آیه ۲۷ سوره نور
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام آیه | آیه ۲۷ سوره نور |
| واقع در سوره | نور |
| شماره آیه | ۲۷ |
| جزء | ۱۸ |
| اطلاعات محتوایی | |
| شأن نزول | دارد |
آیه ۲۷ سوره نور به اهمیت احترام به خلوت دیگران اشاره دارد و مؤمنان را توصیه میکند که قبل از ورود به خانههای دیگران، اجازه بگیرند و با سلام و احترام وارد شوند.[۱]
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ٢٧﴾ [نور:27] ﴿ای کسانی که ایمان آوردهاید به خانههایی که خانههای شما نیست داخل مشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام گویید این برای شما بهتر است باشد که پند گیرید ٢٧﴾
واژه «تستأنسوا» در آیه به اجازهای همراه با محبت و آشنایی و صداقت معنا شده است.[۲] به گفته مکارم شیرازی، مفسر، این واژه نشاندهنده لزوم ادب و دوستی در هنگام اجازه گرفتن برای ورود به منزل است.[۳]
ورود بدون اجازه و سرزده به خانه دیگران از رسوم جاهلیت بود،[۴] که با شکایت زنی از انصار نزد پیامبر(ص) بهدلیل ورود پدر یا فرزندش به حریم خصوصی او باعث نزول این آیه شد.[۵] نزول این آیه سبب آرامش و رفع نگرانی مسلمانان گردید.[۶] در تفسیر طبرسی، روایاتی از پیامبر(ص) آمده است که فرد با گفتن تسبیح، حمد و تکبیر میتواند توجه اهل خانه را به حضور خود جلب کند.[۷] همچنین توصیه شده است که حتی برای ورود به خانه مادر نیز باید اجازه گرفت تا در حالتی نامناسب مشاهده نشود.[۸]
طبرسی، مفسر قرآن، روایتی از پیامبر(ص) نقل میکند که قبل از ورود به منزل دیگران سلام کنید.[۹] بهگفته قرائتی در تفسیر نور، طبق روایات، اجازه گرفتن برای ورود به خانه دیگران باید سه بار انجام شود تا اهل خانه فرصت آمادهشدن داشته باشند، البته در شرایط اضطراری مانند آتشسوزی، اجازه گرفتن لازم نیست.[۱۰]
پانویس
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۲۷.
- ↑ قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۲۵۰۷.
- ↑ حقى بروسوى، تفسير روح البيان، بیروت، ج۶، ص۱۳۷.
- ↑ قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۲۵۰۷.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۳۱ق، ج۷، ص۲۱۳.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۳۱ق، ج۷، ص۲۱۳.
- ↑ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۳۱ق، ج۷، ص۲۱۳.
- ↑ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۱۶۸.
منابع
- قطب، سید، فی ظلال القرآن، بیروت، دار الشروق، چاپ سی و پنجم، ۱۴۲۵ق.
- قرائتى، محسن، تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش.
- حقى برسوى، اسماعيل بن مصطفى، تفسير روح البيان، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، بیتا.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار العلوم، ۱۴۲۶ق.