عبدالله پسر رسول خدا
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | عبدالله بن محمد بن عبدالله (ص) |
محل زندگی | مکه |
نسب/قبیله | قریش |
خویشاوندان | حضرت محمد(ص) - خدیجه |
درگذشت | پیش از هجرت در مکه |
مدفن | مکه |
مشخصات دینی | |
دلیل شهرت | فرزند پیامبر |
عبدالله پسر رسول خدا(ص) و خدیجه است که در کودکی درگذشت. بنا به گزارش منابع تاریخی پس از درگذشت وی بود که عاص بن وائل پیامبر(ص) را اَبتر خواند و در واکنش به سخن او، سوره کوثر نازل شد.
بیشتر منابع تاریخی تولد او را پس از بعثت دانستهاند.[۱] البته نقل دیگری تولد او را قبل از بعثت ذکر کرده است.[۲]گفته شده است او را طیب و طاهر لقب دادند؛[۳] چرا که پس از نزول وحی و در زمان اسلام متولد شد.[۴] [یادداشت ۱]
عبدالله در کودکی در مکه از دنیا رفت.[۵] به گزارش احمد بن یحیی بلاذری، پس از درگذشت او، عاص بن وائل پیامبر(ص) را اَبْتَر (بیاولاد، بیعقبه) خواند که هیچ پسری از او زنده نمیماند. از اینرو سوره کوثر و آیه «إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَر؛ یقیناً دشمن تو خود بینسل و تبار است».[۶] در واکنش به سخن او نازل شد.[۷]
بر پایه روایتی که کلینی در الکافی نقل کرده، پس از درگذشت عبدالله، خدیجه گریه میکرد، پیامبر(ص) به او فرمود:
پانویس
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵؛ مقریزی، امتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳
- ↑ سیره ابن اسحاق، ۱۴۱۰ق، ص۸۲.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵؛ مقریزی، امتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳
- ↑ امین، أعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ مقریزی، امتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۳
- ↑ سوره کوثر، آیه ۳.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۳۸-۱۳۹.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۱۹.
- ↑ به گفته طبری برخی بهاشتباه، طیب و طاهر را نام دو تن از پسران پیامبر دانستهاند.(طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷۵)
منابع
- ابن اسحاق، محمد بن اسحاق، سیرة ابن إسحاق، قم، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
- ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فی تمییز الصحابة، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق.
- امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۶ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، قم، آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش.
- مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع بما للنبي من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.