Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۶۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن بخشی با عنوان ملاقات با خدا) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عنوان =آیه حرث | | عنوان =آیه حرث | ||
خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
[[مجتهد|فقیهان]]، از این آیه در باب [[ازدواج|نکاح]] کتابهای فقهی سخن گفتهاند. همچنین این آیه از شواهد «اَمْر عَقیب حَظْر» (بهفارسی: فرمان پس از ممنوعیت) از مباحث [[اصول فقه|علم اصول]] است. | [[مجتهد|فقیهان]]، از این آیه در باب [[ازدواج|نکاح]] کتابهای فقهی سخن گفتهاند. همچنین این آیه از شواهد «اَمْر عَقیب حَظْر» (بهفارسی: فرمان پس از ممنوعیت) از مباحث [[اصول فقه|علم اصول]] است. | ||
خداوند در بخش انتهایی آیه تذکر میدهد که [[عمل صالح|اعمال صالح]] را مقدم بدارند، تقوای الهی داشته باشد و بدانند که در قیامت خداوند را ملاقات کرده و همه اعمال آنها محاسبه میشود. | |||
==معرفی و شأن نزول آیه حرث== | ==معرفی و شأن نزول آیه حرث== | ||
خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
در بخش انتهایی آیه ۲۲۳ بقره چنین آمده است: «وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلَاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِين؛ و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد، و مؤمنان را [به اين ديدار] مژده ده».<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۳.</ref> در اینکه مرجع ضمیر در «ملاقوه» چیست و این ملاقات با چه چیزی خواهد بود، دو قول نقل شده است:<ref>طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۴۴۷.</ref> | در بخش انتهایی آیه ۲۲۳ بقره چنین آمده است: «وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلَاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِين؛ و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه او را ديدار خواهيد كرد، و مؤمنان را [به اين ديدار] مژده ده».<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۳.</ref> در اینکه مرجع ضمیر در «ملاقوه» چیست و این ملاقات با چه چیزی خواهد بود، دو قول نقل شده است:<ref>طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۲، ص۴۴۷.</ref> | ||
*در تفسیر این بخش گفته شده که ملاقات با خداوند خواهد بود و آیه به مخاطبان خود میگوید که تقوای الهی پیشه کنند و بدانند که خداوند را ملاقات خواهند کرد.<ref>قرشی، تفسير أحسن الحديث، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۱۲.</ref> ملاقات با خداوند در قیامت خواهد بود<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷.</ref> و | *در تفسیر این بخش گفته شده که ملاقات با [[خدا|خداوند]] خواهد بود و آیه به مخاطبان خود میگوید که [[تقوا|تقوای الهی]] پیشه کنند و بدانند که خداوند را ملاقات خواهند کرد.<ref>قرشی، تفسير أحسن الحديث، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۱۲.</ref> ملاقات با خداوند در [[قیامت]] خواهد بود<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷.</ref> و معنای ملاقات غیر از معنای رویت با چشم ظاهری است.<ref>صدرالمتألهین، تفسير القرآن الكريم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۲۹۶.</ref> خداوند در این بخش از آیه تذکر میدهد که [[عمل صالح|اعمال صالح]] را مقدم بدارند، تقوای الهی داشته باشد و بدانند که در قیامت خداوند را ملاقات کرده و همه اعمال آنها محاسبه میشود.<ref>فضلالله، تفسير من وحي القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۰.</ref> | ||
*برخی مفسران در تفسیر این بخش از آیه آوردهاند که این ملاقات با ثواب و عقاب اعمال خواهد بود.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۵۶۵.</ref> | *برخی مفسران در تفسیر این بخش از آیه آوردهاند که این ملاقات با [[ثواب و عقاب|ثواب و عقاب اعمال]] خواهد بود.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۵۶۵.</ref> | ||
{{همچنین ببینید|رؤیت خدا}} | {{همچنین ببینید|رؤیت خدا}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== |