پرش به محتوا

کمیت بن زید اسدی

مقاله نامزد خوبیدگی
از ویکی شیعه
کمیت بن زید اسدی
اطلاعات
نام کاملابومُستَهَل کُمَیْت بن زید اَسَدی
زمینه فعالیتشعر در مدح اهل بیت(ع)
محل زندگیعراق
محل دفنکوفه، قبرستان بنی‌اسد
هم‌زمان باامام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع)
مذهبشیعه
دیوان اشعارمجموعه اشعار
علت شهرتشاعر ستایشگر اهل بیت(ع)


کُمَیت بن زید اَسَدی (۶۰-۱۲۶ق)، شاعر عرب‌زبان شیعه، هم‌عصر امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بود. قصاید هاشمیات، از مهم‌ترین آثار او، به موضوعاتی چون فضایل بنی‌هاشم، واقعه غدیر، شهادت امام حسین(ع)، و مسائل مرتبط با حکومت بنی‌امیه و پیامدهای آن پرداخته‌ است. این اشعار در فاصله ۱۵ تا ۲۰ سال پس از واقعه عاشورا سروده شده‌ است.

کمیت به‌دلیل اشعار خود مورد توجه امام سجاد و امام باقر، چهارمین و پنجمین امامان شیعه قرار گرفت و روایاتی از دعای این امامان برای او نقل شده است. با این حال گفته شده که او برای حفظ جان خود قصیده‌ای نیز در مدح بنی‌امیه خوانده است.

جایگاه و اهمیت

ابومُستَهَل کمیت بن زید اسدی، به گفتهٔ ابوالفرج اصفهانی، شاعر پیشتاز، عالم به زبان و لغات عربی، آگاه به ایّامُ العَرَب (داستان‌های مربوط به جنگ‌های جاهلیت) و اهل مواجهه شعری با دیگر شاعران عرب بود.[۱] قصاید هاشمیات او از بهترین اشعار کمیت دانسته شده است.[۲] همچنین تعداد اشعار او بیش از پنج هزار بیت بیان شده[۳] که بسیاری از ابیات آن در دسترس نیست.[۴]

از ابوالفرج اصفهانی نقل شده که کمیت در اشعار خود تعصب ویژه‌ای بر عدنانیان داشت و علیه شاعران یمنی (قحطانیان) شعر می‌سرود و این رویکرد در تمام طول زندگی او جریان داشته است.[۵] با این حال، ابوالفرج، با تکیه بر نقل‌قولی، دلیل هجو اهل یمن از سوی کمیت را چنین روشن کرده است: شاعری شامی و نزدیک به بنی‌امیه (حکیم بن عیاش کلبی)، که ریشه‌ای یمنی داشت، علی بن ابی‌طالب(ع) و بنی‌هاشم را هجو کرده بود.[۶] کمیت برای پاسخ‌دادن به آن شاعر، برای آنکه مورد خشم بنی‌امیه قرار نگیرد، هجو را در پوشش دفاع از گرایش‌های قبیله‌ای قرار داد؛ به همین دلیل، شعر خود را بر هجو اهل یمن (قحطانیان) استوار کرد، نه دفاع مستقیم از امام علی(ع) و بنی‌هاشم.[۷]

کمیت بن زید بن خنیس بن مخالد اسدی، در سال ۶۰ قمری به دنیا آمد.[۸] او خواهرزاده فرزدق، شاعر عصر بنى‌امیه و هم‌عصر سید حمیری، شاعر معروف و متعصب شیعه، بود[۹] و در زمان خلافت مروان بن محمد، آخرین خلیفه اموی، در سال  ۱۲۶ق در کوفه درگذشت.[۱۰] او نخستین کسی بود که در قبرستان بنی‌اسد، دفن شد.[۱۱]

ارتباط با اهل بیت

بنابر روایات موجود، کمیت به‌عنوان شاعری که در زمان بنی‌امیه به ستایش خاندان پیامبر می‌پرداخت، موردتوجه امام سجاد، امام باقر و امام صادق بود و روایاتی مبنی بر دعای آنان برای او نقل شده است.[۱۲]

همچنین گفته شده کمیت هدایای مادی را که به‌خاطر سرایش اشعارش در مدح اهل‌بیت(ع) بود نمی‌پذیرفت و گاه پیراهنی از امام سجاد یا امام باقر درخواست می‌کرد تا بدان تبرک جوید.[۱۳]

قصائد هاشمیات

قصائد هاشمیات که کمیت بن زید اسدی آن را در فاصله ۱۵ تا ۲۰ سال پس از واقعه عاشورا سروده، از مهم‌ترین آثار او شمرده شده است.[۱۴] این اشعار در هشت قصیده سروده شده و درباره فضایل بنی‌هاشم و خاندان پیامبر اسلام، واقعه غدیر خم، غصب خلافت و حقانیت علی(ع)‌،‌ شهادت امام حسین(ع)، حکومت حاکمان ظالم،‌ فجایع بنی‌امیه،‌ قتل زید بن علی و مصائب هاشمیان است.[۱۵]

با این حال، گفته شده کمیت برای نجات جان خود قصیده‌ای در مدح بنی‌امیه سروده و دراین‌باره از امام باقر(ع) اجازه گرفته است.[۱۶]

نمونه‌ای از هاشمیات کمیت درباره امام حسین(ع) و عاشورا

وَ مِنْ أکْبَرِ الأحداثِ کانَتْ مُصیبَهً
عَلَیْنا قتیلُ الَأدعیاءِ المُلَحَّبُ
قتیلٌ بِجَنْبِ الطَّفِّ مِنْ آلِ هاشمٍ
فیالک لحماً لَیْسَ عَنْه مُذَبِّبُ
و مُنْعَفِر الخَدَّیْنِ مِنْ آل هاشم
أَلا حَبَّذَا ذاكَ الجبینُ المترَّبُ[۱۷]


ترجمه فارسی:

و از بزرگترین حوادث که مصیبتی بزرگ بر ما بود
[شهادت] آن شهید پاره‌پاره به‌دست زنازادگان است.
کشته‌ای از خاندان هاشم برکناره سرزمین طفّ
شگفتا از آن بدن پاره‌پاره که هیچ مدافعی برای آن نیست.
و آن گونه‌های آلوده به خاک از آل‌هاشم
هان چه نیکو پیشانی آلوده به خاکی است.[۱۸]


پانویس

  1. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۵.
  2. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۵.
  3. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۳۰.
  4. عبدالعظیم‌زاده، «هاشمیات»، ص۱۳۱.
  5. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۵.
  6. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۲۸.
  7. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۲۸.
  8. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۳۰.
  9. مرزبانى، اخبار شعراء الشیعه، ۱۴۱۳ق، ص۷۱ و ۱۷۸.
  10. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۳۰.
  11. ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ۱۹۹۴م، ج۱۷، ص۳۰.
  12. امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۴، ص۳۳ و ۳۶.
  13. امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ش، ج۹، ص۳۴؛ امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۴، ص۳۲.
  14. المرزبانی خراسانی، اخبار شعراء الشیعه، ۱۳۴۷ش، ص۷۱.
  15. «هاشمیات: جهادی از جنس قلم»،‌ مجله ادب عربی، ص۲۳۰.
  16. امینی، الغدیر، ۱۳۶۸ش، ج۴، ص۳۴، به نقل از الاغانی، ج۱۵،  ص۱۲۶.
  17. محمدی، تجلی عشق و جهاد در چکامه هاشمیات، ۱۳۹۳ش، ص۱۷۷-۱۷۸.
  18. محمدی، تجلی عشق و جهاد در چکامه هاشمیات، ۱۳۹۳ش، ص۱۷۷-۱۷۸.

منبع

  • ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، بیروت، دار احیاء‌ التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۴م.
  • امین، سید محسن، أعيان الشيعة، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
  • امینی، عبدالحسین، الغدیر، ترجمهٔ محمدتقی واحدی، تهران، بنیاد بعثت، ۱۳۶۸ش.
  • امینی، عبدالحسین، موسوعة الغدیر فی الکتاب والسنة والادب، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ۱۴۳۰ق/۲۰۰۹م.
  • خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، انتشارات الثقافة الاسلامیه، ۱۴۱۳ق.
  • داود، سلوم، شعر الکمیت بن زید الأسدی، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۷م.
  • محمدی، مجید، تجلی عشق و جهاد در چکامه هاشمیات، تهران، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، ۱۳۹۳ش.

پیوند به بیرون