سَلام جزء پایانی نماز است که پس از تشهد آخر نماز خوانده میشود. سلام از واجبات غیر رکنی نماز است و در همه نمازها به جز نماز میت وجود دارد.
تعریف
سلام در لغت به معنای سلامتی، امنیت و صلح است[۱] که در فارسی به درود ترجمه شده است.[۲]
فقیهان شیعه، سلام اصطلاحی را یکی از اجزا و واجبات نماز معرفی کردهاند[۳] که پس از تشهد رکعت آخر گفته میشود.[۴]
تفسیر روایی سلام
در روایت است که مردی از امیرمؤمنان(ع) پرسید: معنای "السلام علیکم..." چیست؟ امام فرمود:
- «امامِ جماعت مترجم(منتقل کننده پیام) فرمایش خداست و در وقتی که خطاب به همگان می گوید:"السلام علیکم..." ، به معنای آن است که همگی از عذاب خدا در روز قیامت مصون هستید.»[۵][یادداشت ۱]
همچنین در روایتی دیگر از امام صادق(ع) نقل شده است:
- «معنای سلام در آخر هر نماز امان است، یعنی کسی که امر پروردگار متعال را به جا آورد و به سنت پیغمبر خدا به حال خضوع و خشوع عمل کند، پس او از بلای دنیا و از عذاب آخرت در امان میماند.»[۶]
معنای سلامهای نماز
سه سلام در آخر نماز خوانده میشود:
- «اَلسَّلامُ عَلَیک اَیُهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ»؛ یعنی سلام بر توای پیغمبر و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
- «اَلسَّلامُ عَلَینا وَ عَلی عِبادِ اللَّهِ الصّالِحینَ»؛ یعنی سلام از خداوند عالم بر نمازگزاران و تمام بندگان خوب او.
- «اَلسَّلامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه وَ بَرَکاتُهُ»؛ یعنی سلام و رحمت و برکات خداوند بر شما مؤمنین باد.[۷]
مخاطب سلامهای نماز
مخاطب سلام اول رسول خداست. مخاطب سلام دوم همه مؤمنین و بندگان صالح خدا هستند. مخاطب جمله سوم: «السّلام علیکم و رحمة الله برکاته» مبهم است امّا در روایات مصادیقی از این مخاطب را بیان کردهاند، از جمله گفته شده: این سلامها خطاب به ملائکه موکل انسان هستند. در بعضی از روایات گفته شده که این سلام خطاب به تمام ملائکه و فرشتگان است و در بعضی آمده که این سلامها به انبیاء الهی است.[۸] شاید هم بتوان گفت: بعد از آن که نمازگزار در سلام اول به رسول خدا سلام کرد و در سلام دوم به تمام نمازگزاران و بندگان شایسته اعم از انبیاء و مؤمنین و ملائکه سلام کرد در سلام سوم به صورت جمعی به همه آنها سلام میدهد و همه را مورد مخاطب خود قرار میدهد.[۹]
سلام در روایت معراج
در حدیث معراج خداوند به پیامبرش امر میکند ابتدا بر خودش و اهل بیتش صلوات بفرستد و پس از آن به فرشتگان و انبیاء و مرسلین که پشت سر ایشان صف کشیده بودند سلام و درود بفرستد، پیامبر فرمود: اَلسَّلامُ عَلَیکم و رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.[۱۰]
چرایی سلام در پایان نماز
امام رضا(ع) در باره فلسفه اینکه چرا پایان نماز با ذکر سلام است و نه ذکری مانند حمد یا تسبیح فرمود: نمازگزار با شروع نماز وگفتن «اَللَّهُ أَكْبَرُ» صحبت با مخلوقین را بر خود حرام و رو به سوی خالق کرد، در پایان نماز اولین چیزی که گفته میشود«السَّلامُ عَلَيْكُم ورَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ» است که با گفتنش آنچه را حرام کرده مجدداً حلال اعلان میکند: زیرا آغاز کلام با مخلوقین سلام است.[۱۱]
میتوان گفت آخرین مرحله نماز، سلام و درود فرستادن بر پیامبر(ص)، بندگان صالح و همه نمازگزاران است. همان گونه که نماز معراج مؤمن دانسته شده و با گفتن "تکبیرة الاحرام " این معراج آغاز میشود، با گفتن "سلام " فرود آمده و به افراد صالح و نیکوکار سلام میدهد و این، علامت خروج از نماز است.[۱۲]
احکام سلام نماز
پیوند به بیرون
پانویس
- ↑ معجم الوسیط، ذیل سلم
- ↑ «کلمه سلام»، سایت واژهیاب.
- ↑ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۳۰.
- ↑ امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ۱۴۲۴ق، بخش واجبات نماز، مسئله ۱۱۰۵.
- ↑ وسائل الشیعة، ج۶، ص۴۱۷، ابواب التسلیم.
- ↑ مصباح الشریعة، ترجمه مصطفوی، ص۷۲.
- ↑ «ترجمه تشهد و سلام نماز»، پایگاه اطلاع رسانی آقا مجتبی تهرانی.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۲، ص۳۰۶.
- ↑ «در نماز ميخوانيم «السلام عليكم و رحمة الله و بركاته» مورد خطاب سلام، کيانند؟»، وبگاه مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات.
- ↑ الکافی (ط - الإسلامیة)، ج۳، ص۴۸۶.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۲، ص۳۰۶؛ و وسائل، ابواب تسلیم، باب ۱، ح ۱۱.
- ↑ «معنای سلام آخرر نماز»، مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی.
- ↑ شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۶۲۴.
- ↑ «واجبات نماز- ذکر، تشهد، سلام»، سایت آیتالله خامنهای.
یادداشت
- ↑ إنّ الإمام يترجم عن الله عزّ وجلّ ، ويقول في ترجمته لأهل الجماعة : أمان لكم من عذاب الله يوم القيامة
منابع
- امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، ۱۴۲۴ق.
- «در نماز ميخوانيم «السلام عليكم و رحمة الله و بركاته» مورد خطاب سلام، کيانند؟»، وبگاه مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات، تاریخ بازدید: ۱۳ شهریور ۱۴۰۲ش.
- كلينى، ابو جعفر، محمد بن يعقوب، الکافی، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق،
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
- مصباح الشریعة، منسوب به جعفر بن محمد علیهالسلام، ترجمه حسن مصطفوی، تهران، انتشارات انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران، چاپ اول، ۱۳۶۰ش.
- وسائل الشیعة، شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، مصحح مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.