سوره تکاثر

مقاله نامزد خوبیدگی
از ویکی شیعه
(تغییرمسیر از صد و دومین سوره قرآن)
سوره تکاثر
تکاثر
شماره سوره۱۰۲
جزء۳۰
نزول
ترتیب نزول۱۶
مکی/مدنیمکی
اطلاعات آماری
تعداد آیات۸
تعداد کلمات۲۸
تعداد حروف۱۲۳


سوره تَکاثُر صد و دومین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. واژه تکاثر به‌معنای چشم و هم‌چشمی در مال‌اندوزی و بزرگی، در آیه اول آمده و به‌همین دلیل این سوره را تکاثر نامیده‌اند. این سوره کسانی را که در مال و فرزند و یاور به یکدیگر فخر می‌فروشند، توبیخ می‌کند و می‌گوید اینان در آینده‌ای نزدیک در مورد نعمت‌هایی که در اختیار آنان گذاشته شده، بازخواست می‌شوند. در فضیلت تلاوت این سوره نقل شده، قرائت آن همچون قرائت هزار آیه از قرآن است.

معرفی

آیات اول و دوم سوره تکاثر
  • نامگذاری

این سوره را تَکاثُر می‌نامند؛ زیرا این کلمه در اولین آیه آن آمده‌ است.[۱] تکاثر یعنی چشم‌ و هم‌چشمی و مسابقه‌دادن با یکدیگر در بسیاری مال و عزت جایگاه اجتماعی.[۲]سیوطی در الدرالمنثور نقل کرده که اصحاب پیامبر به این سوره «المُغَیرَه» هم می‌گفتند. [۳]

  • ترتیب و محل نزول

سوره تکاثر جزو سوره‌های مکی و در ترتیب نزول، شانزدهمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، صد و دومین سوره است[۴] و در جزء ۳۰ قرآن جای دارد.المیزان به تناسب سیاق و نظم حاکم بر آیات مکی و مدنی بودن سوره را احتمال داده است. [۵]

  • تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها

سوره تکاثر ۸ آیه، ۲۸ کلمه، و ۱۲۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو سوره‌های مُفَصَّلات (دارای آیات کوتاه) است.[۶]

محتوا

سوره تکاثر مردم را به‌دلیل مسابقه‌گذاشتن در جمع‌کردن مال و فرزند و یاور توبیخ می‌کند؛ خصلتی که آنان را از خدا و سعادت واقعی غافل می‌کند. این سوره همچنین تهدید می‌کند چنین افرادی خیلی زود نتیجه این سرگرمی‌های بیهوده را می‌بینند و در آینده‌ای نزدیک در مورد نعمت‌هایی که در اختیار آنان گذاشته شده، بازخواست می‌شوند.[۷]واژه تکاثر دو بار در قرآن بکار رفته است هم در سوره تکاثر و هم در سوره حدید آیه ۲۰ [یادداشت ۱]علامه مصطفوی در التحقیق اعتقاد دارد که در واژه تکاثر استمرار لحاظ شده است. [۸] بر این اساس آنچه در سوره تکاثر مورد نکوهش شدید قرار گرفته است مداومت و استمرار بر فخر فروشی و کسب عزت و موقعیت اجتماعی در پرتو دارایی و تعداد نفرات است.

شأن نزول

در تفسیر مجمع البیان چند شأن نزول برای این سوره بیان شده‌است. در یکی از آنها آمده‌است این سوره دربارهٔ دو قبیله از قریش، فرزندان عبدمناف بن قصی و فرزندان سهم بن عمر، نازل شد. آنان به یکدیگر فخر فروختند که اشراف ما بیشترند. پس اشراف یکدیگر را شمردند. اشراف بنی عبدمناف بیشتر از گروه مقابل شدند. به همین دلیل فرزندان سهم گفتند مردگانمان را بشماریم، تا اینکه رفتند و قبرها را دیدند و آنها را شمردند. پس از این کار، فرزندان سهم بیشتر از فرزندان عبدمناف شدند؛ زیرا آنان در جاهلیت بیشتر از دیگران بودند.[۱۰]

آیه أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ در سخن امام علی(ع)

امام علی(ع) در نهج البلاغه در ضمن خطبه‌ای به تشریح آیه أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ پرداخته‌است. امام(ع) پس از خواندن دو آیه نخستین سوره تکاثر از این که به جای عبرت گرفتن از مردگان آنها را مایه فخرفروشی و مباهات قرار داده‌اند بسیار اظهار شگفتی کرده‌است و شایسته دانسته که انسان‌های غافل از مرگ به جای نازکردن به گورهاى پدران خويش و به تعداد فراوانى كه در كام مرگ فرورفته اند از آنان و موقعیتشان عبرت بیاموزند و به جای گردنکشی و فخر فروشی به تواضع و فروتنی روی بیاورند . امام برای عبرت گرفتن از وضعیت مردگان همین را بس می‌داند که این مدعیان عزت و فخر فروشی به مردگانشان، به روى كاسه هاى سر آنها راه مى روند، و بر روى جسدهايشان زراعت مى‌كنند، و آنچه به جا گذاشته‌اند مى‌خورند، و بر خانه‌هاى ويران آنها مسكن گرفته‌اند، در حالى كه این مردگان روزی داراى عزّت پايدار، و درجات والاى افتخار بودند. پادشاهان حاكم، يا رعيّت سر فراز بودند كه سرانجام به درون برزخ راه يافتند، و زمين آنها را در خود گرفت، و از گوشت بدن‌هاى آنان خورد، و از خون آنان نوشيد، و اینک در شكاف گورها بى جان و بدون حركت پنهان مانده‌اند. [۱۱]

نعمت اهل بیت و پرسش از آن

در آیه آخر سوره تکاثر آمده‌است در آخرت درباره نعمت‌ها پرسیده می‌شود (اینکه فرد آنها را در چه راهی صرف کرده‌است). در روایتی از امام صادق(ع) گفته شده مراد از نعمت در این آیه، اهل بیت(ع) هستند. در این روایت آمده‌است ابوحنیفه ـ یکی از عالمان اهل سنت ـ درباره معنای این آیه از امام صادق(ع) پرسید. امام به او گفت به نظر تو منظور از «نعیم» در این آیه چیست که ابوحنیفه پاسخ داد مقصود غذا و آب است. امام صادق(ع) فرمود اگر خدا بخواهد تو را روز قیامت در پیشگاهش نگه دارد تا از هر لقمه‌ای که خورده‌ای و هر جرعه‌ای که نوشیده‌ای از تو سؤال کند، باید بسیار در آنجا بایستی، بلکه منظور از «نعیم» ما اهل بیت هستیم که خداوند با ما میان مردم الفت ایجاد کرد و پیوند داد، بعد از آنکه با هم اختلاف داشتند و دشمن بودند و با ما آنان را به اسلام هدایت کرد. این نعمتی است که خداوند درباره آن می‌پرسد، یعنی پیامبر(ص) و اهل بیت او.[۱۲] علامه طباطبایی مفسر بزرگ شیعی در المیزان تصریح دارد که که سؤال در آخرت از نعمت‌ها از این نظر است که آیا انسان از هر نعمتی در مسیر کمال و تقرب به خداوند از راه عبودیت بهره برده است یا خیر؟ و در حقیقت سؤال از نعمت، سؤال از عمل کردن به دین درتمام شؤون زندگی است و طبیعی است که این سؤال، در واقع همان سؤال از نعمت پیامبر وامامان (ع) پس از اوست که خداوند اطاعت از آنان را برای رسیدن به خودش(سلوک الی الله) واجب کرده است و راه این سلوک راهمان گونه که پیامبر(ص) و امامان(ع) تبیین کرده اند بهره گرفتن از نعمت های خداوند است.[یادداشت ۲] روایاتی که نعمت (نعیم) در آیه را نعمت ولایت دانسته اند نیز همین سخن را تأیید می کنند. [۱۳]

فضیلت و خواص

درباره فضیلت تلاوت سوره تکاثر در روایات آمده است اگر کسی این سوره را قرائت کند خداوند نعمت‌هایی را که در دنیا به او داده است، حسابرسی نمی‌کند و گویی هزار آیه از قرآن را قرائت کرده است.[۱۴] همچنین ازامام صادق(ع) روایت شده است هر کس سوره تکاثر را در نمازهای واجب خود بخواند، خداوند برای او ثواب صد شهید و اگر در نمازهای مستحبی بخواند، ثواب پنجاه شهید می‌نویسد و در نماز واجبش چهل صف از ملائکه با او نماز می‌گزارند[۱۵] در برخی روایات نیز برای این سوره خواصی ذکر شده که در امان ماندن قاری آن تا غروب روز بعد از جمله آنها است.[۱۶]هم‌چنین در کتاب الدر المنثور از پیامبر خدا نقل است که فرمود هر کس سوره تکاثر را در هنگام خواب با نیت صادق قرائت نماید ۷۰ هزار حسنه به او داده می شود و ۷۰ هزار گناه از او پاک می شود و ۷۰ هزار درجه به او عطا می شود. قرائت کننده این سوره می‌تواند از خانواده ، همسایه و دوستانش شفاعت کند و خداوند سختی‌های برخورد با فرشتگان نکیر و منکر را برای او هموار می سازد. [۱۷] یکی از اقسام نماز لیلة الدفن این است که در رکعت نخست پس از سوره حمد دو بار سوره توحید و در رکعت دوم پس از حمد ۱۰ با سوره تکاثر خوانده شود. [۱۸]

متن و ترجمه سوره تکاثر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

﴿أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ۝١ حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ۝٢ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ۝٣ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ۝٤ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ۝٥ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ۝٦ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ۝٧ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ۝٨

﴿به نام خداوند رحمتگر مهربان. تفاخر به بیشترداشتن شما را غافل داشت ۝١ تا کارتان [و پایتان] به گورستان رسید ۝٢ نه چنین است، زودا که بدانید ۝٣ باز هم نه چنین است زودا که بدانید ۝٤ هرگز چنین نیست اگر علم‌الیقین داشتید ۝٥ به یقین دوزخ را می‌بینید ۝٦ سپس آن را قطعاً به عین‌الیقین درمی‌یابید ۝٧ سپس در همان روز است که از نعمت [روی زمین] پرسیده خواهید شد ۝٨


سوره پیشین:
سوره قارعه
سوره تکاثر
سوره‌های مکیسوره‌های مدنی
سوره پسین:
سوره عصر

١.فاتحه ٢.بقره ٣.آل‌عمران ٤.نساء ٥.مائده ٦.انعام ٧.اعراف ٨.انفال ٩.توبه ١٠.یونس ١١.هود ١٢.یوسف ١٣.رعد ١٤.ابراهیم ١٥.حجر ١٦.نحل ١٧.اسراء ١٨.کهف ١٩.مریم ٢٠.طه ٢١.انبیاء ٢٢.حج ٢٣.مؤمنون ٢٤.نور ٢٥.فرقان ٢٦.شعراء ٢٧.نمل ٢٨.قصص ٢٩.عنکبوت ٣٠.روم ٣١.لقمان ٣٢.سجده ٣٣.احزاب ٣٤.سبأ ٣٥.فاطر ٣٦.یس ٣٧.صافات ٣٨.ص ٣٩.زمر ٤٠.غافر ٤١.فصلت ٤٢.شوری ٤٣.زخرف ٤٤.دخان ٤٥.جاثیه ٤٦.احقاف ٤٧.محمد ٤٨.فتح ٤٩.حجرات ٥٠.ق ٥١.ذاریات ٥٢.طور ٥٣.نجم ٥٤.قمر ٥٥.الرحمن ٥٦.واقعه ٥٧.حدید ٥٨.مجادله ٥٩.حشر ٦٠.ممتحنه ٦١.صف ٦٢.جمعه ٦٣.منافقون ٦٤.تغابن ٦٥.طلاق ٦٦.تحریم ٦٧.ملک ٦٨.قلم ٦٩.حاقه ٧٠.معارج ٧١.نوح ٧٢.جن ٧٣.مزمل ٧٤.مدثر ٧٥.قیامه ٧٦.انسان ٧٧.مرسلات ٧٨.نبأ ٧٩.نازعات ٨٠.عبس ٨١.تکویر ٨٢.انفطار ٨٣.مطففین ٨٤.انشقاق ٨٥.بروج ٨٦.طارق ٨٧.اعلی ٨٨.غاشیه ٨٩.فجر ٩٠.بلد ٩١.شمس ٩٢.لیل ٩٣.ضحی ٩٤.شرح ٩٥.تین ٩٦.علق ٩٧.قدر ٩٨.بینه ٩٩.زلزله ١٠٠.عادیات ١٠١.قارعه ١٠٢.تکاثر ١٠٣.عصر ١٠٤.همزه ١٠٥.فیل ١٠٦.قریش ١٠٧.ماعون ١٠٨.کوثر ١٠٩.کافرون ١١٠.نصر ١١١.مسد ١١٢.اخلاص ١١٣.فلق ١١٤.ناس


پانویس

  1. دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۶۷.
  2. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ذیل واژه «کثر».
  3. https://shamela.ws/book/12884/7233#p1 سیوطی، الدر المنثو، ج۸، ص۵۰۹.
  4. معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.
  5. طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۵۱.
  6. دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۷.
  7. طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۵۱-۳۵۲.
  8. مصطفوی، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۱۰، ص۲۷.
  9. خامه‌گر، محمد، ساختار سوره‌های قرآن کریم، تهیه مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت نورالثقلین، قم، نشر نشرا، چ۱، ۱۳۹۲ش.
  10. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۱۱.
  11. نهج البلاغه، خ ۲۲۱ ترجمه محمد دشتی، http://farsi.balaghah.net/content/
  12. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۱۳.
  13. طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۵۴.
  14. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۱۰.
  15. شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۲۵.
  16. بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۷۴۳.
  17. سیوطی، الدرالمنثور، ج۶، ص۶۸۶.
  18. قمی، مفاتیح الجنان، نماز های مستحبه.

یادداشت

  1. عْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ ترجمه : بدانيد كه زندگى دنيا، در حقيقت، بازى و سرگرمى و آرايش و فخرفروشى شما به يكديگر و فزون‌جويى در اموال و فرزندان است.
  2. فالسؤال عن النعيم مرجعه السؤال عن العمل بالدين في كل حركة وسكون ومن المعلوم أيضا أن السؤال عن النعيم الذي هو الدين سؤال عن النبي صلى‌الله‌عليه‌وآله والأئمة من بعده الذين افترض الله طاعتهم وأوجب اتباعهم في السلوك إلى الله الذي طريقه استعمال النعم كما بينه الرسول والأئمة.

منابع

  • قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دار القرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش.
  • بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق.
  • دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش.
  • راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، به تحقیق صفوان عدنان داوودی، بیروت، دار الشامیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، قم، دار الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.
  • طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۹۷۴م.
  • طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، به تصحیح فضل‌الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
  • قمی، عباس، مفاتیح الجنان، قم، انتشارات آیین دانش، چاپ هجدهم، ۱۳۹۰ش.
  • معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآن، [بی‌جا]، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، چ۱، ۱۳۷۱ش.

پیوند به بیرون