حدیث جابر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ویرایش شناسه و تغییر درجه بندی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
'''حدیث جابر''' به [[امامت]] دوازده امام شیعیان و همچنین لقب [[امام پنجم]] اشاره کرده است. پس از نزول [[آیه اولی الامر]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[پیامبر(ص)]] درباره واژه اولی الامر سوال می‌کند که پیامبر(ص) در جواب، نام دوازده امام شیعیان را به عنوان تنها جانشینان خود و امامان مسلمانان بیان می‌کند. [[شیعیان]] برای اثبات [[امامت]] و تعیین [[امامان شیعه|امامان خود]] از سوی پیامبر اسلام(ص) به این [[حدیث]] استناد می‌کنند. | '''حدیث جابر''' به [[امامت]] دوازده امام شیعیان و همچنین لقب [[امام پنجم]] اشاره کرده است. پس از نزول [[آیه اولی الامر]]، [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[پیامبر(ص)]] درباره واژه اولی الامر سوال می‌کند که پیامبر(ص) در جواب، نام دوازده امام شیعیان را به عنوان تنها جانشینان خود و امامان مسلمانان بیان می‌کند. [[شیعیان]] برای اثبات [[امامت]] و تعیین [[امامان شیعه|امامان خود]] از سوی پیامبر اسلام(ص) به این [[حدیث]] استناد می‌کنند. | ||
حدیث جابر در برخی منابع شیعی مانند [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کفایة الاثر]]، [[کمال الدین و تمام النعمه|کمال الدین]] و [[ | حدیث جابر در برخی منابع شیعی مانند [[کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر (کتاب)|کفایة الاثر]]، [[کمال الدین و تمام النعمه|کمال الدین]] و [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] و نیز در بعضی از منابع اهل‌سنت مانند [[ینابیع المودة لذوی القربی (کتاب)|ینابیع الموده]] آمده و عده‌‌ای از مفسران شیعه در ذیل بحث از [[آیه اطاعت]] آن را آورده‌اند. | ||
== متن حدیث== | == متن حدیث== | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۹
| حدیث جابر | |
|---|---|
| اطلاعات روایت | |
| موضوع | امامت |
| صادره از | پیامبر اسلام (ص) |
| راوی اصلی | جابر بن عبدالله انصاری |
| منابع شیعه | کفایة الاثر، کمال الدین، بحارالانوار |
| منابع سنی | ینابیع الموده |
| مؤید قرآنی | آیه اولی الامر |
| احادیث مشهور | |
| حدیث سلسلةالذهب • حدیث ثقلین • حدیث کساء • مقبوله عمر بن حنظلة • حدیث قرب نوافل • حدیث معراج • حدیث ولایت • حدیث وصایت • حدیث جنود عقل و جهل • حدیث شجره | |
حدیث جابر به امامت دوازده امام شیعیان و همچنین لقب امام پنجم اشاره کرده است. پس از نزول آیه اولی الامر، جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(ص) درباره واژه اولی الامر سوال می‌کند که پیامبر(ص) در جواب، نام دوازده امام شیعیان را به عنوان تنها جانشینان خود و امامان مسلمانان بیان می‌کند. شیعیان برای اثبات امامت و تعیین امامان خود از سوی پیامبر اسلام(ص) به این حدیث استناد می‌کنند.
حدیث جابر در برخی منابع شیعی مانند کفایة الاثر، کمال الدین و بحارالانوار و نیز در بعضی از منابع اهل‌سنت مانند ینابیع الموده آمده و عده‌‌ای از مفسران شیعه در ذیل بحث از آیه اطاعت آن را آورده‌اند.
متن حدیث
پس از نزول آیه اطاعت
، جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(ص) پرسید: «یا رسول‌الله، ما خدا و رسول او را شناخته‌ایم، لازم است اولی‌الامر را نیز بشناسیم.» پیامبر در پاسخ او فرمود: «آنان جانشینان من و امامان مسلمانان بعد از من هستند که اولِ ایشان علی بن ابی‌طالب است و بعد از او به ترتیب حسن، حسین، علی بن حسین و محمد بن علی که در تورات به باقر معروف است و تو در هنگام پیری او را خواهی دید و هر وقت او را دیدی، سلام مرا به او برسان. پس از محمد بن علی نیز به ترتیب، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و پس از ایشان فرزندش هم‌نام و هم‌کنیه من است. اوست که از نظر مردم پنهان می‌شود و غیبتش طولانی می‌گردد تا آن جا که فقط افرادی که ایمان راسخ دارند، بر عقیدهٔ به او باقی می‌مانند.[۱]
راوی و محتوا
این حدیث را جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا نقل کرده، از این رو به حدیث جابر شناخته می‌شود. در حدیث جابر به امامت امامان دوازده‌گانه شیعیان با ذکر نام هر یک تصریح شده است. پیامبر(ص) هنگام نام بردن از امام پنجم شیعه، به لقب او(باقر) اشاره کرده و از جابر خواسته هنگامی که امام باقر(ع) را ملاقات کرد، سلام وی را به او برساند.[۲] در این حدیث همچنین به غیبت امام دوازدهم شیعیان و طولانی بودن آن اشاره شده و امام غائب به خورشید پشت ابر تشبیه شده است.[۳]
منابع حدیث
این حدیث در برخی از منابع شیعی مانند کفایة الاثر،[۴] کمال الدین[۵] و بحارالانوار[۶] و نیز در برخی از منابع اهل‌سنت مانند ینابیع الموده[۷] آمده و بعضی از مفسران شیعه در ذیل بحث از آیه اطاعت آن را آورده‌اند.[۸]
جستار وابسته
پانویس
منابع
- بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیرالقرآن، تحقیق: قسم الدراسات الاسلامیه مؤسسة البعثه، بنیاد بعثت، تهران، ۱۴۱۶ق.
- خزاز رازی، علی بن محمد، کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر، تصحیح: عبداللطیف حسینی کوهکمری، قم، بیدار، ۱۴۰۱ق.
- شریف لاهیجی، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تحقیق: محدث ارموی، تهران، دفتر نشر داد، ۱۳۷۳ش.
- شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، تصحیح: علی اکبر غفاری، تهران، اسلامیه، ۱۳۹۵ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، قم، آل البیت، ۱۴۱۷ق.
- طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۸ش.
- عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی، تفسیر نورالثقلین، قم، انتشارات اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق.
- فیض کاشانی، محسن، الاصفی فی تفسیرالقرآن، تحقیق: محمدحسین درایتی و محمدرضا نعمتی، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۴۱۸ق.
- قمی مشهدی، کنزالدقائق و بحر الغرائب، تحقیق: حسین درگاهی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، ۱۳۶۸ش.
- قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع الموده لذو القربی، قم، اسوه، ۱۴۲۲ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، ۱۴۰۳ق.
فضائل اهل البیت علیهم‌السلام | ||
|---|---|---|
| قرآن |  | |
| روایات | ||
| وقایع | ||
| کتاب‌ها | مناقب • الثاقب فی المناقب • خصائص الأئمة • الیقین • نوادر المعجزات • اثبات الهداة • تأویل الآیات الظاهرة • الرسالة العلویة • الدر النظیم • عیون المعجزات • فضائل الخمسة • الکلمة الغراء • المناقب و المثالب • ریاض الابرار • فضائل اهل بیت • الهدایة الکبری • مدینة المعاجز • الخرائج و الجرائح • تنزیه الانبیاء • نور الابصار • نظم درر السمطین • فرائد السمطین • تذکرة الخواص • جواهر العقدین • الانوار الباهرة • مناقب آل محمد • مطالب السؤول • اتحاف السائل • المعیار و الموازنة • احیاء المیت • معارج الوصول • نخب المناقب • الفصول العلیة • غایة المرام فی فضائل علی | |
| مرتبط | ||
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۲؛ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۱-۱۸۲.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۸۱-۱۸۲.
- ↑ خزاز رازی، کفایه الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۵۴-۵۵.
- ↑ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۳.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۲۵۱.
- ↑ قندوزی، ینابیع الموده، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۹۸-۳۹۹.
- ↑ بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۰۳-۱۰۴؛ فیض کاشانی، الاصفی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۱۷؛ طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۱۱۶؛ شریف لاهیجی، تفسیر لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۴۹۶؛ قمی مشهدی، کنزالدقائق، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۳۸؛ عروسی حویزی، نورالثقلین، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۴۹۹.