مُنْتَظَر از القاب امام مهدی(عج)[۱] به‌معنای کسی است که مردم انتظار آمدنش را می‌کشند.[۲] این لقب در دعاها برای امام زمان به‌کار رفته و در مفاتیح الجنان به‌نقل از سید بن طاووس و در یکی از زیارات امام زمان(عج) مورد استفاده قرار گرفته است: «السَّلَامُ عَلَی الْقَائِمِ الْمُنْتَظَر».[۳][یادداشت ۱] در روایات و دعاها و زیارات متعددی نیز از امام زمان(عج) به عنوان مُنتظِر یاد شده است.[۴][یادداشت ۲]
در روایتی، دلیل نامگذاری امام زمان به لقب «منتظَر» از امام جواد(ع) پرسیده شده است: چرا او (امام دوازدهم) را منتظَر می‌گویند؟ امام نهم در پاسخ فرمود: زیرا او برای مدتی طولانی غیبت می‌نماید و مخلصان، منتظر ظهورش خواهند بود و آنها که تردید دارند انکار می‌کنند و مخالفانْ آن را به تمسخر می‌گیرند. کسانی که وقت ظهور را تعیین می‌کنند بسیارند و آنان که در این‌باره شتاب می‌ورزند، به‌هلاکت می‌رسند و آنها که در مقام تسلیم هستند، رستگار می‌شوند.[۵]
جستارهای وابسته
پانویس
یادداشت
منابع
- شبلنجی، مؤمن بن حسن، نور الأبصار فی مناقب آل بیت النبی المختار، قم، رضی، بی‌تا.
- قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
- قمی، عباس، مفاتیح الجنان، قم، اسوه.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، تهران، اسلامیه، ۱۳۶۳ش.