پرش به محتوا

غسل زیارت

غُسل زیارت غسلی است که هنگام زیارت قبر معصومان انجام می‌شود. دسته‌ای از فقیهان این غسل را مستحب می‌دانند و و گروهی دیگر می‌گویند فقط به قصد رجاء یا ثواب جایز است انجام شود.

تعریف

غسل زیارت غسلی است که به هنگام زیارت قبر معصومان(ع) انجام می‌شود.[۱] به گفته کاشف الغطاء، برخی غسل زیارت را شامل زیارت قبر پیامبران نیز می‌دانند.[۲] همچنین در روایاتی از امام صادق(ع) برای زیارت کعبه نیز سفارش به غسل شده است.[۳]

دیدگاه فقهی

تعدادی از فقهاء غسل زیارت را مستحب می‌دانند.[۴] ابن‌زهره بر استحباب آن ادعای اجماع کرده[۵] و محمدحسن نجفی دیگر فقیه شیعه هم در جواهر آن را مشهور شمرده است.[۶] در روایات، برای زیارت قبر برخی از معصومان مانند پیامبر(ص)، امام حسین(ع) و امام رضا(ع) به صورت خاص سفارش به غسل شده است. وحید بهبهانی، از مراجع تقلید، با استناد به اینکه ائمه از نور واحد هستند، آن را شامل همه معصومان دانسته است.[۷] بعضی معتقدند برای زیارت از راه دور نیز می‌توان غسل کرد.[۸]

بعضی از فقها مانند سید ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی و ناصر مکارم شیرازی، استحباب غسل زیارت را نپذیرفته و انجام آن را فقط به قصد رجاء و امید ثواب درست می‌دانند؛ یعنی به امید اینکه مطلوب باشد.[۹] از نظر عده‌ای از فقیهان شیعه، غسل زیارت برای ورود به حرم معصوم حتی بدون قصد زیارت هم مستحب است.[۱۰]

آیا می‌توان با غسل زیارت نماز خواند؟

تعدادی از فقها فتوا داده‌اند با همه غسل‌های واجب و مستحب غیر از غسل استحاضه متوسطه می‌توان نماز خواند؛ اگر چه احتیاط مستحب آن است که در غیر غسل جنابت وضو هم گرفته شود.[۱۱]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. کاشف الغطاء، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۰۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۵؛ شیخ انصاری، کتاب الطهارة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۷-۶۴.
  2. کاشف الغطاء، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۰۹.
  3. کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۴۰؛ طوسی، تهذیب الأحکام، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۰۴و۱۱۴؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۳۰۴.
  4. کاشف الغطاء، کشف الغطاء، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۰۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۵؛ شیخ انصاری، کتاب الطهارة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۷-۶۴.
  5. ابن‌زهره، غنیة النزوع الی علمی الأصول و الفروع، ۱۴۱۷ق، ص۶۲.
  6. نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۶.
  7. بهبهانی، مصابیح الظلام، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۹۰-۸۸.
  8. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۵۴.
  9. راشدی، رساله توضیح المسائل ۹مرجع، ۱۳۸۵ش، ص۳۶۸-۳۶۷.
  10. یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۶۲؛ طباطبایی حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۸۱؛ همدانی، مصباح الفقیه، ۱۳۷۶ش، ج۶.
  11. آیات تبریزی، نوری و وحید: راشدی، رساله توضیح المسائل ۹مرجع، ۱۳۸۵ش، مسائل ۳۹۱و۶۴۶.

منابع

  • ابن‌زهرة، حمزة بن علی، غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع، قم، امام صادق، ۱۴۱۷ق.
  • بهبهانی، محمدباقر، مصابیح الظلام، قم، موسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ۱۴۲۴ق/۱۳۸۲ش.
  • حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، آل البیت، ۱۴۱۴ق.
  • راشدی، لطیف،‌ و سعید راشدی، رساله توضیح المسائل ۹مرجع، قم، انتشارات پیام عدالت، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.
  • شیخ انصاری، مرتضی، الطهارة، قم، کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، ۱۴۱۵ق.
  • طباطبایی حکیم، سید محسن، مستمسک العروة الوثقی، قم،‌ دار التفسیر، ۱۳۷۴ش.
  • طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الأحکام، تحقیق: سید حسن خرسان، تهران، دار الکتب الإسلامبة، ۱۳۶۴ش.
  • کاشف الغطاء، جعفر، کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۴۲۲ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.
  • نجفی، محمدحسن، جَواهر الکلام فی شرحِ شرائعِ الاسلام، تصحیح عباس قوچانی و علی آخوندی، بیروت، دارُ اِحیاء التُّراثِ العربی، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.
  • همدانی، رضا، مصباح الفقیه، قم، موسسة الجعفریة لاحیاء التراث، ۱۳۷۶ش.
  • یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، قم، نشر داوری، ۱۴۱۴ق.

پیوند به بیرون