سوره جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

عده‌ای از فقهای [[شیعه]] و [[اهل سنت]] برای اثبات [[وجوب]] نماز جمعه به این آیه و [[روایت|احادیث]] متعددی<ref>احمد بن‌ حنبل، مسند، ۱۴۰۲ق، ج۳، ص۴۲۴-۴۲۵؛ نسائی، سنن نسائی، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۸۵-۸۹؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۲۹۵-۳۰۲؛ نوری، مستدرک الوسائل، قم، ج۶، ص۱۰ </ref> استناد کرده‌اند.<ref> شوکانی، نیل الاوطار، مصر، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵؛ شیخ طوسی، الخلاف، قم، ج۱، ص۵۹۳؛ محقق حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۲۷۴</ref> البته برخی نیز دلالت آیه را بر وجوب نپذیرفته‌اند.<ref>منتظری، البدر الزاهر فی صلاة الجمعة و المسافر، ۱۳۶۲ش، ص۶؛ غروی تبریزی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۶-۱۷</ref> اقامه نماز جمعه در دوره [[غیبت امام زمان|غیبت امام معصوم]] حکم خاص خود را دارد؛ برخی آن را [[حرام]]، عده‌ای آن را [[واجب تعیینی]] و برخی دیگر آن را [[واجب تخییری]] دانسته‌اند.<ref> برای اقوال دیگر نگاه کنید به: رضانژاد، صلاة الجمعه، ۱۴۱۵ق، ص۲۸.</ref> بنابر نظر [[فقیه|فقیهانی]] که نماز جمعه را در زمان [[غیبت امام زمان]]، [[واجب تعیینی]] نمی‌دانند، خرید و فروش و سایر معاملات پس از [[اذان]] جمعه یا در هنگام اقامه نماز جمعه [[حرام]] نیست.<ref>امام خمینی،  توضیح المسائل (محشی)، ج۱، ص۸۵۷.</ref>

آیات نهم تا یازدهم سوره جمعه جزو [[آیات الاحکام]] نیز دانسته شده است.<ref>اردبیلی، زبده البیان فی احکام القرآن، مکتب المرتضویه، ص۱۱۵.</ref> برخی از مفسرا ن براین باورند که جمله «وَ ذَرُوا البَیع» (تجارت را رها کنید)، تنها از تجارت نهی نمی‌کند؛ بلکه از هر کاری که انسان را از نماز جمعه باز دارد، نهی می‌کند و دلیل این مسئله  راسیاق آیه دانسته‌اند است که دلالت می‌کند هنگام برپایی نماز جمعه هرگونه مشغولیتی به‌جز آن جایز نیست؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۷۳.</ref>