پرش به محتوا

امام راتب

مقاله قابل قبول
بدون عکس
کپی‌کاری از منابع خوب
شناسه ناقص
عدم جامعیت
از ویکی شیعه
مناصب شرعی
پیامبر
امام
قاضی
حاکم شرع
امام جمعه
امام جماعت
ولی فقیه
مرجع تقلید
امیر الحاج
نایب خاص
نایب عام

اِمامِ راتِب فردی که به صورت مستمر و ثابت امام جماعت مسجد یا مکان دیگری را برعهده دارد.[۱]

بر اساس برخی از منابع فقهی امام راتب در امامت نماز جماعت بر دیگران(جز بر امام معصوم) اولویت دارد اگرچه دیگران از او برتر باشند.[۲] اما برخی از مراجع تقلید شیعه این اولویت را مستحب می‌دانند.صاحب عروه براین نظراست که بهتر است امام راتب مسجد کسی را که افضل است برای جماعت مقدم بدارد.[۳] دیدگاه سومی نیز وجود دارد که پیشی گرفتن امام غیر راتب بر امام راتب را خلاف اخلاق و مُروَّت[یادداشت ۱] و مکروه می‌داند.[۵] برخی از فقها امامتِ جماعتِ امام راتب غیرروحانی با وجود روحانی را دارای اشکال دانسته‌اند.[۶]

  • امام راتب می‌تواند مربوط به دوره‌ای خاص باشد. به عنوان نمونه فردی که در هر ماه رمضان امام جماعت مسجدی را برعهده دارد او امام راتبِ ماه رمضان است.[۷]
  • اقامه نماز جماعت بدون اذن از امام راتب صحیح است ولی نباید امام غیر راتب مزاحمتی ایجاد بکند.[۸]
  • درخواست مأمومین از امام جماعت غیر راتب برای امامت به دلیل تأخیر امام راتب، به منظور استفاده از فیض اول وقت نماز ، اگر هتک امام‌ راتب‌ است؛ انجام نشود. [۹]
  • امام جماعت راتب توسط واقف، متولی مسجد و فرد دیگری قابل عزل و نصب نیست و در صورتی که عده‌ای از نمازگزاران امام راتب را عادل نمی‌دانند، نمی‌توانند از امامت وی بر سایر نمازگزاران که او را عادل می‌دانند ممانعت کنند.[۱۰]
  • ترک اقتداء به امام راتب و اقتدا به دیگری به لحاظ برخی از امتیازات امام غیر راتب به صورتی که عنوان هتک و تفسیق امام راتب را نداشته باشد جایز است. [۱۱]

پانویس

  1. هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۶۵۰؛ صافی گلپایگانی، استفتائات، شبکه اجتهاد؛ بانک جامع استفتائات مراجع تقلید.
  2. بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۳۶۳ش، ص۱۹۶-۱۹۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق. ج۱۳، ص۳۴۸.
  3. یزدی طباطبایی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۱۹۳-۱۹۱؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۲۷۷.
  4. مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۵، ص۳۲۹.
  5. امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۲۷۷؛مکارم شیرازی، استفتائات، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی.
  6. مکارم شیرازی، استفتائات، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی.
  7. آیت الله العظمی گلپایگانی، استفتائات، بخش نماز جماعت سؤال ۵۹، پورتال انهار..
  8. الخمینی، موسوعة الامام الخمینی، ۱۳۹۲ش، ج۳، ص۳۰۹
  9. الخمینی، موسوعة الامام الخمینی، ۱۳۹۲ش، ج۳، ص۳۰۸
  10. صافی گلپایگانی، استفتائات؛ سوال ۳۱۴، پورتال انهار.
  11. پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، تاریخ مراجعه: ۷ آبان ۱۴۰۴ش.https://www.saafi.ir/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B1%D8%A7%D8%AA%D8%A8/

یادداشت

  1. مروّت در لغت به معناى جوانمردى، مردانگى يا كمال آن آمده و مراد از آن در فقه، ملازمت عادات پسنديده و پرهيز از عادات و كارهاى مباح ناپسند و تنفرانگيز است؛ كارهايى كه ارتكاب آنها بيانگر فرومايگى و پستى فرد يا بى‌مبالاتى او در دين است، مانند غذا خوردن در خيابان در حال راه رفتن...خلاف مروّت بودن کارها بر حسب زمان، مكان و افراد متفاوت خواهد بود. [۴]

منابع