شعبان گیلانی

مقاله قابل قبول
رده ناقص
عدم رعایت شیوه‌نامه ارجاع
شناسه ناقص
از ویکی شیعه
شعبان گیلانی
پرونده:شعبان گیلانی.jpg
اطلاعات فردی
تاریخ تولدسال ۱۲۷۵ هجری
محل زندگیعراقایران
تاریخ وفات۲۴ شوال ۱۳۴۸ق
محل دفنقبرستان وادی‌السلام
شهر وفاتنجف
خویشاوندان
سرشناس
عبدالحسین فقیهی رشتی (فرزند)
اطلاعات علمی
استادانسید محمدکاظم طباطبایی یزدی، شریعت اصفهانی، حبیب‌الله رشتی
محل تحصیلنجف
تألیفاتحاشیه بر عروة الوثقی


شعبان گیلانی (۱۲۷۵-۱۳۴۸ق) از عالمان شیعه در قرن چهاردهم قمری که پس از درگذشت سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و شریعت اصفهانی، مرجع تقلید مردم عراق و ایران و به‌ویژه مناطق شمالی ایران بود.

زندگی‌نامه

شعبان گیلانی فرزند عبدالوهاب دیوشَلی (از علمای اهل خراسان که به گیلان مهاجرت کرده بود[۱]) در سال ۱۲۷۵ق در روستای «دیوشَل» لنگرود متولد شد. وی دوران آغاز تحصیلش را در ایران گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به نجف رفت. وی مدارج علمی را در آنجا پیمود و به مرجعیت رسید.

خانواده

گيلانی در سال ۱۳۱۸ق. با دختر شيخ هاشم انصاری (متوفی ۱۳۱۱ق) ازدواج کرد. وی سه فرزند پسر دارد که عبارت‌اند از:

  1. عبدالحسین فقیهی رشتی (متوفای ۱۴۱۰ق))، وی نماینده آیت الله بروجردی در مکه و مدینه بود.
  2. ابوالحسن فقيهی، معروف به آیت‌الله زاده گيلانی از وعاظ مشهور شمال ایران و به‌ویژه رشت. وی در سال ۱۴۱۷ق. درگذشت و در قبرستان ابوحسین قم دفن شد.
  3. مرتضی مدرس گيلانی از اساتید حوزه علمیه تهران(متوفای ۱۳۸۲ش)

وفات

گیلانی در ۲۴ شوال ۱۳۴۸ق در نجف درگذشت و شیخ علی زاهد قمی بر وی نماز خواند، در جوار قبرهای حضرت هود و حضرت صالح در وادی السلام، دفن شد.[۲]

زندگی علمی

گیلانی پس از تحصیلات مقدماتی در زادگاهش در سال ۱۲۹۲ق راهی نجف اشرف شد و از علمایی مانند حبیب‌الله رشتی (درگذشته ۱۳۱۲ق)، میرزا محمدحسن مامقانی (درگذشته ۱۳۲۳ق)، فاضل ایروانی (درگذشته ۱۳۰۶ق) و عبدالله مازندرانی (درگذشته ۱۳۳۰ق) درس آموخت.[۳]

وی در همان سال‌ها که به تحصیل علوم دینی اشتغال داشت، خود هم تدریس می‌کرد و شاگردانی را تربیت کرد.[۴] از وی تألیفاتی مانند صلاة المسافر، کتاب القضاء و حاشیه بر عروة الوثقی به چاپ رسیده است.

پانویس

  1. پیشینه تاریخی فرهنگی لاهیجان و بزرگان آن، محمدعلی قربانی، با مقدمه استاد زین العابدین قربانی، ص۷۶۳ و دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، صادق احسان بخش، ص ۲۸۳.
  2. جهت آگاهی از حالات و اوصاف ایشان، رک: مقدمه صلوةالمسافر، به قلم مرتضی مدرس گیلانی؛ همان، به قلم سید احمد حسینی اشکوری؛ احسن الودیعه، ج ۲، ص ۹۹؛ معارف الرجال، ج ۱، ص ۳۶۳؛ نقباءالبشر، ج ۲، ص ۸۳۸؛ گنجینه دانشمندان، ج۵، ص ۱۷۹ و ۱۸۰ و دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، ص ۲۸۳.
  3. در نقباء البشر، ج ۲، ص ۸۳۸، تاریخ هجرت ایشان به نجف اشرف، سال ۱۳۰۲ق ذکر شده است.
  4. مقدمه کتاب صلوةالمسافر به قلم فرزندش مرتضی مدرس گیلانی، ص ۱۰.

منابع