سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''سوره ذاریات''' پنجاه و یکمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] است که در [[جزء]] ۲۶ و ۲۷ قرآن جای دارد. ذاریات جمع ذاریه به معنای باد است. موضوع اصلی سوره ذاریات، [[قیامت]] است. در این سوره همچنین به [[توحید]] و نشانه‌های خدا در آفرینش، مهمانی [[فرشته|فرشتگان]] در خانه [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و مأموریتشان برای عذاب [[قوم لوط]]، داستان [[موسی (ع)]] و سرگذشت [[قوم عاد]]، [[قوم ثمود]] و قوم [[نوح]] پرداخته شده است. | '''سوره ذاریات''' پنجاه و یکمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] است که در [[جزء]] ۲۶ و ۲۷ قرآن جای دارد. ذاریات جمع ذاریه به معنای باد است. موضوع اصلی سوره ذاریات، [[قیامت]] است. در این سوره همچنین به [[توحید]] و نشانه‌های خدا در آفرینش، مهمانی [[فرشته|فرشتگان]] در خانه [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و مأموریتشان برای عذاب [[قوم لوط]]، داستان [[موسی (ع)]] و سرگذشت [[قوم عاد]]، [[قوم ثمود]] و قوم [[نوح]] پرداخته شده است. | ||
از آیات مشهور این سوره، آیه ۵۶ است که [[عبادت]] خداوند را هدف از آفرینش [[جن|جنیان]] | از آیات مشهور این سوره، آیه ۵۶ است که [[عبادت]] خداوند را [[هدف آفرینش انسان|هدف از آفرینش انسان]] و [[جن|جنیان]] معرفی می‌کند. در [[حدیث|روایات]]، فضایلی برای قرائت این سوره بیان شده، از جمله آمده است خداوند زندگی تلاوت‌کننده را اصلاح می‌کند و به او روزی گسترده می‌دهد. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
==== نامگذاری ==== | ====نامگذاری==== | ||
این سوره، '''ذاریات''' نام گرفته است؛ زیرا با کلمه «الذاریات» آغاز شده است. «ذاريات» جمع «ذارية» و به معناى بادهايى است كه اشيا را به پرواز درمىآورد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۰۶.</ref> | این سوره، '''ذاریات''' نام گرفته است؛ زیرا با کلمه «الذاریات» آغاز شده است. «ذاريات» جمع «ذارية» و به معناى بادهايى است كه اشيا را به پرواز درمىآورد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۰۶.</ref> | ||
==== محل و ترتیب نزول ==== | ====محل و ترتیب نزول==== | ||
سوره ذاریات جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، شصت و هفتمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، پنجاه و یکمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۶ و ۲۷ [[قرآن]] جای دارد. | سوره ذاریات جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، شصت و هفتمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، پنجاه و یکمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۶ و ۲۷ [[قرآن]] جای دارد. | ||
==== تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها ==== | ====تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها==== | ||
سوره ذاریات، ۶۰ آيه، ۳۶۰ کلمه و ۱۵۴۶ حرف دارد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۲.</ref> این سوره از نظر حجم، جزو سوره‌های [[مفصلات|مُفَصَّلات]] قرآن است و در حدود نیم حزبِ قرآن را در بر می‌گیرد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۲.</ref> | سوره ذاریات، ۶۰ آيه، ۳۶۰ کلمه و ۱۵۴۶ حرف دارد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۲.</ref> این سوره از نظر حجم، جزو سوره‌های [[مفصلات|مُفَصَّلات]] قرآن است و در حدود نیم حزبِ قرآن را در بر می‌گیرد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۲.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
{{شعر | {{شعر | ||
|وَ تَحْسَبُ اَنَّکَ جِرْمٌ صَغِیرٌ\\وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ <ref>خفاجی، دیوان الامام علی، الناشر | |وَ تَحْسَبُ اَنَّکَ جِرْمٌ صَغِیرٌ\\وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ <ref>خفاجی، دیوان الامام علی، الناشر | ||
دار ابن زيدون، ص۷۱.</ref>}} آیا می‌پنداری موجود کوچکی هستی در حالی که جهان بزرگ تر در تو نهفته است. <ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۶۲.</ref> [[محسن قرائتی|قرائتی]] در [[تفسیر نور (کتاب)|تفسیر نور]] از آیه، عظمت وجود انسان، خداشناسی از راه خودشناسی، توبیخ [[کفر|کافران]] به جهت سطحی نگری‌شان، قابل توبیخ بودن نگاه بی بصیرت؛ را استفاده کرده است. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۲۵۲. | دار ابن زيدون، ص۷۱.</ref>}} | ||
</ref> | آیا می‌پنداری موجود کوچکی هستی در حالی که جهان بزرگ تر در تو نهفته است. <ref>حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ش، ج۱۲، ص۲۶۲.</ref> [[محسن قرائتی|قرائتی]] در [[تفسیر نور (کتاب)|تفسیر نور]] از آیه، عظمت وجود انسان، خداشناسی از راه خودشناسی، توبیخ [[کفر|کافران]] به جهت سطحی نگری‌شان، قابل توبیخ بودن نگاه بی بصیرت؛ را استفاده کرده است. <ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۲۵۲. | ||
</ref> | |||
[[پرونده:و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون (ذاریات آیه ۵۶).jpg|500x500px|بندانگشتی|و جن و انس را نیافریدم، جز برای آنکه مرا بپرستند(آیه ۵۶)|وسط]] | [[پرونده:و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون (ذاریات آیه ۵۶).jpg|500x500px|بندانگشتی|و جن و انس را نیافریدم، جز برای آنکه مرا بپرستند(آیه ۵۶)|وسط]] | ||