آیه قذف
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام آیه | آیه قَذف |
| واقع در سوره | نور |
| شماره آیه | ۴ |
| جزء | ۱۸ |
| اطلاعات محتوایی | |
| موضوع | حکم تهمت زنا و لواط |
| درباره | تهمت زنا و لواط بدون شاهد |
آیه قذف چهارمین آیه سوره نور، حکم قذف را بیان می‌کند. بر اساس این آیه، فردی که زنان پاک دامن را به زنا متهم مى‌کند و چهار شاهد بر مدعاى خود نمى‌آورند، به حد قذف (۸۰ ضربه تازیانه) محکوم می‌شود و شهادتش نیز هرگز پذیرفته نمی‌شود.
نام و متن آیه
از نظر مشهور فقها، آیه چهارم سوره نور بر قذف به زنا و لواط دلالت دارد، و حد آن را بیان می‌کند.[۱]
وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
و کسانى که زنان پاک دامن را متهم مى کنند، سپس چهار شاهد (بر مدعاى خود) نمى آورند، آن ها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادتشان را هرگز نپذیرید؛ و آنها همان فاسقان‌اند. (سوره نور، آیه ۴)
قذف و مجازات آن
قذف متهم کردن کسی به زنا و لواط است.[۲] در این آیه، برای اشاره به آن از واژه «رَمْی» استفاده شده است. فقها برای اثبات حد قذف به این آیه استناد کرده‌اند.[۳]
حدِّ قذف، هشتاد ضربه تازیانه است[۴] که با شهادت دو مرد عادل یا دو بار اقرار قاذف اثبات می‌شود.[۵] شهادت کسی که به دیگری نسبت قذف داده و نتواند آن را اثبات کند، پذیرفته نمی‌شود[۶]
پانویس
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۴۰۲.
- ↑ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۶۶؛ عبدالرحمان، معجم المصطلاحات و الالفاظ الفقهیه، ج۳، ص۷۴.
- ↑ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۴۷؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۸۸.
- ↑ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۴۷؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۱۸۸.
- ↑ طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۷۲۶؛ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۳،ص۵۴۷.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴۱، ص۳۷.
منابع
- شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، حاشیه و شرح کلانتر، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
- طوسی، محمد بن حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۰ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تحقیق: محمد قوچانی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
- عبدالرحمان، معجم المصطلاحات و الالفاظ الفقهیه، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.