جعفر بن علی بن ابیطالب: تفاوت میان نسخهها
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
*المناقب، ابن شهرآشوب، علامه، قم، 1379 ق. | *المناقب، ابن شهرآشوب، علامه، قم، 1379 ق. | ||
*أعيان الشيعة، سيد محسن امين عاملى، دار التعارف، بيروت، 1403 ق. | *أعيان الشيعة، سيد محسن امين عاملى، دار التعارف، بيروت، 1403 ق. | ||
*إبصار العين في أنصار الحسين، سماوى، دانشگاه شهيد محلاتى، قم، اول، 1419 ق. | |||
{{تبارنامه اهل بیت علیهم السلام}} | {{تبارنامه اهل بیت علیهم السلام}} | ||
{{فاجعه کربلا}} | {{فاجعه کربلا}} |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۳:۳۶
مشخصات فردی | |
---|---|
خویشاوندان | امام علی(ع)؛ امام حسن(ع)؛ امام حسین (ع)؛ عباس بن علی(ع) |
ولادت | حدود ۳۹ یا ۴۱ق |
وفات | ۶۱ق ، کربلا؛ |
علت وفات | شهادت در رکاب امام حسین (ع) |
مشخصات دینی | |
از یاران | امام حسین (ع) |
جعفر بن علی بن ابی طالب پسر امیرالمومنین و ام البنین که در واقعه کربلا حضور داشت و به همراه برادرانش عباس و عبدالله و عثمان در روز عاشورا به شهادت رسید.
تولد و نسب
جعفر، فرزند امام علی(ع) و فاطمه بنت حزام بن خالد معروف به «ام البنین» است. امام علی به خاطر علاقه فراوانی که به برادرش جعفر بن ابی طالب داشت، نام او را جعفر نهاد.[۱]
برخی معتقدند او هنگام شهادت ۱۹ سال داشته[۲] که بنابراین پس از شهادت پدر به دنیا آمده است. برخی نیز معتقدند هنگام شهادت ۲۱ ساله بوده[۳] که بر این اساس دو سال از عمر خود را در زمان حیات امام علی سپری کرده است.
شهادت
جعفر از همان ابتدای حرکت امام حسین (ع) از مدینه، با ایشان همراه شد.[۴] بنابر نقل مورخان، عصر روز عاشورا، حضرت عباس برادران خود (عبدالله، جعفر و عثمان) را ترغیب کرد تا قبل از او به میدان بروند و گفت: به پیش بروید تا من، اخلاص و خیرخواهی شما در راه خدا و رسولش را ببینم، چراکه شما فرزند ندارید.[۵] پس جعفر به میدان رفت در حالی که چنین رجز میخواند:
خطای لوآ در mw.text.lua در خط 25: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil). الگو:بالگو:ب الگو:مالگو:پایان شعر
آن علی که وصی پیامبر و فردی بلند مرتبه و ولیّ است. افتخار به عمویم جعفر و داییام مرا بس است.
من از حسین صاحب کرم و بزرگواری حمایت میکنم.[۶]
سرانجام خولی بن یزید اصبحی تیری به سوی او انداخت که به شقیقه یا چشم او اصابت کرد[۷] و به نقلی هانی بن ثبیت حضرمی او را به شهادت رساند.[۸]
نام او در زیارت ناحیه
در زیارت ناحیه از جعفر بن علی تجلیل شده است:
«السَّلَامُ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ الصَّابِرِ نَفْسُهُ مُحْتَسِباً وَ النَّائِی عَنِ الْأَوْطَانِ مُغْتَرِباً الْمُسْتَسْلِمِ لِلْقِتَالِ الْمُسْتَقْدِمِ لِلنِّزَالِ الْمَکثُورِ بِالرِّجَالِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ هَانِی بْنَ ثُبَیتٍ الْحَضْرَمِی»
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، شیخ مفید، چاپ کنگره شیخ مفید، اول، قم، ۱۴۱۳ق.
- تاريخ الأمم و الملوك، محمد بن جرير طبرى، دار التراث، بيروت، دوم، 1387 ق.
- المناقب، ابن شهرآشوب، علامه، قم، 1379 ق.
- أعيان الشيعة، سيد محسن امين عاملى، دار التعارف، بيروت، 1403 ق.
- إبصار العين في أنصار الحسين، سماوى، دانشگاه شهيد محلاتى، قم، اول، 1419 ق.