پرش به محتوا

نماز استیجاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
imported>Hasaninasab
جز افزایش منبع
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''نماز اِسْتیجاری''' یا '''نماز اِجاره‌ای''' [[نماز|نمازی]] که در برابر دریافت مزد به [[نیابت]] از دیگری خوانده می‌شود. بیشتر فقیهان شیعه نماز استیجاری را فقط به نیابت از اموات جایز می‌دانند.
'''نماز اِسْتیجاری''' یا '''نماز اِجاره‌ای''' [[نماز|نمازی]] که در برابر دریافت مزد به [[نیابت]] از دیگری خوانده می‌شود. بیشتر فقیهان شیعه نماز استیجاری را فقط به نیابت از اموات جایز می‌دانند.
== دلیل نامگذاری==
== دلیل نامگذاری==
نماز استیجاری به نمازی گفته می‌شود که فردی اجیر شده تا آن را به نیابت از دیگری به جای آورد و در برابر آن مزد دریافت کند. به اعتبار اجیرشدن و پرداخت مزد در برابر ادای آن، نماز استیجاری نامیده می‌شود. در ادبیات فقهی، از کسی که نماز را به جای دیگری به جا می‌آورد «نائب»، نمازی که می‌خواند عمل نیابتی و فردی که نماز به نیابت از او انجام می‎شود، «منوب‌‌عنه» یاد می‌شود.
نماز استیجاری به نمازی گفته می‌شود که فردی اجیر شده تا آن را به نیابت از دیگری به جای آورد و در برابر آن مزد دریافت کند. به اعتبار اجیرشدن و پرداخت مزد در برابر ادای آن، نماز استیجاری نامیده می‌شود. در ادبیات فقهی، از کسی که نماز را به جای دیگری به جا می‌آورد «نائب»، نمازی که می‌خواند عمل نیابتی و فردی که نماز به نیابت از او انجام می‎شود، «منوب‌‌عنه» یاد می‌شود.<ref>[http://www.sistani.org/persian/book/25103/4033/ سیستانی، توضیح المسائل، مسئله ۱۸۸۷؛ بازبینی: ۲۱ تیر ۱۳۹۶ش.].</ref>


== حکم فقهی ==
== حکم فقهی ==
از نماز استیجاری و احکام آن در منابع فقهی  ودر باب‌های [[طهارت]]،<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۴۸۷.</ref>[[صلاة]]،<ref> شهید اول، اللمعة الدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۴۳؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴؛ نراقی، مستندالشیعه، ج۷، ص۳۴۰.</ref>[[خمس]]،<ref> کاشانی، منتقد المنافع، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۸.</ref>، [[اجاره]]،<ref>رشتی، کتاب الاجاره، ۱۳۱۱ق، ص۲۷۱؛ عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.</ref>[[وصیت]] و [[حج]] سخن گفته‌اند.  
فقیهان از نماز استیجاری و احکام آن در باب‌های [[طهارت]]،<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۴۸۷.</ref>[[صلاة]]،<ref> شهید اول، اللمعة الدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۴۳؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴؛ نراقی، مستندالشیعه، ج۷، ص۳۴۰.</ref>[[خمس]]<ref> کاشانی، منتقد المنافع، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۸.</ref> و [[اجاره]]<ref>رشتی، کتاب الاجاره، ۱۳۱۱ق، ص۲۷۱؛ عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.</ref> سخن گفته‌اند.  


بر پایه فقه شیعه، نماز استیجاری به نیابت از شخص زنده صحیح نیست.<ref> سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۴۳.</ref> البته گفته شده که [[ابن متوج|ابن متوّج]] نیابت استیجاری در [[نماز مستحبی]] برای زندگان را جایز می‌دانسته است.<ref> عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴؛ ۱۴۱۹ق، ج۱۹، ص۵۱۱-۵۱۲.</ref>
بر پایه فقه شیعه، نماز استیجاری به نیابت از شخص زنده صحیح نیست.<ref> سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۴۳.</ref> البته گفته شده که [[ابن متوج|ابن متوّج]] نیابت استیجاری در [[نمازهای مستحب|نماز مستحبی]] برای زندگان را جایز می‌دانسته است.<ref> عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴؛ ۱۴۱۹ق، ج۱۹، ص۵۱۱-۵۱۲.</ref>


فقیهان شیعه درباره صحیح بودن [[نیابت تبرعی]](بدون دریافت مزد) در نمازهای واجب و مستحب و همچنین نیابت استیجاری در نمازهای مستحبی از طرف میت اتفاق‌نظر دارند. اما در صحیح بودن اجیرشدن برای [[نماز واجب]] از طرف میت نزد آنان اختلاف است به مشهور آنان نسبت داده‌اند که نماز استیجاری به نیابت از اموات را جایز می‌دانند.<ref>الزبده الفقهیه، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۳۰۸؛ نراقی، مستندالشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۳۴۰؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴.</ref>
فقیهان شیعه درباره صحیح بودن [[نیابت تبرعی]](بدون دریافت مزد) در نمازهای واجب و مستحب و همچنین نیابت استیجاری در نمازهای مستحبی از طرف میت اتفاق‌نظر دارند. اما در صحیح بودن اجیرشدن برای [[نماز واجب]] از طرف میت نزد آنان اختلاف است به مشهور آنان نسبت داده‌اند که نماز استیجاری به نیابت از اموات را جایز می‌دانند.<ref>الزبده الفقهیه، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۳۰۸؛ نراقی، مستندالشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۳۴۰؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴.</ref>


== احکام مرتبط==
== احکام مرتبط==
* در نماز استیجاری رعایت ترتیب بین [[نماز ظهر|نمازهای ظهر]] و [[نماز عصر|عصر]] و [[نماز مغرب|مغرب]] و [[نماز عشاء|عشاء]] لازم است.
* در نماز استیجاری رعایت ترتیب بین [[نماز ظهر|نمازهای ظهر]] و [[نماز عصر|عصر]] و [[نماز مغرب|مغرب]] و [[نماز عشاء|عشاء]] لازم است.<ref>[http://www.sistani.org/persian/book/25103/4033/ سیستانی، توضیح المسائل، مسئله ۱۹۰۳؛ بازبینی: ۲۱ تیر ۱۳۹۶ش.].</ref>
* نماز استیجاری باید با [[مستحبات|مستحباتی]] که انجام آنها متعارف است، به جا آورده شود.
* نماز استیجاری باید با [[مستحب|مستحباتی]] که انجام آنها متعارف است، به جا آورده شود.<ref>[http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=58#710 خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، سؤال ۷۱۰؛ بازبینی: ۲۱ تیر ۱۳۹۶.]</ref>
* تفاوت نماز استیجاری با نمازهای دیگر در [[نیت]] آن است.
* تفاوت نماز استیجاری با نمازهای دیگر در [[نیت]] است.{{مدرک}}
== پانویس==
== پانویس==
{{پانویس اصلی}}
{{پانویس اصلی}}

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۳۴

نماز اِسْتیجاری یا نماز اِجاره‌ای نمازی که در برابر دریافت مزد به نیابت از دیگری خوانده می‌شود. بیشتر فقیهان شیعه نماز استیجاری را فقط به نیابت از اموات جایز می‌دانند.

دلیل نامگذاری

نماز استیجاری به نمازی گفته می‌شود که فردی اجیر شده تا آن را به نیابت از دیگری به جای آورد و در برابر آن مزد دریافت کند. به اعتبار اجیرشدن و پرداخت مزد در برابر ادای آن، نماز استیجاری نامیده می‌شود. در ادبیات فقهی، از کسی که نماز را به جای دیگری به جا می‌آورد «نائب»، نمازی که می‌خواند عمل نیابتی و فردی که نماز به نیابت از او انجام می‎شود، «منوب‌‌عنه» یاد می‌شود.[۱]

حکم فقهی

فقیهان از نماز استیجاری و احکام آن در باب‌های طهارت،[۲]صلاة،[۳]خمس[۴] و اجاره[۵] سخن گفته‌اند.

بر پایه فقه شیعه، نماز استیجاری به نیابت از شخص زنده صحیح نیست.[۶] البته گفته شده که ابن متوّج نیابت استیجاری در نماز مستحبی برای زندگان را جایز می‌دانسته است.[۷]

فقیهان شیعه درباره صحیح بودن نیابت تبرعی(بدون دریافت مزد) در نمازهای واجب و مستحب و همچنین نیابت استیجاری در نمازهای مستحبی از طرف میت اتفاق‌نظر دارند. اما در صحیح بودن اجیرشدن برای نماز واجب از طرف میت نزد آنان اختلاف است به مشهور آنان نسبت داده‌اند که نماز استیجاری به نیابت از اموات را جایز می‌دانند.[۸]

احکام مرتبط

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • شهید اول، محمد بن مکی، اللمعة الدمشقیة فی فقه الامامیة، تصحیح: محمدتقی و علی اصغر مروارید، بیروت، دارالتراث الدار الاسلامیه، ۱۴۱۰ق.
  • رشتی، میرزا حبیب الله، کتاب الاجاره، بی‌جا، بی‌نا، ۱۳۱۱ق
  • عاملی، سید محمدحسین، الزبدة الفقهیه فی شرح الروضة البهیه، قم، دارالطباعه و النشر، ۱۴۲۷ق.
  • بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناظره فی احکام العترة الطاهره، تحقیق: محمدتقی ایروانی و سید عبدالرزاق مقرم، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۵ق.
  • عاملی، سید جواد بن محمد، مفتاح الکرامه فی شرح قواعد العلامه، تحقیق: محمدباقر خالصی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق.
  • عاملی، سید جواد بن محمد، مفتاح الکرامه فی شرح قواعد العلامه، تحقیق: محمدباقر حسینی شهیدی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.
  • سید یزدی، محمدکاظم طباطبایی، العروة الوثقی فیما تعم به البلوی، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۹ق.
  • نراقی، ملااحمد، مستندالشیعه فی احکام الشریعه، قم، مؤسسة آل البیت، ۱۴۱۵ق.
  • کاشانی، ملا حبیب الله، منتقد المنافع فی شرح المختصر النافع- کتاب الخمس، قم، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، ۱۴۲۳ق.
  • حکیم، سید محسن، مستمسک العروة الوثقی، قم، مؤسسة دارالتفسیر، ۱۴۱۶ق.
  1. سیستانی، توضیح المسائل، مسئله ۱۸۸۷؛ بازبینی: ۲۱ تیر ۱۳۹۶ش..
  2. حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۴۸۷.
  3. شهید اول، اللمعة الدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۴۳؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴؛ نراقی، مستندالشیعه، ج۷، ص۳۴۰.
  4. کاشانی، منتقد المنافع، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۸.
  5. رشتی، کتاب الاجاره، ۱۳۱۱ق، ص۲۷۱؛ عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.
  6. سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۴۳.
  7. عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴؛ ۱۴۱۹ق، ج۱۹، ص۵۱۱-۵۱۲.
  8. الزبده الفقهیه، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۳۰۸؛ نراقی، مستندالشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۳۴۰؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴.
  9. سیستانی، توضیح المسائل، مسئله ۱۹۰۳؛ بازبینی: ۲۱ تیر ۱۳۹۶ش..
  10. خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، سؤال ۷۱۰؛ بازبینی: ۲۱ تیر ۱۳۹۶.