ابوالسبطین
ابوالسِبطَین از کنیه‌های امام علی(ع) است.
سِبْطْ به‌معنای نوه است. از آنجا که امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) نوه‌های پیامبر(ص) هستند، به هریک از آن دو، سبط النبی(ص) گفته می‌شود. زمانی که می‌خواستند به این دو با هم اشاره کنند، به صورت تثنیه از تعبیر سبطان و سِبطَین استفاده می‌کردند به همین دلیل یکی از کنیه‌های حضرت علی(ع) که پدر ایشان است ابوالسبطین است.[۱]
پانویس
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰، ص۱۹؛ بیومی مهران، الإمامة واهل البیت، دارالنهضة العربیة، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۹.
منابع
- بیومی مهران، محمد، الإمامة واهل البیت، قاهره، دار النهضة العربیة، ۱۹۹۵م.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، ۱۴۰۳ق.
