نماز رسول اکرم(ص)

از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از نماز پیامبر اکرم)

نماز رسول اکرم(ص) نمازی مستحب و منسوب به پیامبر اسلام که در دو رکعت خوانده می‌شود و برای آمرزش گناهان و حاجت‌طلبی مؤثر است. در این نماز، در هر رکعت پس از سوره حمد، پانزده بار سوره قدر قرائت می‌شود و در شش بار دیگر در رکوع و سجده و پس از آن در حالات ایستاده و نشسته، قرائت سوره قدر تکرار می‌گردد. پس از پایان نماز هم، دعای «لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ رَبُّنا وَرَبُّ آبائِنَا الْأَوَّلِینَ ...» خوانده می‌شود. نماز پیامبر(ص) را می‌توان در هر ساعت از هر روز به‌جا آورد.

اهمیت نماز

نماز حضرت رسول اکرم(ص) از نمازهای مشهوری شمرده است که شیعه و سنی در کتاب‌هایشان ذکر کرده‌اند.[۱] سید بن طاووس در کتاب جَمالُ الاُسبوع، روایتی را آورده که از امام رضا(ع) نقل شده و فردی از او درباره نماز جعفر طیار پرسید. امام او را به خواندن نماز پیامبر(ص) توصیه کرد و فرمود چون از نماز فارغ شوی هیچ گناهی برای تو نمی‌ماند مگر اینکه آمرزیده شده و هر حاجتی که بطلبی، روا خواهد شد.[۲]

وقت ادای نماز

به‌گفته علامه مجلسی، با اینکه در بعضی کتاب‌ها، این نماز را از نمازهای روز جمعه دانسته‌اند، اما چنین برداشتی از روایات نمی‌شود و مستحب است در همه روزها به‌جا آورد.[۳]

چگونگی خواندن نماز

نماز حضرت رسول اکرم(ص) دو رکعت است و در هر رکعت بعد از سوره حمد، پانزده مرتبه سوره قدر خوانده می‌شود و در شش حالت یعنی در رکوع و بعد از رکوع (حالت ایستاده) و در سجده اول و بعد از سر برداشتن (حالت نشسته) و در سجده دوم و بعد از سر برداشتن (حالت نشسته)، پانزده مرتبه دیگر قرائت سوره قدر تکرار می‌شود و سپس تشهد خوانده و سلام نماز و پس از پایان نماز، این دعا خوانده می‌شود:

لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ رَبُّنا وَرَبُّ آبائِنَا الْأَوَّلِینَ، لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ إِلٰهاً واحِداً وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ، لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ لَانَعْبُدُ إِلّا إِیاهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ، لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَأَعَزَّ جُنْدَهُ، وَهَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلیٰ کُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ، اللّٰهُمَّ أَنْتَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ فِیهِنَّ فَلَکَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ قَیامُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَنْ فِیهِنَّ فَلَکَ الْحَمْدُ وَأَنْتَ الْحَقُّ، وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ، وَقَوْلُکَ حَقٌّ، وَ إِنْجَازُکَ حَقٌّ، وَالْجَنَّةُ حَقٌّ، وَالنَّارُ حَقٌّ، اللّٰهُمَّ لَکَ أَسْلَمْتُ، وَبِکَ آمَنْتُ، وَعَلَیکَ تَوَکَّلْتُ، وَبِکَ خَاصَمْتُ، وَ إِلَیکَ حَاکَمْتُ، یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ اغْفِرْ لِی مَا قَدَّمْتُ وَأَخَّرْتُ، وَأَسْرَرْتُ وَأَعْلَنْتُ، أَنْتَ إِلٰهِی لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِی وَارْحَمْنِی وَتُبْ عَلَی إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ. [۴]

پانویس

  1. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۸۸، ص۱۷۰.
  2. سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ۱۴۰۸ق، ص۲۴۶و۲۴۷.
  3. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۸۸، ص۱۷۰.
  4. سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ۱۴۰۸ق، ص۲۴۶و۲۴۷؛ مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ق، ص۴۰۴و۴۰۵.

منابع

  • سید بن طاووس، علی بن موسی، جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع، تهران، دارالرضی، ۱۴۰۸ق.
  • مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.
  • مجلسی، محمدباقر، زاد المعاد، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق.