ابوالحسن شعرانی
![]() | ||
شناسنامه | ||
---|---|---|
نام کامل | ابوالحسن شعرانی | |
زادروز | ۱۳۲۰ق/۱۲۸۱ش | |
زادگاه | تهران | |
تاریخ درگذشت | ۱۲ آبان ۱۳۵۲ ۷ شوال ۱۳۹۳ قمری | |
آرامگاه | حرم حضرت عبدالعظیم حسنی | |
فرزندان | محسن | |
اطلاعات سیاسی | ||
اطلاعات علمی و مذهبی | ||
استادان | میرزا مهدی آشتیانی،شیخ عبدالکریم حائری میرزا محمود قمی،شیخ عبد النبی نوری | |
شاگردان | میرزا هاشم آملی،حسن حسن زاده آملی عبدالله جوادی آملی،محمد حسن احمدی فقیه محدث اُرمُوی،علی اکبر غفاری | |
کتابها | راه سعادت، فلسفه اولی شرح تجرید الاعتقاد، شرح مجمع البیان |
ابوالحسن شعرانی معروف به علامه شعرانی (۱۳۲۰-۱۳۹۳ق/۱۲۸۱-۱۳۵۲ش) از فلاسفه شیعی قرن ۱۴ هجری قمری است. او در علوم قرآن، حدیث، فقه، اصول فقه، کلام، فلسفه، هندسه و هیئت تحصیل نمود و چند اثر در این رشتهها از وی باقی مانده است. او از دانش شیخ عبدالکریم حائری، میرزا مهدی آشتیانی و میرزا محمود قمی استفاده کرده و شاگردانی چون میرزا هاشم آملی، حسن زاده آملی و جوادی آملی را تربیت نمود. وی علاوه بر نگارش کتاب، شرحهایی بر کتابهای تفسیری، حدیثی، کلامی و فلسفی دارد. فلسفه اولی پیرامون دیدگاه فلاسفه غرب در مورد الهیات و تجرد نفس، راه سعادت در اثبات نبوت و ارائه ادله حقانیت پیامبر اسلام (ص) برخی از آثار اوست.
محتویات
زندگی
میرزا ابوالحسن شعرانی در سال ۱۳۲۰ق در تهران متولد شد. پدرش محمد بن ملا غلامحسين از نوادگان ملا فتحالله کاشانی صاحب تفسير منهج الصادقین و مادرش فرزند محمدابراهيم نواب تهرانی صاحب كتاب فيض الدموع و تأليفات ديگر بود.[۱]
شعرانی در اواخر عمر به جهت درمان بیماری قلبی، ریوی به آلمان منتقل شد و در شنبه، ۷ شوال ۱۳۹۳ق/۱۲ آبان ۱۳۵۲ش از دنیا رفت. پیکر وی در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.[۲]
تحصیلات
ابوالحسن قرآن را نزد پدرش آموخت و تحصیلات خود را از مدرسه مروی تهران آغاز کرد و ادبیات عرب، فارسی، منطق، فقه، اصول، فلسفه، ریاضی و مانند آن را در آنجا آموخت. پس از آن به حوزه علمیه قم که تازه تأسیس شده بود رفت و در درس خارج فقه و اصول شرکت کرد. در۲۶ سالگی پدرش را از دست داد و به دنبال آن، به عراق مهاجرت و در حوزه علمیه نجف به تکمیل تحصیلات خود پرداخت.[۳] در عراق، علاوه بر تحصیل فقه شیعی، با فقه اهل سنت نیز آشنا گردید. وی پس از تکمیل تحصیلات و سیر و سلوک عرفانی، در دوره سلطنت رضا شاه به تهران بازگشت و به تبلیغ و تدریس و تحقیق پرداخت.[۴]
ابوالحسن شعرانی علاوه بر تحصیل و فعالیت در رشتههای مختلف علوم اسلامی و حوزوی، با چندین زبان از جمله عربی، فرانسوی، ترکی، انگلیسی و عبری آشنا بود.[۵]
اساتید
برخی استادان شعرانی از این قرارند:
شاگردان
وی در طول زندگی خود، شاگردان زیادی را تربیت کرد. برخی از مهمترین شاگردان وی عبارتند از:[۹]
تألیفات
شعرانی در زمینههای مختلف علوم دینی و انسانی، آثاری تالیف کرده است. فقه، اصول، فلسفه، کلام، علوم قرآنی و حدیث موضوع تألیفات وی است.[۱۰] [۱۱]
جشنواره علامه شعرانی
معاونت پژوهش حوزه علمیه تهران در سال ۱۳۹۲ش، جشنواره پژوهشی علامه شعرانی، را همزمان با چهارمین جشنواره علامه حلی استان تهران، ویژه مقالات طلبههای بالای ۳۱ سال استان تهران برگزار کرد.[۱۲]
آثاری در مورد علامه شعرانی
در مورد زندگینامه علمی ابوالحسن شعرانی، چندین اثر نگاشته شده است که برخی از آنها عبارتند از:
- اندیشهنامه علامه شعرانی، مجموعه دو جلدی مقالات ارائه شده در جشنواره علامه شعرانی، انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه، سال۱۳۸۷ ش.
- فرزانه ناشناخته، مجموعه مقالاتی در مورد زندگانی علمی و فعالیتهای شعرانی، انتشارات موسسه بوستان کتاب، سال ۱۳۸۲ش.
- در آسمان معرفت، شامل دوازده مقاله تالیف حسن حسن زاده آملی که در هر یک به معرفی یکی از اساتید باواسطه و بیواسطه خود پرداخته است. این افراد عبارتند از علامه طباطبایی، میرزا جواد ملکی تبریزی، ابوالحسن شعرانی، ملامحمد آملی، محمد تقی آملی، مهدی الهی قمشهای، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، ملا محمد مهدی نراقی، سید ابوالحسن جلوه، محمد حسین فاضل تونی، ملاهادی سبزواری و زندگینامه خود نویسنده. انتشارات تشیع، سال ۱۳۷۵ش.
پانویس
- ↑ شعرانی، ابوالحسن، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، ص ۱۱.
- ↑ مجله نور علم، ش۵۰ـ۵۱، ص۸۶ به بعد.
- ↑ مطلبی، سید ابوالحسن، نجوم امت - حضرت آیت الله علامه میرزا ابوالحسن شعرانی، نور علم، شماره ۵۰ـ۵۱، ص۷۶.
- ↑ شعرانی، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، ص ۱۱.
- ↑ ر.ک: کیهان فرهنگی، سال ۱۳۶۵، ش۳.
- ↑ مطلبی، سید ابوالحسن، نجوم امت - حضرت آیت الله علامه میرزا ابوالحسن شعرانی، نور علم، شماره ۵۰ـ۵۱، ص۷۶
- ↑ روزنامه جمهوری اسلامی، ۲۸/۱۱/۱۳۷۱، دهخدا، ذیل: حبیب الله، برای آشنایی با آثار او. ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، ج۴، ص۴۳۹۶ و ۴۰۱ و ۴۰۳؛ ج۸، ص۲۱۹، ر.ک: واعظ خیابانی، ص۱۳۹ـ۱۴۳، حرز الدین، ج ۳، ص۳۱۰، شعرانی، ترجمه نفس المهموم، ص۲
- ↑ مجله نور علم، ش ۵۰ـ۵۱، ص۹۴، روزنامه جمهوری اسلامی، ۸/۱۲/۷۱، مجله نور علم، ش ۵۲ـ۵۳، ص۱۹۵
- ↑ مطلبی، سید ابوالحسن، نجوم امت - حضرت آیت الله علامه میرزا ابوالحسن شعرانی، نور علم، شماره ۵۰ـ۵۱، ص۷۶-۷۷
- ↑ كیهان اندیشه، شماره۴۵، ص۸۲
- ↑ قوامی واعظ، ص۳۰
- ↑ پایگاه معاونت پژوهش حوزه علمیه تهران
منابع
- آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق.
- حرزالدین، محمد، معارف الرجال، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی.
- شعرانی، ابوالحسن، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی در تفاسیر مجمع البیان ، روح الجنان و منهج الصادقین، محقق:محمدرضا غیاثی کرمانی، ایران، قم، بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم) ١٣٨۶.
- شعرانی، ابوالحسن، ترجمه نفس المهموم، قم، نشر هجرت، ۱۳۸۸ش.
- واعظ خیابانی، ملاعلی، علماء معاصرین، تبریز، شرکت سهامی چاپ کتاب، ۱۳۲۶ش.
- واعظ قوامی، تقی، چهره درخشان، تهران، کتابفروشی اسلامی.
- روزنامه جمهوری اسلامی، ۸/۱۲/۷۱.
- كیهان اندیشه، شماره ۴۵.
- كیهان فرهنگی، سال ۱۳۶۵، ش ۳.
- مجله نور علم، شماره ۵۰ـ۵۱.
پیوند به بیرون
- فیلسوفان شیعه قرن ۱۴ (قمری)
- مدفونان در حرم عبدالعظیم حسنی
- مترجمان صحیفه سجادیه
- شارحان صحیفه سجادیه قرن ۱۴ (قمری)
- مترجمان قرآن
- روحانیان شیعه اهل تهران
- شاگردان عبدالکریم حائری یزدی
- شاگردان میرزا مهدی آشتیانی
- مدرسان حوزه علمیه تهران قرن ۱۴ (شمسی)
- مدرسان فلسفه قرن ۱۴ (شمسی)
- شارحان صحیفه سجادیه قرن ۱۴ (شمسی)
- متکلمان شیعه قرن ۱۴ (شمسی)