بحث:حدیث جابر
راوی و محتوا
ذیل این عنوان در متن آمده که «در این حدیث همچنین به غیبت امام دوازدهم شیعیان و طولانی بودن آن اشاره شده و امام غائب به خورشید پشت ابر تشبیه شده است.[۳]»
این تشبیه لا اقل از مفاد این حدیث و از این منبع استنباط نمی شود و برداشتی شخصی به نظر می رسد.--سید نبوی (بحث) ۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۶ (UTC)
پیشنهاد
- خوب است به اعتبار و بررسی سندی این روایت نیز پرداخته شود.
این حدیث را جابر بن یزید جعفی از جابر بن عبدالله نقل کرده است. جابر بن یزید با اینکه از اصحاب خاص امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بود؛ اما رجالیون در وثاقت یا عدم وقاقت او اختلاف نظر دارند. برخی مانند نجاشی او را «فی نفسه مختلط» (یکی از الفاظ دال بر ضعف راوی) و راویان از او را ضعیف شمرده است.(نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۱۲۸.) ابن غضائری خود جابر را ثقه دانسته، ولی تمام کسانی را که از او روایت نقل کرده‌اند، ضعیف شمرده است.(ابن غضائری، الرجال، ۱۳۶۴ش، ص۱۱۰.) علامه حلی توقف کرده است.(علامه حلی، رجال العلامة الحلی، ۱۴۱۱ق، ص۳۵.)
- ضمنا در پاسخ به اشکال بالا، در متن حدیث تصریح به تشبیه امام زمان(ع) به خورشید پشت ابر شده است.
«ِ قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَهَلْ لِشِيعَتِهِ الِانْتِفَاعُ بِهِ فَقَالَ ع وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ لَيَسْتَضِيئُونَ بِنُورِهِ وَ يَنْتَفِعُونَ بِوَلَايَتِهِ فِي غَيْبَتِهِ كَانْتِفَاعِ النَّاسِ بِالشَّمْسِ إِنْ سَتَرَهَا سَحَاب» (خزاز رازی، كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثني عشر، ص: ۵۴و۵۵.) شبیه این عبارت در کمال الدین نیز نقل شده است. Bazeli (بحث) ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۰۴ (UTC)