شعبان گیلانی
پرونده:شعبان گیلانی.jpg | |
اطلاعات فردی | |
---|---|
تاریخ تولد | سال ۱۲۷۵ هجری |
محل زندگی | عراق • ایران |
تاریخ وفات | ۲۴ شوال ۱۳۴۸ق |
محل دفن | قبرستان وادیالسلام |
شهر وفات | نجف |
خویشاوندان سرشناس | عبدالحسین فقیهی رشتی (فرزند) |
اطلاعات علمی | |
استادان | سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، شریعت اصفهانی، حبیبالله رشتی |
محل تحصیل | نجف |
تألیفات | حاشیه بر عروة الوثقی |
شعبان گیلانی (۱۲۷۵-۱۳۴۸ق) از عالمان شیعه در قرن چهاردهم قمری که پس از درگذشت سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و شریعت اصفهانی، مرجع تقلید مردم عراق و ایران و بهویژه مناطق شمالی ایران بود.
زندگینامه
شعبان گیلانی فرزند عبدالوهاب دیوشَلی (از علمای اهل خراسان که به گیلان مهاجرت کرده بود[۱]) در سال ۱۲۷۵ق در روستای «دیوشَل» لنگرود متولد شد. وی دوران آغاز تحصیلش را در ایران گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به نجف رفت. وی مدارج علمی را در آنجا پیمود و به مرجعیت رسید.
خانواده
گيلانی در سال ۱۳۱۸ق. با دختر شيخ هاشم انصاری (متوفی ۱۳۱۱ق) ازدواج کرد. وی سه فرزند پسر دارد که عبارتاند از:
- عبدالحسین فقیهی رشتی (متوفای ۱۴۱۰ق))، وی نماینده آیت الله بروجردی در مکه و مدینه بود.
- ابوالحسن فقيهی، معروف به آیتالله زاده گيلانی از وعاظ مشهور شمال ایران و بهویژه رشت. وی در سال ۱۴۱۷ق. درگذشت و در قبرستان ابوحسین قم دفن شد.
- مرتضی مدرس گيلانی از اساتید حوزه علمیه تهران(متوفای ۱۳۸۲ش)
وفات
گیلانی در ۲۴ شوال ۱۳۴۸ق در نجف درگذشت و شیخ علی زاهد قمی بر وی نماز خواند، در جوار قبرهای حضرت هود و حضرت صالح در وادی السلام، دفن شد.[۲]
زندگی علمی
گیلانی پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش در سال ۱۲۹۲ق راهی نجف اشرف شد و از علمایی مانند حبیبالله رشتی (درگذشته ۱۳۱۲ق)، میرزا محمدحسن مامقانی (درگذشته ۱۳۲۳ق)، فاضل ایروانی (درگذشته ۱۳۰۶ق) و عبدالله مازندرانی (درگذشته ۱۳۳۰ق) درس آموخت.[۳]
وی در همان سالها که به تحصیل علوم دینی اشتغال داشت، خود هم تدریس میکرد و شاگردانی را تربیت کرد.[۴] از وی تألیفاتی مانند صلاة المسافر، کتاب القضاء و حاشیه بر عروة الوثقی به چاپ رسیده است.
پانویس
- ↑ پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن، محمدعلی قربانی، با مقدمه استاد زین العابدین قربانی، ص۷۶۳ و دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، صادق احسان بخش، ص ۲۸۳.
- ↑ جهت آگاهی از حالات و اوصاف ایشان، رک: مقدمه صلوةالمسافر، به قلم مرتضی مدرس گیلانی؛ همان، به قلم سید احمد حسینی اشکوری؛ احسن الودیعه، ج ۲، ص ۹۹؛ معارف الرجال، ج ۱، ص ۳۶۳؛ نقباءالبشر، ج ۲، ص ۸۳۸؛ گنجینه دانشمندان، ج۵، ص ۱۷۹ و ۱۸۰ و دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ص ۲۸۳.
- ↑ در نقباء البشر، ج ۲، ص ۸۳۸، تاریخ هجرت ایشان به نجف اشرف، سال ۱۳۰۲ق ذکر شده است.
- ↑ مقدمه کتاب صلوةالمسافر به قلم فرزندش مرتضی مدرس گیلانی، ص ۱۰.
منابع
- منبع اصلی: مدخل عبدالحسین فقیهی رشتی؛ سایت حوزه نت