مائة منقبة (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز ویکی سازی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
:::«''از من درخواست کردی کتابی در مقام و شأن و [[فضائل امیرمؤمنان]] به رشته تحریر درآورم، من به این نیازت پاسخ میدهم و این کتاب را که شامل صد فضیلت از دریای بیپایان فضائل علی(ع) است، با استناد به دانشمندان اهل سنت روایت میکنم. به این کتاب چنگ بزن و آن را حفظ کن. خداوند ما را به راه صواب و سداد رهنمون سازد''.»<ref>ابن شاذان، مأة منقبة، ۱۴۰۷ق، ص۱۸.</ref> | :::«''از من درخواست کردی کتابی در مقام و شأن و [[فضائل امیرمؤمنان]] به رشته تحریر درآورم، من به این نیازت پاسخ میدهم و این کتاب را که شامل صد فضیلت از دریای بیپایان فضائل علی(ع) است، با استناد به دانشمندان اهل سنت روایت میکنم. به این کتاب چنگ بزن و آن را حفظ کن. خداوند ما را به راه صواب و سداد رهنمون سازد''.»<ref>ابن شاذان، مأة منقبة، ۱۴۰۷ق، ص۱۸.</ref> | ||
== اهمیت | == اهمیت == | ||
کتاب حاضر از منابع مهم روایی شیعه است که بزرگانی چون [[سید بن طاووس]] در [[الیقین]]، [[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار]]، [[سید هاشم بحرانی]] در [[غایة المرام]] و [[علامه امینی]] در [[الغدیر]]، برخی از احادیثِ کتب خود را از آن نقل کردهاند.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/20213 کتابخانه دیجیتال نور.]</ref> علاوه براین، چون مولف احادیث را از منابع اهل سنت نقل کرده است همین امر سبب شده است که این کتاب نزد اهل سنت هم مقبول باشد و بزرگانی از اهل تسنن، مطالب و روایات آن را در کتابهایشان بیاورند، مانند، [[موفق بن احمد خوارزمی|خوارزمی]] در دو اثرش [[مناقب خوارزمی|مناقب]] و [[مقتل خوارزمی|مقتل الحسین]](ع)، [[ابوعبیدالله شافعی]] در [[کفایة الطالب]]، [[حمویی جوینی]] در [[فرائد السمطین|فرائد السِمطین]].<ref>ابن شاذان، مأة منقبة، ۱۴۰۷ق، ص۱۶.</ref> | کتاب حاضر از منابع مهم روایی شیعه است که بزرگانی چون [[سید بن طاووس]] در [[الیقین]]، [[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار]]، [[سید هاشم بحرانی]] در [[غایة المرام]] و [[علامه امینی]] در [[الغدیر]]، برخی از احادیثِ کتب خود را از آن نقل کردهاند.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/20213 کتابخانه دیجیتال نور.]</ref> علاوه براین، چون مولف احادیث را از منابع اهل سنت نقل کرده است همین امر سبب شده است که این کتاب نزد اهل سنت هم مقبول باشد و بزرگانی از اهل تسنن، مطالب و روایات آن را در کتابهایشان بیاورند، مانند، [[موفق بن احمد خوارزمی|خوارزمی]] در دو اثرش [[مناقب خوارزمی|مناقب]] و [[مقتل خوارزمی|مقتل الحسین]](ع)، [[ابوعبیدالله شافعی]] در [[کفایة الطالب]]، [[حمویی جوینی]] در [[فرائد السمطین|فرائد السِمطین]].<ref>ابن شاذان، مأة منقبة، ۱۴۰۷ق، ص۱۶.</ref> | ||
== | == ویژگیها== | ||
مؤلف بر آن بوده که تنها از روایات [[اهل سنت]] در فضائل [[اهل بیت]] استفاده نماید و چنین کرده است.{{سخ}} | مؤلف بر آن بوده که تنها از روایات [[اهل سنت]] در فضائل [[اهل بیت]] استفاده نماید و چنین کرده است.{{سخ}} | ||
مؤلف نظم خاصی برای ذکر احادیث قرار نداده و تنها ترتیب مشخص برای کتاب همان عنوان روایات صدگانه است.{{سخ}} | مؤلف نظم خاصی برای ذکر احادیث قرار نداده و تنها ترتیب مشخص برای کتاب همان عنوان روایات صدگانه است.{{سخ}} |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۷
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | ابن شاذان قمی (۳۳۵-۴۲۰ق) |
تاریخ نگارش | قرن چهارم |
موضوع | مناقب امام علی(ع) |
سبک | روایی |
زبان | عربی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | مدرسة الامام المهدی |
تاریخ نشر | ۱۴۰۷ق |
مائةُ مَنْقَبَة مِنْ مَناقِب امیرالمؤمنین وَ الأئمّة مِنْ وُلْده(ع) مِن طَریقِ العامّة معروف به فضائل ابن شاذان کتابی است تالیف ابوالحسن محمد بن احمد بن علی، معروف به ابن شاذان قمی و از بزرگان شیعه در قرن چهارم و پنجم هجری. در این کتاب، صد کرامت و فضیلت حضرت علی(ع) را در برگرفته از منابع مختلف، ذکر شده است.
درباره مؤلف
ابوالحسن محمد بن احمد بن علی قمی معروف به ابن شاذان قمی، در میانه سالهای ۳۷۴ تا ۴۶۰ق در قید حیات بوده است؛ بنابراین او از علمای قرن چهارم و پنجم هجری است. اولین محلی که برای زندگی او ذکر شده، شهر کوفه است که در آنجا در سال ۳۷۴ق از حسین بن احمد روایت شنیده است.
نام کتاب
برخی این کتاب را همان «إیضاح دفائن النواصب فی مأة منقبة من مناقب علی بن أبی طالب» دانستهاند؛ اما آقابزرگ تهرانی، مأة منقبة را کتابی در فضائل اهل بیت(ع) و «إیضاح دفائن النواصب» را کتابی دیگر از ابن شاذان و در ردّ مخالفین اهل بیت و شیعه میداند.[۱] نسخهاز از کتاب ایضاح تا قرن ۱۴ هجری در کتابخانه حاج میرزا یحیی اصفهانی موجود بوده اما هم اکنون اثری از آن یافت نمیشود.[۲]
انگیزه نگارش
از مقدمهای که مؤلف بر کتابش نوشته، چنین به دست میآید که گویا بعضی از دوستداران حضرت علی(ع) از او درخواست کردند کتابی در فضائل و مناقب حضرت علی بن ابیطالب(ع) بنویسد. ابن شاذان در پاسخ او مینویسد:
- «از من درخواست کردی کتابی در مقام و شأن و فضائل امیرمؤمنان به رشته تحریر درآورم، من به این نیازت پاسخ میدهم و این کتاب را که شامل صد فضیلت از دریای بیپایان فضائل علی(ع) است، با استناد به دانشمندان اهل سنت روایت میکنم. به این کتاب چنگ بزن و آن را حفظ کن. خداوند ما را به راه صواب و سداد رهنمون سازد.»[۳]
اهمیت
کتاب حاضر از منابع مهم روایی شیعه است که بزرگانی چون سید بن طاووس در الیقین، علامه مجلسی در بحارالانوار، سید هاشم بحرانی در غایة المرام و علامه امینی در الغدیر، برخی از احادیثِ کتب خود را از آن نقل کردهاند.[۴] علاوه براین، چون مولف احادیث را از منابع اهل سنت نقل کرده است همین امر سبب شده است که این کتاب نزد اهل سنت هم مقبول باشد و بزرگانی از اهل تسنن، مطالب و روایات آن را در کتابهایشان بیاورند، مانند، خوارزمی در دو اثرش مناقب و مقتل الحسین(ع)، ابوعبیدالله شافعی در کفایة الطالب، حمویی جوینی در فرائد السِمطین.[۵]
ویژگیها
مؤلف بر آن بوده که تنها از روایات اهل سنت در فضائل اهل بیت استفاده نماید و چنین کرده است.
مؤلف نظم خاصی برای ذکر احادیث قرار نداده و تنها ترتیب مشخص برای کتاب همان عنوان روایات صدگانه است.
نسخهها
- نسخه کتابخانه آیتالله سید مصطفی خوانساری که بهدست پدرش سید احمد خوانساری در سال ۱۳۲۸ق استنساخ شده است.
- نسخه کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی که بر روی آن بهخط عزالدین حسنی عاملی کرکی در سال ۹۸۴ق نوشته شده است.[۶] [۷]
چاپ
این کتاب در سال ۱۳۴۹ق در نجف چاپ شد. [۸]
این کتاب دوبار با تحقیق چاپ شده است. یکبار با تحقیق نبیل رضا علوان توسط انتشارات مدرسه امام مهدی منتشر شده و بار دیگر ایاد کمالی اصل نیز این کتاب را تصحیح و ترجمه کرده و توسط انتشارات جوانان موفق با نام سر دلبران منتشر شده است.
پانویس
منابع
- تهرانی، آقابزرگ، الذریعة الی تصانیف الشیعة، بیروت، دارالأضواء.
- ابن شاذان قمی، محمد بن احمد، مائة منقبة، قم، مدرسة الإمام المهدی(ع)، ۱۴۰۷ق.
- احمدی، مهدی، تاریخ حدیث شیعه در سدههای چهارم تا هفتم هجری، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۹ش.
- کتاب شناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور.