اسدالله (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها
ویکی سازی |
Shamsoddin (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امام علی}} | {{امام علی}} | ||
'''اَسَدُالله''' | '''اَسَدُالله''' لقب [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹.</ref> و [[حمزة بن عبدالمطلب]]<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۹.</ref> است. اسدالله به‌معنای شیر خدا و کنایه از شجاعت است. | ||
[[پیامبر(ص)]]، امام علی(ع) را به اسدالله و اسدالرسول ملقب کرده است.<ref> ابنشهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹.</ref> در برخی از منابع، از امام علی به اسدالله الغالب (شیر خدا که پیروز است) نیز یاد شده است.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۴، ص۲۶۸.</ref> | |||
</ref> | |||
[[شیعیان]] اسدالله الغالب را لقب امام علی می‌دانند. شیر خدا که ترجمه فارسی اسدالله است در ادبیات فارسی بازتاب یافته و در اشعار شاعران فارسی‌زبان همچون [[ابوسعید ابوالخیر]]، [[کسائی مروزی]]،<ref>[https://ganjoor.net/kesayee/divank/sh24/ کسایی مروزی، دیوان اشعار، مدح حضرت علی(ع).]</ref> [[سعدی]]،<ref>[https://ganjoor.net/saadi/mavaez/ghasides/sh1/ سعدی، مواعظ، قصاید، قصیده ش۱.]</ref> [[عطار نیشابوری]]،<ref>[https://ganjoor.net/attar/manteghotteyr/kholafa/sh4/ عطار نیشابوری، منطق الطیر فی فضائل الخلفا، فی فضیلة امرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب رضی‌الله عنه.]</ref>[[شهریار]] و [[عبید زاکانی]]<ref>[https://ganjoor.net/obeyd/divan-obeyd/tarkibat-obeyd/sh4 زاکانی، دیوان اشعار، ترکیبات، در توحید و منقبت.]</ref> به‌کار رفته است. از جمله: | |||
[[شیعیان]] اسدالله الغالب را لقب امام علی می‌دانند. شیر خدا که ترجمه فارسی اسدالله است در ادبیات فارسی بازتاب یافته و در اشعار شاعران فارسی‌زبان همچون ابوسعید | |||
{{شعر۲ | {{شعر۲ | ||
|علی آن شیر خدا شاه عرب | |علی آن شیر خدا شاه عرب | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۰: | ||
|شب ز اسرار علی آگاه است | |شب ز اسرار علی آگاه است | ||
|دل شب محرم سرّالله است<ref> شهریار، دیوان اشعار، ص۱۸۶.</ref>}} | |دل شب محرم سرّالله است<ref> شهریار، دیوان اشعار، ص۱۸۶.</ref>}} | ||
[[حمزة بن عبدالمطلب]] را به دلیل شجاعت در جنگ‌ها، اسدالله<ref> ابن‌حیون مغربی، شرح الاخبار، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۲۸.</ref> و لیث‌الله می‌نامیدند.<ref>ابن‌حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۱۲.</ref> پیامبر(ص) او را به عنوان اسدالله و اسد رسول الله معرفی کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۵.</ref> بر پایه [[حدیث|روایتی]] که در منابع روایی آمده، بر ستون [[عرش]] نوشته شده که حمزه «اسدالله و اسد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول الله]]» است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۴.</ref> | |||
== پانویس == | حمزه نیز در رجزی که در [[جنگ بدر]] می‌خواند خود را اسدالله و اسد رسول‌الله معرفی کرد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۸؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴.</ref> در [[زیارتنامه|زیارتنامه‌ای]] که از [[امامان شیعه|امامان(ع)]] نقل شده با همین لقب به او [[سلام]] داده شده است.<ref>ابن‌قولویه قمی، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۲.</ref> | ||
==پانویس== | |||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||
== منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* | * ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق: عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م. | ||
* | * ابن‌حیون مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار علیهم‌السلام، تصحیح: محمدحسین حسینی جلالی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق. | ||
* | * ابنشهرآشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب علیهم‌السلام، قم، علامه، ۱۳۷۹ق. | ||
* | * ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق: علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م. | ||
* | * ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تصحیح: عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویة، ۱۳۵۶ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق. | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تصحیح: جمعی از محققان، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تصحیح: جمعی از محققان، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
* مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تصحیح: مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق. | * مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تصحیح: مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق. | ||
* واقدی، محمد بن عمر، المغازی، تحقیق: مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م. | * واقدی، محمد بن عمر، المغازی، تحقیق: مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{کنیه‌ها و لقب‌ها}} | {{کنیه‌ها و لقب‌ها}} | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۱
اَسَدُالله لقب امام علی(ع)[۱] و حمزة بن عبدالمطلب[۲] است. اسدالله به‌معنای شیر خدا و کنایه از شجاعت است.
پیامبر(ص)، امام علی(ع) را به اسدالله و اسدالرسول ملقب کرده است.[۳] در برخی از منابع، از امام علی به اسدالله الغالب (شیر خدا که پیروز است) نیز یاد شده است.[۴]
شیعیان اسدالله الغالب را لقب امام علی می‌دانند. شیر خدا که ترجمه فارسی اسدالله است در ادبیات فارسی بازتاب یافته و در اشعار شاعران فارسی‌زبان همچون ابوسعید ابوالخیر، کسائی مروزی،[۵] سعدی،[۶] عطار نیشابوری،[۷]شهریار و عبید زاکانی[۸] به‌کار رفته است. از جمله: الگو:شعر۲
حمزة بن عبدالمطلب را به دلیل شجاعت در جنگ‌ها، اسدالله[۹] و لیث‌الله می‌نامیدند.[۱۰] پیامبر(ص) او را به عنوان اسدالله و اسد رسول الله معرفی کرده است.[۱۱] بر پایه روایتی که در منابع روایی آمده، بر ستون عرش نوشته شده که حمزه «اسدالله و اسد رسول الله» است.[۱۲]
حمزه نیز در رجزی که در جنگ بدر می‌خواند خود را اسدالله و اسد رسول‌الله معرفی کرد.[۱۳] در زیارتنامه‌ای که از امامان(ع) نقل شده با همین لقب به او سلام داده شده است.[۱۴]
پانویس
- ↑ ابنشهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹.
- ↑ ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۹.
- ↑ ابنشهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۵۹.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۴، ص۲۶۸.
- ↑ کسایی مروزی، دیوان اشعار، مدح حضرت علی(ع).
- ↑ سعدی، مواعظ، قصاید، قصیده ش۱.
- ↑ عطار نیشابوری، منطق الطیر فی فضائل الخلفا، فی فضیلة امرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب رضی‌الله عنه.
- ↑ زاکانی، دیوان اشعار، ترکیبات، در توحید و منقبت.
- ↑ ابن‌حیون مغربی، شرح الاخبار، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۲۸.
- ↑ ابن‌حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۵۱۲.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۵.
- ↑ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۶۸؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۷۴.
- ↑ ابن‌قولویه قمی، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۲.
منابع
- ابن‌حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق: عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م.
- ابن‌حیون مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار علیهم‌السلام، تصحیح: محمدحسین حسینی جلالی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق.
- ابنشهرآشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب علیهم‌السلام، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- ابن‌عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، تحقیق: علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.
- ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تصحیح: عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویة، ۱۳۵۶ش.
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تصحیح: جمعی از محققان، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
- مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تصحیح: مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.
- واقدی، محمد بن عمر، المغازی، تحقیق: مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.