پرش به محتوا

آیه ۲۸ سوره فتح

از ویکی شیعه
آیه ۲۸ سوره فتح
مشخصات آیه
شماره آیه۲۸
جزء۲۶
اطلاعات محتوایی
موضوعوعده غلبه حق بر باطل و برتری اسلام بر سایر ادیان با ظهور امام زمان
آیات مرتبطآیه ۳۳ سوره توبهآیه ۹ سوره صف


آیه ۲۸ سوره فتح وعده غلبه نهایی حق بر باطل[۱] و برتری اسلام بر همه ادیان را مطرح کرده است.[۲] با توجه به این آیه، خداوند متعال برای تحقق این امر، پیامبر(ص) را با دو چیز مبعوث کرده است؛ هدایت و دین حق؛ مقصود از هدایت، دلیل واضح و حجت[۳] یا قرآن کریم دانسته شده است.[۴] مقصود از دین حق نیز اسلام است که عقاید و احکام آن منطبق با حق و واقعیت می‌باشد[۵] و با توجه به آیه ۴۲ سوره فصلت، باطل در آن راه ندارد.[۶]

﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا ۝٢٨ [فتح:28]|﴿اوست کسی که پیامبر خود را به [قصد] هدایت با آیین درست روانه ساخت تا آن را بر تمام ادیان پیروز گرداند و گواه‌بودن خدا کفایت می‌کند ۝٢٨

در مورد مقصود از برتری اسلام، چند نظریه مطرح است: برخی آن را غلبه منطقی با حجت و برهان؛[۷] و برخی دیگر، آن را قهر و غلبه ظاهری و انتشار اسلام در همه جای دنیا دانسته‌اند.[۸]

در مورد چگونگی تحقق این برتری و غلبه نیز اختلاف وجود دارد؛ برخی آن را بر پیروزی‌های محدود پیامبر(ص) تطبیق داده‌اند،[۹] اما برخی دیگر با توجه به روایات شیعه[۱۰] معتقدند این امر تنها با ظهور امام زمان محقق خواهد شد.[۱۱] البته علامه طباطبایی تصریح می‌کند که بحث ظهور که در روایات تفسیری آمده، شأن نزول یا معنای آیه نیست، بلکه تأویل آن می‌باشد.[۱۲] برخی از مفسران اهل سنت با توجه به روایات،[۱۳] تحقق این آیه را بر بازگشت حضرت عیسی تطبیق داده‌اند.[۱۴]

در مجمع البیان نقل شده که برخی، آیه را به‌معنای آگاهی رسول خدا(ص) از همه ادیان دانسته‌اند؛[۱۵] اما این احتمال، احتمالی بعید دانسته شده است.[۱۶]

مضمون این آیه، در آیات ۳۳ سوره توبه و ۹ سوره صف نیز آمده است.[۱۷]

پانویس

  1. قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۱۴۶؛ میرباقری، «بررسی وعده اظهار و غلبه دین حق در سوره فتح»، خبرگزاری حوزه.
  2. طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۲۴۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۱۰؛
  3. طوسی، التبیان، دار احیاء التراث، ج۹، ص۳۳۶.
  4. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۱.
  5. طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۲۴۷.
  6. طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۲، ص۲۱۸.
  7. طوسی، التبیان، دار احیاء التراث، ج۹، ص۳۳۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۱.
  8. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۷۱.
  9. به نقل از: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۷۲.
  10. بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷۷۰؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۳۳۷-۳۳۹.
  11. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۲.
  12. طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۲۵۵.
  13. سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۲۳۱.
  14. طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۶، ص۶۹.
  15. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۸.
  16. طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۲۴۷.
  17. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۱۲؛ میرباقری، «بررسی وعده اظهار و غلبه دین حق در سوره فتح»، خبرگزاری حوزه

منابع

  • طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن‌، تهران، انتشارات اسلام‌، ۱۳۷۸ش‌.
  • بحرانی، سید هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسة البعثه، ۱۳۷۴ش.
  • سیوطی، جلال‌الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیة‌الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
  • طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۷ق.
  • طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
  • طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القران، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۱۲ق.
  • طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
  • فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی، تفسیر الصافی، تهران، مکتبة الصدر، ۱۴۱۵ق.
  • قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مركز فرهنگى درس‌هايى از قرآن، ۱۳۸۳ش.
  • مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
  • میرباقری، سید محمدمهدی، «بررسی وعده اظهار و غلبه دین حق در سوره فتح»، خبرگزاری حوزه، تاریخ درج مطلب: ۸ مهر ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۲۶ آبان ۱۴۰۴ش.