ابوالسبطین
ابوالسِبطَین از کنیه‌های پیامبر(ص)[۱] و امام علی(ع) است.[۲]
ابوالسبطین به‌معنای پدر دو سِبْط است. بر اساس حدیث منظور از سبطین حسنین(ع) هستند.[۳] فخرالدین طریحی مفسر و لغت‌شناس شیعه، سبط را به‌معنای طائفه و امت دانسته است. وی احتمال داده مراد این است که نسل پیامبر(ص) از حسنین منشعب می‌شود.[۴] این کنیه برای امام علی(ع) نیز به کار می‌رفته است.[۵] تعبیر «اُمُّ السبطین» برای حضرت فاطمه در برخی از متون دینی به کار رفته است.[۶]
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۱۵۴.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.
- ↑ ابن‌شاذان، الفضائل، ۱۳۶۳ش، ص۸۳.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۲۵۱.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.
- ↑ ابن‌قولویه قمی، کامل الزیارات، مكتبة الصدوق، ص۳۲۵.
منابع
- ابن‌شاذان، شاذان بن جبرئیل، الفضائل، قم، رضی، ۱۳۶۳ش.
- ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب(ع)، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- بیومی مهران، محمد، الإمامة و اهل‌البیت(ع)، قاهره، دار النهضة العربیة، ۱۹۹۵م.
- طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، تحقیق و تصحیح: احمد حسینی اشکوری، تهران، مرتضوی، ۱۳۷۵ش.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، ۱۴۰۳ق.