استحاضه
| بخشی از احکام عملی و فقهی |
|---|
 |
 | این مقاله یک نوشتار توصیفی درباره یک مفهوم فقهی است و نمیتواند معیاری برای اعمال دینی باشد. برای اعمال دینی به منابع دیگر مراجعه کنید. |
اِسْتِحاضه یکی از خون‌هایی است که از رحم زن خارج شده و باعث باطل شدن وضو و غسل می‌شود. به زن در این مدت مُسْتَحاضه گفته شده و برای انجام برخی کارها مانند نماز و روزه لازم است احکام خاصی را رعایت کند.
استحاضه در دیدگاه مشهور فقیهان به سه نوع قلیله، متوسطه و کثیره تقسیم می‌شود. توقف در مساجد، خواندن آیات سجده دار و آمیزش جنسی بر مُستحاضه با رعایت احکامی جایز است.
ویژگی‌های خون استحاضه
خارج شدن خون استحاضه از محل خود باعث باطل شدن وضو و غسل می‌شود.[۱] از دیدگاه فقهی هر خونی که از رحم خارج می‌شود و ناشی از زخم، حِیض و نِفاس نباشد خون استحاضه خواهد بود.[۲] خون استحاضه، در بیشتر موارد، زرد، سرد و روان است و بدون فشار و سوزش از رحم خارج می‌شود. گاهی نیز ویژگی‌های خون حیض را دارد.[۳] به زنی که چنین خونی از رحم او خارج می‌شود یا به اصطلاحْ چنین خونی می‌بیند، «مُسْتَحاضِه» می‌گویند.[۴]
احکام خون استحاضه
خون استحاضه مانند سایر خون‌ها نجس است و نباید هیچ بخشی (حتی کمتر از یک درهم) از بدن یا لباس نمازگزار به خون حیض یا استحاضه آلوده باشد.[۵]
اگر مستحاضه اطمینان دارد تا پیش از پایان وقت نماز خون استحاضه کاملا قطع می‌شود یا به اندازه خواندن نماز خون بند می‌آید باید صبر کند و در وقت پاکی نماز بخواند.[۶]
اقسام استحاضه
استحاضه به قلیله، متوسّطه و كثیره تقسیم می‌شود (کم، متوسط، زیاد). برای تشخیص این سه حالت نظرات مختلفی وجود دارد.[۷]
استحاضۀ قلیله
در استحاضه قلیله برای هر نماز باید علاوه بر وضو گرفتن، پنبه عوض شده یا آب کشیده شود[۸] و اگر خون، خارج از دهانه رحم را نیز آلوده کرده آب کشیده شود.[۹]
استحاضۀ متوسّطه
در استحاضه متوسطه، علاوه بر کارهایی که در استحاضه قلیله انجام می‌شود لازم است:
- یک غسل (غسل استحاضه) پیش از اولین نمازی که با خون استحاضه متوسطه می‌خواند انجام دهد.
- در روزهای بعد، پیش از نماز صبح یک غسل استحاضه انجام دهد.[۱۰]
استحاضۀ كثیره
در استحاضه کثیره، علاوه بر کارهایی که در استحاضه قلیله و لازم است، پیش از نماز ظهر و عصر و پیش از نماز مغرب و عشاء نیز غسل استحاضه لازم است و نباید بین وضو و غسل با نماز فاصله انداخت.[۱۱] چنانچه بین نماز ظهر و عصر، و مغرب و عشاء فاصله بیفتد برای هر نماز باید جداگانه غسل کند.[۱۲] سید کاظم طباطبایی فقیه شیعه: گفته است نمی‌توان نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با یک غسل خواند.[۱۳]
روزه در حال استحاضه
روزه گرفتن بر زن مُستحاضه واجب است. برخی معتقدند لازم است مستحاضه در طول روزه تا آنجا که می‌تواند از خروج خون از محل خود جلوگیری کند.[۱۴] روزه مستحاضه در صورتی صحیح است که غسل‌هایی که برای نمازها لازم است را انجام دهد. در استحاضه کثیره، یکی از شرایط صحت روزه، انجام غسل نماز مغرب و عشای شب قبل دانسته شده است.[۱۵]
جواز کارهایی که بر حائض حرام است
کارهایی که بر حائض حرام است برای مُستحاضه اشکال ندارد؛ مانند ورود به مسجد الحرام و مسجد النبی، توقف در مساجد، خواندن سوره‌های سجده‌دار و آمیزش با همسر.[۱۶] برخی مراجع تقلید جواز این امور را مشروط به انجام غسل‌های واجب استحاضه یا همه کارهای لازم برای نماز می‌دانند.[۱۷]
انجام برخی کارها مانند دست زدن به خط قرآن مشروط به طهارت است. فتاوا درباره حکم شرعی مُستحاضه برای انجام این کارها متفاوت است: برخی انجام چنین کارهایی را جایز نمی‌دانند و برخی انجام وضو یا غسلی که برای نماز لازم است را مجددا برای این امور لازم می‌دانند.[۱۸]
قطع خون
اگر پیش از خواندن نمازْ خون استحاضه قطع شود، در اینکه وضو به تنهایی برای نماز کافی است یا باید اعمال استحاضه (وضو و غسل) را برای نماز انجام داد اختلاف نظر وجود دارد. همچنین اگر خون در بین نماز قطع شود، در اتمام نماز یا وجوب تجدید طهارت و اعاده نماز اختلاف است.[۱۹]
غسل استحاضه
غسل استحاضه مانند سایر غسل‌ها به دو شکل ترتیبی و ارتماسی انجام می‌شود و تنها در نیت با آنها تفاوت دارد. می‌توان یک غسل به نیت چند غسل متعدد انجام داد. مثلا به نیت غسل جمعه و غسل استحاضه و غسل جنابت تنها یک غسل انجام داد.[۲۰]
اگر در بین غسل خون قطع نشود اشکالی ندارد، ولی اگر در بین غسل، استحاضه متوسطه به کثیره تبدیل شود باید غسل را از ابتدا انجام دهد.[۲۱]
درباره کفایت غسل استحاضه از وضو در میان مراجع تقلید اختلاف است و مشهور فقیهان نظریه عدم کفایت را برگزیده‌اند.[۲۲]
این غسل باید پس از داخل شدن وقت نماز انجام شده[۲۳] و بین وضو و غسل با نماز فاصله نیفتد.[۲۴]
مستحاضه اگر می‌تواند، لازم است از بیرون آمدن خون در حین غسل و بعد از آن تا خواندن نماز جلوگیری کند.[۲۵]
پانویس
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۸.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۸.
- ↑ خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۵۷.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش استحاضه، مسئله۳۹۲.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام لباس نمازگزار، مسئله۸۵۵.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش استحاضه، مسئله۴۱۰.
- ↑ شهید ثانی، الروضه البهيه في شرح اللمعه الدمشقيه، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۳۹۰.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۷۱.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۳۹۴.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۸؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۳۹۵.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۱۳.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۸.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۸.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۱۷.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۱۸.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۲۸.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۲۸.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۲۷.
- ↑ حکیم، مستمسک العروة، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۴۱۴-۴۱۷
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۳۸۹.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۱۶.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳، ص۲۴۰
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۰۱.
- ↑ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، بخش احکام استحاضه، مسئله۴۱۳.
- ↑ طباطبایی یزدی، العروه الوثقی مع التعلیقات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۲۷۳.
منابع
- بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسن، توضیح المسائل مراجع: ۱۶ مرجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۹۲ش.
- حکیم، محسن، مستمسک العروة الوثقی(۳)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۷۴ش.
- خمینی، روح الله، تحریر الوسیله(ج۱)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۹ش.
- جمعی از نویسندگان، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام(ج۱)، قم، موسسه دایره المعارف فقه اسلامی، ۱۳۸۲ش.
- شهید ثانی، الروضه البهيه في شرح اللمعه الدمشقيه(ج۱)، به تحقیق: سید محمد کلانتر، بی‌جا، بی‌نا، ۱۳۸۶ق.
- طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروه الوثقی مع التعلیقات ناصر مکارم شیرازی(ج۱)، قم، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، ۱۴۲۸ق.
- نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام(۳)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۶۲ش.