صدوقین

صَدوقَیْن به معنای «دو صدوق» است که برای اشاره به شیخ صَدوق و ابن‌بابَوَیه، پدر او استفاده می‌شود.

نام کامل شیخ صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی است. وی از عالمان شیعه در قرن چهارم هجری قمری است. وی بزرگ‌ترین محدّث و فقیه مکتب حدیثی قم به شمار می‌آید. کتاب مَن لایحْضُرُه الفَقیه از کتب اربعه شیعه اثر او است.

ابن‌بابَوَیه با نام کامل علی بن حسین بن موسی بن بابویه پدر شیخ صدوق است. او فقیه و محدث شیعه و مرجع دینی مردم قم و اطراف آن بوده است‌.

در آثار فقهی، هنگامی که نظر این دو شخص یکی باشد از عبارت صَدوقَین استفاده می‌کنند. در مواردی که در زبان عربی این کلمه در حالت رفع قرار می‌گیرد، مثلا مبتدا یا فاعل جمله است، به صورت صدوقان می‌آید.

در ۱۵ اردیبهشت سال ۱۳۹۵ش، «همایش تکریم و بزرگداشت صدوقَین(ره)» در شهر قم برگزار شد.

منابع

• کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، تحقیق مهدی رجایی، قم، آل البیت، ۱۳۶۳ش.
• شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، قم، جامعة المدرسین، الطبعة الثانیة، ۱۴۰۴ق.
• ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول، با مقدمه جعفر سبحانی، قم، عالمه، ۱۳۷۹ش.
• نراقی، احمد بن‌ محمدمهدی، مستند الشیعه فی احکام الشریعه، تحقیق مؤسسه آل البیت، مشهد، مؤسسه آل البیت، ۱۴۱۵ق-۱۳۷۳ش.
• «همایش تکریم و بزرگداشت صدوقین(ره) برگزار شد»، سایت پایگاه اطلاع‌رسانی انجمن حدیث حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۱۰ شهریور ۱۳۹۷ش.