مکاسب محرمه

مقاله نامزد خوبیدگی
شناسه ارزیابی نشده
از ویکی شیعه

مکاسب مُحَرَّمه به تجارت‌هایی گفته می‌شود که دین اسلام، آنها را حرام اعلام کرده است. در فقه از تجارت‌های حرام با عنوان مکاسب محرّمه یاد می‌شود. خرید و فروش مشروبات الکلی، خوک و آلات قمار و همچنین رشوه و فروش سلاح به دشمنان دین، از مکاسب محرمه است. در کتاب‌های فقهی، از پنج نوع از مکاسب محرمه نام برده می‌شود.

تعریف

فقیهان ‌موضوع تجارت را به لحاظ حکم شرعی، به سه دستهٔ حرام و مکروه و مباح تقسیم کرده‌اند. به آن دسته از تجارت‌ها که دین آنها را حرام اعلام کرده است، تجارت‌ها یا کسب‌های حرام گفته می‌شود.[۱] در فقه از تجارت‌های حرام با عنوان مکاسب محرّمه یادمی‌شود و خرید و فروش مشروبات الکلی، خوک و آلات قمار و همچنین رشوه و فروش سلاح به دشمنان دین، از جمله مکاسب محرمه هستند.[۲]

انواع مکاسب محرمه

تجارت‌های حرام، بخش بزرگی از مبحث مکاسب یا تجارت‌ها را در فقه در برگرفته است. این بخش با نام مکاسب محرمه شناخته می‌شود. کتاب‌های فقهی، مکاسب محرمه را در پنج دسته، بررسی کرده‌اند:[نیازمند منبع]

  • نوع اول: تجارت چیزی که در شرع، عین نجس به شمار می‌آید؛ مانند: خرید و فروش بَول(ادرار)، خون نجس، منی، مردار، سگ و خوک و مشروبات الکی؛
  • نوع دوم: تجارت چیزی که استفادهٔ حرام از آن قصد شده است؛ مانند خرید و فروش آلات قمار، فروش انگور به کسی که قصد دارد آن را تبدیل به شراب کند و فروش سلاح به دشمنان دین؛
  • نوع سوم: تجارت چیزی که فایده چندانی ندارد؛
  • نوع چهارم: تجارت با عمل حرام؛ مانند نوشتن کتاب‌های گمراه‌کننده، رشوه، دشنام‌دادن به مؤمنان، جادوگری و قمار؛
  • نوع پنجم تجارت با کارهایی که انجام آن بر انسان واجب است؛ مانند پول‌گرفتن برای خواندن نماز، دفن مَیِّت.[۳]

کتاب‌‌شناسی

عنوان مکاسب محرمه برای برخی از کتاب‌های فقهی که به این موضوع پرداخته‌اند، به کار رفته است. از جمله:

پانویس

  1. باقری، «تجارت»، ص۵۳۵.
  2. باقری، «تجارت»، ص۵۳۵.
  3. محقق حلّی، شرائع الإسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۳-۵؛ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۱۵و۱۰۹و۱۵۳و۱۶۳ و ج۲، ص۱۲۵.

یادداشت

منابع