استغفار: تفاوت میان نسخه‌ها

*استغفار حرام: بنابر قرآن، استغفار مؤمنان برای [[شرک|مشرکان]] جایز نیست.<ref>سوره توبه، آیه ۱۱۳.</ref>در باره جزییات استغفار ابراهیم در حق پدرش( یا جدّ مادری‌اش یا عمویش) با این که از مشرکان بود میان مفسران اختلاف است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق،  ج۵، ص۱۳۲.</ref> ولی بر اساس آیات قرآن ابراهیم چون وعده‌ای به پدرش آزر داده بود برایش استغفار کرد ولی چون فهمید که او ایمان نیاورده از او بیزاری جست و دیگر برایش استغفار نکرد. قرآن در [[آیه ۱۱۴ سوره توبه]] به این موضوع اشاره کرده است وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ «و طلب آمرزش ابراهيم براى پدرش جز براى وعده‌اى كه به او داده بود، نبود. و[لى‌] هنگامى كه براى او روشن شد كه وى دشمن خداست، از او بيزارى جست. راستى، ابراهيم، دلسوزى بردبار بود».