دعای افطار دعایی منقول از پیامبر(ص)[۱] و امام علی(ع) که هنگام افطار خوانده می‌شود.[۲] در این دعا خطاب به خدا گفته می‌شود که تنها برای تو روزه گرفته‌ایم و با روزیِ تو افطار می‌کنیم.[۳] سپس از خدا خواسته می‌شود تا این عبادت را بپذیرد.[۴] به گفته برخی شارحان حدیث، مفهوم دعای افطار این است که روزهٔ خود را با اخلاص برای خدا گرفته‌ایم و چون خدا تنها روزی‌دهنده عالم است و ما از روزیِ او استفاده کرده‌ایم، تنها او را عبادت خواهیم کرد.[۵]
 | |
| اطلاعات دعا و زیارت | |
|---|---|
| مأثور/غیرمأثور | مأثور |
| صادره از | پیامبر(ص) و امام علی(ع) |
| زمان | هنگام افطار |
| دعاها و زیارات مشهور | |
| دعای توسل • دعای کمیل • دعای ندبه • دعای سمات • دعای فرج • دعای ابوحمزه ثمالی • زیارت عاشورا • زیارت جامعه کبیره • زیارت وارث • زیارت امین‌الله • زیارت اربعین | |
این دعا در منابع روایی در بخش اعمال ماه رمضان ذکر شده است، اما روایاتی که این دعا را نقل کرده‌اند، آن را مختص به ماه رمضان نکرده‌اند.[۶] در روایات آمده است که پیامبر(ص) پس از خواندن این دعا می‌گفت: تشنگی و سختی روزه رفت، اما پاداش آن باقی ماند.[۷] در برخی از نقل‌ها، این دعا از قول امیرالمؤمنین با عبارت بسم‌الله شروع شده است.[۸]
بِسْمِ اللَّه
اللَّهُمَ لَكَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْ [فَتَقَبَّلْهُ] مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيم[۹]
به نام خدا
خدایا برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار کردیم؛ پس روزه ما را بپذیر که تو شنونده و دانا هستی!
این دعا از امام رضا(ع) نیز نقل شده است که عبارات آن مقداری مفصل‌تر و متفاوت است.[۱۱][یادداشت ۱] دعای دیگری مشابه این دعا برای وقت افطار توسط امام کاظم(ع) از پیامبر(ص) نقل شده است. در توصیف ثواب این دعا آمده است، هر کسی این دعا را بخواند، پاداشی به اندازه ثواب همه کسانی دریافت می‌کند که در آن روز روزه گرفته‌اند.[۱۲] متن این دعا چنین است: اللَّهُمَ لَكَ صُمْتُ وَعَلَى رِزْقِكَ أَفْطَرْتُ وَعَلَيْكَ تَوَكَّلْت.«خدایا تنها برای تو روزه گرفتم و با روزی تو افطار کردم و فقط بر تو توکل نمودم»[۱۳]
پانویس
- ↑ ابن‌سنی، عمل الیوم واللیله، جده، ص۴۳۰.
- ↑ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۰۰.
- ↑ عظیم‌آبادی، عون المعبود، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۳۴۶.
- ↑ دارقطنی، سنن الدارقطنی، ۱۴۲۴ق، ج۳، ص۱۵۶.
- ↑ زیدانی، المفاتیح، ۱۴۳۳ق، ج۳، ص۲۴.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌بابویه، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۰۶؛ ابن‌حیون، دعائم الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۸۰.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۹۵.
- ↑ طوسی، تهذیب‌الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۰۰.
- ↑ ابن‌طاووس، اقبال‌الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۶.
- ↑ ابن‌طاووس، اقبال‌الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۶.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌بابویه، فضائل الاشهر الثلاثه، ۱۳۹۶ق، ص۹۶.
- ↑ ابن‌طاووس، اقبال‌الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۷.
- ↑ مجلسی، زادالمعاد، ۱۴۲۳ق، ص۸۵.
یادداشت
منابع
- ابن‌بابویه، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، تحقیق غلامرضا عرفانیان یزدی، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق.
- ابن‌بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
- ابن‌حیون، نعمان بن محمد مغربی، دعائم الاسلام، تحقیق عاصف فیضی، قم، مؤسسه آل‌البیت، چاپ دوم، ۱۳۸۵ق.
- ابن‌سنی، احمد بن محمد، عمل الیوم واللیله، تحقیق کوثر برنی، جده، دار القبله للثقافة الاسلامیه، بی‌تا.
- ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
- دارقطنی، علی بن عمر، سنن الدارقطنی، تحقیق شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، مؤسسة الرساله، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
- زیدانی، حسین بن محمود، المفاتیح فی شرح المصابیح، تحقیق نورالدین طالب، کویت، دارالنوادر، چاپ اول، ۱۴۳۳ق.
- طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الاحکام، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
- عظیم‌آبادی، محمداشرف بن امیر، عون المعبود: شرح سنن ابی‌داود ومعه حاشیة ابن‌قیم تهذیب سنن ابی‌داود، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۱۵ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
- مجلسی، محمدباقر، زاد المعاد: مفتاح الجنان، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.