طالب بن ابی‌طالب

مقاله قابل قبول
بدون جعبه اطلاعات
از ویکی شیعه
طالب بن ابی‌طالب
مشخصات فردی
نام کاملطالب بن ابی‌طالب بن عبدالمطلب
زادگاهمکه
محل زندگیمکه، شام
نسب/قبیلهقریش
خویشاوندانابوطالب، امام علی (ع)
مشخصات دینی
دلیل شهرتبرادر حضرت علی(ع) و فرزند ابوطالب


طالب بن ابی‌طالب برادر امام علی(ع) و بزرگ‌ترین پسر ابوطالب و فاطمه بنت اسد. بنابر منابع وی ده سال از عقیل بن ابی‌طالب و سی سال از حضرت علی(ع) بزرگتر بود.[۱]

درباره زندگی طالب اطلاع چندانی در دست نیست. بنابر نقل منابع وی در هنگام غزوه بدر به اجبار از مکه به همراه قریشیان خارج شد؛ اما به واسطه صحبت یکی از قریشیان که گفت قلوب بنی‌هاشم با محمد(ص) است، به مکه بازگشت.[۲] برخی نیز گفته‌اند وی به مکه بازنگشت و به شام رفت.[۳] بنابر رجزی که از طالب در این جنگ نقل شده، وی دعا کرده است سپاهیان قریش از مسلمانان شکست بخورند.[۴] مشهور این است که طالب فرزندی نداشت.[۵]

اسلام طالب

طالب بن ابی طالب در شعب ابی طالب با رسول خدا و پدر و برادران خود بود. بنابر روایتی از امام صادق(ع) وی مسلمان شد.[۶] جعفر مرتضی عاملی این روایت را مرسله دانسته است.[۷]

وفات

از درگذشت یا قتل(شهادت) طالب اطلاعی در دست نیست. علامه مجلسی در بحار نقل می کند او بعد از بازگشت از جنگ،نه جنازه اش در کشتگان بدر بود،نه در اسیران و نه به مکه بازگشته بود.[۸]


پانویس

  1. شامی، الدر النظیم، ۱۴۲۰ق، ص۲۲۷.
  2. طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۲، ص۴۳۹.
  3. بلاذری، انساب الأشراف، ۱۹۹۶م، ج۲، ص۴۲.
  4. بیهقی، دلائل النبوة، ۱۹۸۵م، ج۳، ص۱۰۵.
  5. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ۱۹۸۳م، ص۳۷.
  6. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۷۵.
  7. العاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ۱۴۲۶ق، ج۵، ص۱۸.
  8. مجلسی، البحار، ۱۴۰۷ق، ج۱۹؛ ص۲۵۹.

منابع

  • ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، تحقیق لجنة من العلماء، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
  • بلاذری، احمد بن یحیی، کتاب جمل من انساب الأشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م.
  • بیهقی، ابوبکر احمد بن الحسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، تحقیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
  • شامی، یوسف بن حاتم، الدر النظیم فی مناقب الأئمة اللهامیم، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۲۰ق.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
  • العاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، قم، دارالحدیث، ۱۴۲۶ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق و تصحیح: علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ق.