههای طبیعی همچون وزش باد، شکلگیری ابر، نزول باران و حیاتبخشی زمین مرده به قدرت حکیمی اشاره دارد که جهان هستی را تدیبر میکند.[۱] در این آیه با استفاده از برهان نظم، برهان حرکت و زنده شدن زمین پس از مرگ، بر یگانگی خداوند استدلال شده است.[۲]
﴿وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا كَذَلِكَ النُّشُورُ ٩﴾ [فاطر:9]|﴿و خدا همان کسی است که بادها را روانه میکند پس [بادها] ابری را برمیانگیزند و [ما] آن را به سوی سرزمینی مرده راندیم و آن زمین را بدان [وسیله] پس از مرگش زندگی بخشیدیم رستاخیز [نیز] چنین است ٩﴾
در آیه ۹ سوره فاطر زندهشدن انسان در قیامت، به زندهشدن زمین پس از مردن در فصل زمستان تشبیه شده[۳] که نشاندهنده قدرت خداوند بوده تا ذهن انسان را به امکان معاد و زندهشدن مردگان نزدیکتر کند.[۴] در روایتی از پیامبر(ص) از این تشبیه قرآنی برای توضیح زندهشدن انسانها در روز قیامت استفاده شده است.[۵]
آیه ۴۸ سوره روم نیز واژگانی مانند آیه ۹ سوره فاطر دارد و به وقوع باران و رویش گیاهان اشاره کرده است.[۶] به گفته سید محمدحسین طباطبایی در المیزان، آیه ۴۸ سوره روم به منظور نشاندادن نعمتهای خداوند بوده، اما آیه ۹ فاطر برای توضیح امکان معاد بیان شده است.[۷]
پانویس
منابع
- جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، قم، هجرت، ۱۳۹۸ش.
- رضایی اصفهانی، محمدعلی، تفسیر قرآن مهر، قم، پژوهشهای تفسیر و علوم قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۷ش.
- طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.
- قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحكام القرآن، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، ۱۳۶۴ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.