رَجَب یا رَجَب المُرَجَّب هفتمین ماه از ماههای قمری و نخستین ماه از ماههای حرام است. بر انجام حج عمره، روزه و عبادت در این ماه تأکید شده است.
هفتمین ماه تقویم هجری قمری | |
اطلاعات کلی | |
---|---|
نامهای دیگر | رجب الاَصم، رجب المرجب |
ماه قبل | جمادی الثانی |
ماه بعد | شعبان |
در سنت دینی | |
اعمال و آیینها | اعتکاف |
دعاها | دعای یا من ارجوه |
احکام شرعی | سفارش بسیار بر انجام حج عمره و روزه |
از ماههای حرام | میباشد |
مناسبتها و وقایع | بعثت پیامبر(ص)، ولادت امام علی(ع)، امام محمد باقر(ع) و امام جواد(ع) شهادت امام کاظم(ع) و امام هادی(ع) |
از پیامبر(ص) نقل است: رجب ماه خداست، شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است. همچنین ثواب روزهداری یک روز ماه رجب را ثواب یک ماه روزه ذکر کرده است." نخستین شب جمعه ماه رجب را لیلة الرغائب میگویند که برای آن اعمال و آدابی خاصی ذکر است. در ایران سنت اعتکاف در روزهای ۱۳ تا ۱۵ این ماه، که به ایام البیض معروفند، انجام میشود.
مهمترین واقعه تاریخی ماه رجب بعثت پیامبر اسلام(ص) است. تولد امام علی(ع)، امام باقر(ع) و امام جواد(ع) و نیز شهادت امام هادی(ع) و امام کاظم(ع) از دیگر مناسبتهای این ماه هستند.
انجام زیارت معصومان بهویژه زیارت امام حسین(ع) در اول و وسط ماه (که به سبب غفلت مردم از فضیلت آن غفیله نام گرفته است) و نیز زیارت امام رضا(ع) و خواندن دعای یا من ارجوه در ماه رجب سفارش شده است.
وجه نامگذاری
رجب به معنای بزرگ داشتن و عظیم شمردن است.[۱] ماه رجب به معنای ماهی است که بزرگ و محترم شمرده میشود. به نقل منابع لغوی، عرب از دوران پیش از اسلام این ماه را بزرگ میداشته و از جنگ در آن پرهیز میکرده است.[۲] مُرَجَّب هم به معنای بزرگ داشته شده است.[۳] ماه رجب با اوصاف و نامهای دیگری نیز خوانده شده است. به این ماه «رجب الفرد» گویند؛ به این جهت که از سه ماه حرام دیگر که در پی هم واقع شدهاند، یعنی ذیالقعده، ذیالحجه و محرم جدا افتاده است. به این ماه «رجب المُضَر» نیز گویند، به این جهت که قبیله مُضَر برای این ماه احترام ویژهای قائل بودند.[یادداشت ۱] رجب الاصم، رجب المُرَجَّب، رجب الحرام، مُنصَل الأَسِّنه و مُنصَل الأَلّ از دیگر نامهای این ماه است در جاهلیت و آن را بدین جهت چنین نامیدند که در این ماه(به خاطر این که از ماههای حرا م بود) سِنانها (نیزه و سرنیزه)را از خود دور میکردند و دست به جنگ نمیبردند و به یکدیگر نمی تاختند. (از اقرب الموارد).[۴][یادداشت ۲]
در نامگذاری این ماه به «رجب الاصَبّ» و «رجب الاصَمّ» از پیامبر اکرم (ص) نقل است که فرمود:
- «سُمِّيَ شَهرُ الرَّجبِ الاَصَبَّ ِلاَنَّ الرّحمةَ تُصَبُّ عَلَی اُمَّتی فیهِ صَبّاً وَ یُقالُ الاصَمُّ لِاَنَّهُ نُهِیَ فیهِ عَن قِتالِ المُشرکینَ وَ هُوَ مِنَ الشُّهورِ الحُرُم.»[۵] «ماه رجب را اصبّ نامیدهاند چون در این ماه رحمت الهی بر امت من فرو میریزد و ماه اصم میگویند چون در این ماه از جنگ با مشرکان نهی شده است و چون صدایی برای فرا خواندن به جنگ (نه فراخوانی برای جنگ و نه شیهه اسب و نه صدای کشیده شدن شمشیر از نیام)در این ماه شنیده نمیشود گویا این ماه از این نظر ناشنواست.»
ماه رجب پیش از اسلام
ماه رجب نزد اعراب جاهلی حرمت و ارزش والایی داشته است به گونهای که در این ماه جنگ، خونریزی، قتل، غارت و شبیخون ممنوع و حرام بوده است.[۶] پس از ظهور اسلام بر اعتبار و ارزش این ماه افزوده شد و جنبههای دینی به این ماه قداست بخشید.[۷][یادداشت ۳]
فضیلت و جایگاه ماه رجب
از عبدالله بن عباس نقل است که چون ماه رجب فرا میرسید، مسلمانان اطراف پیامبر حلقه میزدند و پیامبر پس از ثنای خداوند و یادی از پیامبران پیش از خود میفرمود:
- «ای مسلمانان! ماه بزرگ و با برکتی بر شما سایه افکنده است و آن ماه اَصَبّ است که رحمت الهی بر کسی که او را پرستش میکند فرو میریزد مگر مشرک یا کسی که بدعتی را در اسلام اظهار و ایجاد کرده است. به راستی که در ماه رجب شبی است که هر کس در آن بیدار باشد و نماز گزارد خداوند جسدش را بر آتش حرام میکند و هزار مَلِک با او مصافحه میکنند و هزار ملک تا همانند آن روز برای او استغفار میکنند. سپس فرمود: هر کس روزی از ماه رجب را روزه بگیرد، از ترس روز قیامت در امان است و از آتش جهنم نجات مییابد».[۸]
- ماه رجب در نزد عارفان و اهل سیر و سلوک از جایگاه ویژهای برخوردار است. علامه طهرانی در تمام ایام سال به ماه رجب از همۀ شهرها و ماهها اهتمام بیشتری داشت و براین باور بود که ماه رمضان برای عامّۀ مردم سودمندتر است ولی ماه رجب برای خصوص سالکان الی الله نفعش از ماه رمضان بیشتر است و تأثیراتی که در ماه رجب بر نفس وارد میشود آن تأثیرات، تأثیرات عمیقتر و زیر بنایی تری است. وی هم چنان به مراقبه شدید در این ماه توصیه میکرد. [۹]
- علامه طهرانی از سید علی قاضی طباطبایی (بر اساس دستورالعمل مکتوبی از ایشان خطاب به شاگردانش)
توصیه هایی را در باره ماههای رجب ، شعبان و رمضان و به خصوص ماه رجب نقل کرده است که عبارتند از: توبه، خواندن نمازهای واجب با نوافلش در حد امکان، خواندن نماز ظهر در وقت فضیلت، تأکید فراوان بر خواندن نماز شب و توجه به نقش بسیار مؤثرش در سیر و سلوک برای رسیدن به مراتب کمال، قرائت قرآن کریم در نافلههای شب، مداومت بر سجدۀ یونسیه و گفتن ذکر یونسیه در سجده ، زیارت مشهد اعظم، یعنی حرم مطهر امیرالمؤمنین و سایر مشاهد مشرفۀ اهل البیت(ع) و مساجد معظمه مانند: مسجد الحرام، مسجد النبی ، مسجد کوفه، مسجد سهله و... مداومت بر تسبیحات حضرت زهرا(س) پس از نمازها، دعا برای فرج امام مهدی(ع) در قنوت نماز وتر و در هر روز و در همۀ اوقات و همۀ دعاها، خواندن زیارت جامعۀ کبیره در روز جمعه، قرائت قرآن روزانه حداقل یک جزء، شتاب در دیدار و زیارت فراوان برادران نیکوکار، التزام به زیارت اهل قبور. [۱۰]
فصیلت عبادات در ماه رجب
روزه ماه رجب
برای روزه ماه رجب پاداش و فضیلتهای گوناگونی نقل شده است:
- وجوب بهشت و دوری از آتش جهنم: از امام کاظم (ع) نقل شده که حسنات در ماه رجب دو برابر میشود و گناهان در آن محو میشود. هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد به اندازه مسیر صد سال جهنم از او دور میشود و کسی که سه روز از ماه رجب را روزه بگیرد بهشت بر او واجب میشود.[۱۱] همچنین از پیامبر نقل شده که در بهشت قصری است که جز کسانی که ماه رجب را بسیار روزه داشتهاند در آن راه نمییابند.[۱۲]
- برآورده شدن حاجات و پاکی از گناه: از امام رضا (ع) نقل شده کسی که دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند در روزی که او را ملاقات میکند از او راضی میشود و خداوند او را نیز از خود راضی میکند و طلبکارانش را نیز در روز قیامت راضی خواهد کرد. و آن کس که هفت روز از ماه رجب را روزه بگیرد، درهای آسمانهای هفتگانه بر روح او هنگام مرگش گشوده میشود تا به ملکوت اعلی میرسد و کسی که هشت روز از رجب را روزه بگیرد، درهای هشتگانه بهشت برایش باز میشود وکسی که پانزده روز از رجب را روزه بگیرد، خداوند تمام حاجاتش را برآورده میکند؛ مگر آنکه حاجتش درباره گناه یا قطع رابطه با خویشان باشد و آن کس که تمام ماه رجب را روزه بدارد از گناهانش مانند روزی که از مادر متولد شده پاک میشود، و از آتش آزاد میشود و در بهشت با نیکان همنشین خواهد بود. [۱۳]
- امان از عذاب قبر: از پیامبر (ص) درباره جماعتی از مردگان( که هنگام گذر از قبرستان متوجه عذابشان شد و از خداوند برایشان تقاضای تخفیف کرد وخداوند هم پذیرفت) نقل شده که اگر اینان ماه رجب را روزه میگرفتند و شبزندهداری میکردند در قبرهایشان عذاب نمیشدند.[۱۴] در ادامه حدیث وقتی پیامبر(ص) پاداش زیادی برای یک روز روزه و یک شب نماز و شب زندهداری درماره رجب را برشمرد با تعجب پرسیدند که ای رسول خدا آیا این همه پاداش تنها برای کسی است که فقط یک روز روزه گرفته و یک شب نمازگزارده است؟! پیامبرخدا(ص) در پاسخ فرمود: این پاداش از آنِ کسی است که قدرت خداوند را انکار نکند.[یادداشت ۴] ( گویا پیامبر(ص) با کنایه به آنان فهماند که انکار وتعجب شما ناشی از ضعف ایمان شماست که خداوند را قادر بر این کار نمیدانید یا در انجامش تردید دارید.) [۱۵]
عمره رجبیه
بنا بر روایتی که از امام صادق (ع) نقل شده، انجام عمره در ماه رجب بر عمره دیگر ماهها برتر است.[۱۶]
زیارت امام رضا(ع)
زیارت امامان (ع) از جمله امام رضا(ع) در هر زمانی مستحب و به آن توصیه شده است ولی در خصوص ماه رجب تأکید بیشتری صورت گرفته است.در وسائل الشیعه بابی با عنوان «باب استحباب إختيار زيارة الرضا(ع) وخصوصا في رجب على الحج و العمرة المندوبين» وجود دارد. در روایتی امام رضا(ع) فرموده که به شیعیانم بگویید که زیارت من پاداش هزار حج را دارد[یادداشت ۵] و امام جواد (ع) فرمود بلکه اگر کسی با معرفت به حقش او را زیارت کند پاداش هزار هزار حج مقبول برایش هست. [۱۷] در روایتی امام جواد (ع) ضمن برشمردن فضیلت زیارت پدرش امام رضا(ع) توصیه فرمود که این زیارت در ماه رجب صورت بگیرد.وَلْیکنْ ذَلِک فِی رَجَبٍ. [۱۸][یادداشت ۶]
اعمال ماه رجب
در کتاب مفاتیح الجنان در بخش اعمال ماه رجب اعمال زیر ذکر شده است:
اعمال ماه رجب | |||||||
اعمال مشترک |
رسول خدا(ص) فرمود کسی که این نماز را بخواند خداوند دعای او را مستجاب گرداند و ثواب شصت حج و شصت عمره به او عطا فرماید.
| ||||||
شب اول |
| ||||||
روز اول |
| ||||||
شب سیزدهم |
| ||||||
روز سیزدهم |
اولین روز از ایام البیض (سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم) است.
| ||||||
شب پانزدهم |
"اَللهُ اَللهُ رَبّی لا اُشْرِک بِهِ شَیئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیا".
| ||||||
روز پانزدهم |
| ||||||
شب بیست و هفتم(مبعث) |
از این شب با نام «لیلة المحیا» به معنای شب احیا و شب زنده داری نیز نام برده شده است.[۲۱] | ||||||
روز بیست و هفتم |
|
وقایع مهم ماه رجب
- ۱ رجب ۵۷ق. ولادت امام محمد باقر(ع)
- ۳ رجب ۲۱۲ق. شهادت امام هادی(ع)
- ۱۰ رجب ۱۹۵ق. ولادت امام جواد(ع)
- ۱۳ رجب ۱۰ سال قبل از بعثت. ولادت امام علی(ع)
- ۱۵ رجب ۶۲ق. وفات حضرت زینب(س)
- ۲۵ رجب ۱۸۳ق. شهادت امام کاظم(ع)
- ۲۵ رجب ۱۳۴۰ق. تأسیس حوزه علمیه قم توسط عبدالکریم حائری یزدی از مراجع تقلید شیعه
- ۲۷ رجب. بعثت پیامبر(ص)
پانویس
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه رجب؛ النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۲، ۱۹۷؛ مسعودی، ج۲، ص۱۸۹.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۲، ۶۸.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ذیل واژه رجب.
- ↑ دهخدا، علی اکبر، لغتنامه، ج۲۴، ص۲۹۰
- ↑ حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۵۱۱.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۲، ۶۸.
- ↑ انصاری، محمدرضا، «مقاله رجب»، ص۱۷۶.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۴۷.
- ↑ توصیه های حضرت آیه اللَه حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی پیرامون ماه رجب و اعمال لیلة الرغائب https://maktabevahy.org/Document/Article/Details/43/توصیه-های-حضرت-ایه-الله-حاج-سید-محمد-محسن-حسینی-طهرانی-پیرامون-ماه-رجب-و-اعمال-لیله-الرغائب?page=2
- ↑ طهرانی، مهر تابناک، ۱۴۳۴ق، ص۲۲۵ - ۲۳۵.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۳۷.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۴۷.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۴۲.
- ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۴۹.
- ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۹، ص۵۰.
- ↑ من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ج۲، ص۳۴۵.
- ↑ عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۶۶.
- ↑ عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۶۶.
- ↑ https://maktabevahy.org/Document/Article/Details/34/استحباب-زیاره-امام-رضا-علیه-السلام-در-ماه-رجب?page=10
- ↑ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۳۴۵.
- ↑ دائرة المعارف تشیع، ج۸، ص ۱۷۶
یادداشت
- ↑ قبیلهای از عرب است و اجداد رسول اکرم از این قبیلهاند. عدنانیها به دو شاخه تقسیم میشوند به نام دو پسر عَدنان ( از اجداد رسول خدا) «عَکّ » و «مُعَدّ»... مُعَدی ها قبائل بسیار پیدا کرده اند و دو شعبه شدند: «نَزار» و «قَنص » که اکثریت با نزار است و یکی از پنج فرع معروف این شعبه مضر است. دهخدا، لغت نامه، ذیل ضمر.
- ↑ اَسِنّه جمع «سِنان» به معنای نیزه و سر نیزه و اَلّْ جمع «اَلّه» به معنای نیزه کوچک است. دهخدا، لغت نامه، ذیل اَل.
- ↑ در باره اولین ماه از ماههای حرام سه دیدگاه است۱- ماه رجب، زیرا در ترتیب جدای از دیگر ماههای قمری است. ۲- ماه محرم، چون سالهای قمری با آن شروع می شود.۳- ماه ذی قعده، چون نخستین ماه است که پس از آن دو ماه دیگر از ماه های حرام قرار گرفته است. و نیز روایتی از پیامبر(ص) که در بیان ماههای حرام ذی قعده، ذی حجه و محرم و رجب را به ترتیب ذکر کرده است. ابن العربی، أحكام القران، ج۲، ص۵۰۰ . در دعایی از امام کاظم(ع) ماه رجب به عنوان اولین ماه از ماههای حرام برشمرده شده است. وَ هذا رَجَبُ الْمُرَجَّبُ الْمُكَرَّمُ الَّذِي أَكْرَمْتَنا بِهِ، أَوَّلُ اشْهُرِ الْحُرُمِ. سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۲۷۷.
- ↑ فقال رسول الله صلى الله عليه وآله: هذا لمن لا ينكر قدرة الله عز وجل. مجلسی، بحارالانوار،۱۴۰۳ق، ج۴۹، ص۵۰
- ↑ أَبْلِغْ شِيعَتِی: إنَّ زِیارَتِی تَعْدِلُ عِنْدَاللَه أَلْفَ حَجَّةٍ.
- ↑ علامه طهرانی در باره سرّ استحباب زيارت حضرت ثامنالائمّه عليهالسّلام در ماه رجبالمرجّب، و ارتباط آن زيارت با زيارت بيت الله الحرام میگوید: چون که شهر رجب از ماههای حرام است که تک افتاده است، به خلاف ذوالقعدة الحرام و ذوالحجّة الحرام و محرّم الحرام که اين سه ماه پی در پیاند؛ و در ماه رجب جنگ حرام است، و دارای اعتبار و خصوصيّاتی است که آنرا از سائر ماهها متمايز میگرداند؛ و شهرالله است؛ و برای بسیاری از سالکان راه خدا، در ماه رجب فتح باب میشود. ولادت أمیرالمومنین و بعثت رسولالله صلواتُ الله و سلامُه عليهما نیز سبب تکريم بیشتر اين ماه شده است و چون هيچ يک از أقسام عمره، در فضیلت چون عمرۀ رجبیّه نیست؛ و در فضیلت، با فضیلت حجّ فقط يک درجه فرق دارد. و این فضیلت وپاداشها برای زیارت امام رضا(ع) أبداً جای استبعاد نیست؛ زيرا حیات کعبه به ولایت است. بنابراین ولایتْ محور است و کانون، و کعبه در حکمِ محیط پرگار است. نمیبينی چگونه مردم دور کعبهای که علی(ع) در آن متولّد شده است دور میزنند و طواف میکنند و خواهی نخواهی ناچارند تسلیم آن حقیقت و واقعيیت شوند؟! همۀ مسلمین چه شیعه و چه عامّه بر سر سفرۀ آن حضرت نشستهاند، چرا که بقدری گسترده است که در برابرش سفرۀ دگری متصوَّر نیست. بلکه همۀ عالم از برکات وجودی و از ولایت تکوینیّه و وجودیّۀ آن حضرت بهره مندند.آنجا کعبۀ ظاهر است و اينجا کعبۀ باطن. آنجا تکليف است و اينجا محبّت. آنجا جسم است و اينجا جان.[۱۹]
- ↑ ترجمه: ای آنکه هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آنکه در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا میکند، ای آنکه به هرکه از او بخواهد میبخشد، ای آنکه به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز میبخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همهی خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد و از احسانت بر من بیفزای ای مهماننواز. https://erfan.ir/m84
- ↑ ترجمه: آنان که بر غیر تو بار یافتند ناامید گشتند و آنان که به کاری جز توجه به تو پرداختند زیانکار شدند و آنان که به درگاه غیر تو وارد شدند به تباهی رسیدند و سودجویان دچار قحطی شدند، مگر آنان که از فضل تو سود جستند، درِ رحمتت به روی مشتاقان باز است، خیرت به خواهندگان عطا شده، احسانت برای نیازمندان گوارا است و عطایت برای آرزومندان آماده است و روزیات حتی برای روگردانان از فرمانت گسترده است و بردباریات کسانی را که به دشمنیات برخاستهاند نیز شامل است، شیوهات به بدکاران احسان و روشت زندگی بخشیدن به متجاوزان است، خدایا مرا به راه رهیافتگان بدار و تلاش تلاشگران را روزیام کن و مرا از بیخبران دورشده قرار مده و روز جزا آمرزشت را نصیبم کن. https://erfan.ir/m84
منابع
- طريحی، فخر الدين بن محمد، مجمع البحرین تصحیح، احمد حسينى اشكورى، تهران، مرتضوى، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش.
- انصاری، محمدرضا، «مقاله رجب»، در دائرة المعارف تشیع، ج۸، تهران، شهید سعید محبی، ۱۳۷۹ش.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، تصحیح، جمعى از محققان، بيروت، دار إحياء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
- حسینی طهرانی، سید محمدحسین، مهر تابناک، با اضافات سید محمدمحسن طهرانی، تهران، مکتب وحی، ۱۴۳۴ق.
- شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، تصحیح، مؤسسة آل البيت(ع)، مؤسسة آل البيت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
- مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دانشنامه جهان اسلام