لیلة المبیت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امام علی}}

به دنبال تصمیم قریش بر قتل پیامبر(ص)، [[جبرئیل]] بر پیامبر(ص) نازل شد و او را از نقشه [[شرک|مشرکان]] آگاه کرد و دستور [[خدا|خداوند]] برای هجرت را ابلاغ نمود. در [[آیه]] ۳۰ [[سوره انفال]] آمده است:  

:::و [ياد كن‌] هنگامى را كه [[کفر|كافران]] درباره تو نيرنگ مى‌كردند تا تو را به بند كشند يا بكشند يا [از [[مکه]]] بیرون كنند، و نيرنگ مى‌زدند، و خدا تدبير مى‌كرد، و خدا بهترين تدبيركنندگان است.

بنابراین پیامبر (ص) تصمیم گرفت قبل از آمدن مشرکان، خانه خود را به طرف [[یثرب]] ترک کند.<ref>حلبی، السیرة الحلبیة،‌ دار المعرفة، ج۲، ص۳۲.</ref>

[[پرونده:نقاشی نفس رسول اثر حسن روح‌الامین.jpg|بندانگشتی|نقاشی نفس رسول اثر حسن روح‌الامین درباره لیلة المبیت]]

در شب [[۱ ربیع‌الاول]] سال ۱۴ بعثت [[سال ۱ هجری قمری|سال اول هجرت]] پیامبر(ص) برای آنکه مشرکان از هجرت او آگاه نشوند، به [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] فرمود: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در بستر من می‌خوابی؟» امام علی(ع) گفت: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» پیامبر(ص) فرمود: «آری». امام علی(ع) تبسمی کرد و [[سجده شکر]] به جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد: «آنچه را که مأمور شده‌ای انجام بده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد ...»<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰.</ref> سپس پیامبر(ص)، علی(ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند.<ref> طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۶.</ref> پیامبر(ص) در [[خطبه غدیر]] تصریح کرده است که این مأموریت به امام علی(ع) از سوی خداند بوده است<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۶۶.</ref> بر پایه روایات، وقتی علی(ع) در بستر پیامبر(ص) خوابیده بود، [[جبرئیل]] در بالای سر او و [[میکائیل]] پایین پای او آمدند و جبرئیل گفت: «خوشا به حال کسانی چون تو‌ ای فرزند [[ابوطالب|ابوطالب]]! که خدا در برابر [[فرشته|فرشتگان]] به تو [[تفاخر|مباهات]] می‌کند.»<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۹؛ حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۲۳.</ref>

علی(ع) درهای خانه را بست و پرده‌ها را کشید. آنان با سنگ به علی(ع) که در بستر خوابیده بود، زدند تا مطمئن شوند کسی در بستر خوابیده است و شک نداشتند که وی رسول خداست.<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۶-۴۶۷.</ref> صبح که با شمشیرهای برهنه به خانه هجوم بردند، وقتی علی(ع) را در بستر رسول خدا(ص) مشاهده کردند، گفتند: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]] کجاست؟ علی(ع) فرمود: «مگر او را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟ کاری کردید که او ناچار شد خانه را ترک کند». در این هنگام به سوی علی(ع) یورش بردند و او را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده، کتک زدند. ساعتی هم در [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] زندانی کرده، سپس آزادش کردند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۹۲.</ref> آنها در جهت [[مدینه]] به تعقیب پیامبر(ص) پرداختند در حالی‌که [[کوه ثور|غار ثور]] در سمت دیگر قرار داشت.<ref>مفید، الارشاد، مؤسسة الاعلمی، ص۳۰.</ref>

== پانویس ==

{{پانوشت}}