پرش به محتوا

ابوالقاسم پاینده

از ویکی شیعه
ابوالقاسم پاینده
اطلاعات
زمینه فعالیتنویسندگی و مترجمی
تاریخ تولد۱۲۸۷ش
محل تولداصفهان
تاریخ درگذشت۱۳۶۳ش
محل دفنقبرستان ابن‌بابویه
مذهبشیعه
پیشهمترجم، نویسنده، روزنامه‌نگار و داستان‌نویس
کتاب‌هاترجمه قرآن، ترجمه تاریخ طبری، ترجمه مُروج الذهب، ترجمه التنبیه و الاشراف
علت شهرتترجمه قرآن


ابوالقاسم پاینده (۱۲۸۷_۱۳۶۳ش) مترجم قرآن، نویسنده و روزنامه‌نگار اهل ایران بود. ترجمه قرآن که باعث شهرت او شده، ترجمه‌ای ساده و روان و از بهترین ترجمه‌های قرآن شمرده شده است. این ترجمه در سال ۱۳۳۶ش جایزه کتاب سال را دریافت کرد. گردآوری و ترجمه جملات قصار پیامبر(ص) با عنوان نهج الفصاحه و نگارش کتابی درباره امام علی(ع) با عنوان «علی اَبَر مردِ تاریخ» از جمله آثار اوست. پاینده، تاریخ طبری و مُروج الذهب را نیز از از عربی به فارسی ترجمه کرده است.

پاینده از رجال سیاسی عصر پهلوی و نماینده مردم نجف‌آباد در مجلس شورای ملی بود.

معرفی

ابوالقاسم پاینده مترجم، نویسنده و روزنامه‌نگار ایرانی،[۱] در ۱۲۸۷ش در نجف‌آبادِ اصفهان به دنیا آمد.[۲] تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند و از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۹ش، مشغول به تحصیل دروس حوزوی در اصفهان بود.[۳] محمود مفید و محمد خراسانی گنابادی از اساتید وی بودند.[۴]

پاینده از رجال سیاسی عصر پهلوی به شمار می‌رفت[۵] و مشاغل دولتی داشت.[۶] وی در دوره دوم مجلس مؤسسان[۷] و دوره‌های بیست و یکم و بیست و دوم مجلس شورای ملی نماینده مردم نجف‌آباد بود.[۸]

پاینده، روزنامه‌نگاری را در سال ۱۳۰۸ش در روزنامه عرفان اصفهان آغاز کرد و با نشریاتی همچون شفق سرخ، ایران، اطلاعات و مجله تعلیم و تربیت در تهران همکاری داشت.[۹] او در ۱۳۲۱ش هفته‌نامه صبا را تأسیس کرد.[۱۰]

او در ۱۸ مرداد سال ۱۳۶۳ش در تهران درگذشت و در قبرستان ابن‌بابویه در شهر ری به خاک سپرده شد.[۱۱]

جایگاه علمی

ابوالقاسم پاینده از نویسندگان، مترجمان و روزنامه‌نگارانی شناخته می‌شود که آثارش او را از برجستگان نثرِ ادب فارسی قرار داده است.[۱۲] پاینده را یکی از برجسته‌ترین و پرکارترین مترجم‌ها در رشته تاریخ شمرده‌اند و ده‌ها اثر ارزشمند در این زمینه را به فارسی ترجمه کرده[۱۳] که مهم‌ترین و ماندگارترین آثار قلمی‌اش قلمداد می‌شود.[۱۴]

مهم‌ترین جنبه شخصیت فرهنگی و علمی پاینده را وجهِ ترجمانی وی از زبان عربی کهن دانسته‌اند،[۱۵] که به سبب تسلط وی به زبان و ادب فارسی و عربی ترجمه‌هایی فصیح و جذابی ارائه داد که نثر آنها، در عین امروزین بودن، یادآور زیبایی متون کهن فارسی است.[۱۶] پاینده را دارای قلمی شیوا و نثری روان دانسته‌اند،[۱۷] که در کار نوشتن و ترجمه دارای سلیقه خاصی بود[۱۸] و همین موضوع ترجمه‌های او را ارزشی خاص بخشید.[۱۹] پاینده در ادبیات داستانی نیز آثاری دارد و از او مجموعه‌هایی از داستان کوتاه و داستان‌های بلند منتشر شده است.[۲۰]

ترجمه قرآن

ترجمه فارسی ابوالقاسم پاینده از قرآن اولین بار در ۱۳۳۶ش منتشر شد و جایزه بهترین کتاب سال را دریافت کرد.[۲۱] این ترجمه را مهمترین اثر پاینده دانسته‌اند که نقطه عطفی در ترجمه‌های فارسی قرآن به شمار می‌رود.[۲۲] مهمترین ویژگی ترجمه قرآن پاینده را نثر ساده،‌ روان،[۲۳] فصیح و همه‌فهم این اثر بیان کرده‌اند.[۲۴]

مقدمه پاینده بر ترجمه خود مورد تمجید عالمان قرار گرفت و صاحب‌نظران آن را اثری ماندنی در تاریخ نثر فصیح فارسی می‌دانند.[۲۵] پاینده در این مقدمه، پس از بیان نحوه آشنایی خود با قرآن و آرزوی سی ساله‌اش در ترجمه آن، به اِجمال، سرگذشت اسلام و پیامبر(ص) را مرور می‌کند، سپس بخش عمده مقدمه را به مباحث قرآنی اختصاص می‌دهد و در پایان به مشکلات ترجمه قرآن و نقد ترجمه الهی قمشه‌ای _ بدون ذکر نام _ می‌پردازد و درباره ترجمه خود توضیحاتی می‌دهد.[۲۶] علامه امینی در نامه‌ای به پاینده این ترجمه را دارای ارزشی فوق‌العاده دانسته و از این اثر ستایش کرده است.[۲۷] سید محمد فرزان (درگذشت: ۱۳۴۹ش)، قرآن‌پژوه، نزدیک به چهارصد ایراد به این ترجمه گرفته است. پیش از آن مرتضی مطهری نیز نقدی کوتاه بر ترجمه پاینده نوشته بود.[۲۸]

علی اَبَر مرد تاریخ

علی اَبَر مردِ تاریخ کتابی از ابوالقاسم پاینده است که به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های دربارهٔ سیره و سیرت امام علی(ع) توصیف شده است.[۲۹] این اثر کتابی کم‌حجم و پرمحتوا و پاسخ‌گوی برخی ابهام‌ها با نثری شیوا و در قالب حکایتی جذاب و رسا توصیف شده است.[۳۰] گفته شده نویسنده در این کتاب نکته‌ها و مطالب مهم و سرفصل‌های شایان توجه زندگی امام علی(ع) را نشان می‌دهد و چرایی و چگونگی سیر وقایع را تا شهادت امام علی(ع) بیان می‌کند.[۳۱]

آثار

از ابوالقاسم پاینده حدود چهل اثر منتشر شده است.[۳۲] برخی از آنها عبارتند از:

  • ترجمه تمدن اسلامی، بخشی از تاریخ تمدن اثر ویل دورانت.[۴۰]
  • ترجمه سیر تکامل عقل نوین اثر جان هرمن رندال.[۴۱]

پانویس

  1. مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۳۷.
  2. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۲۳۲.
  3. نصر اصفهانی و طلایی، «سبک‌شناسی داستان‌های کوتاه ابوالقاسم پاینده»، ص۹۴؛ جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۶.
  4. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۴.
  5. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۵.
  6. مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۳۷.
  7. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۲۳۲.
  8. مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۳۷.
  9. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۴.
  10. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۲۳۲.
  11. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۴.
  12. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۴؛ حسینی، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل.
  13. خرمشاهی، «ترجمه فارسی پاینده»، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۵۵۰.
  14. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۶.
  15. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۶.
  16. حسینی، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل.
  17. مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۳۷.
  18. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۵.
  19. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۶.
  20. حسینی، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل.
  21. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۶.
  22. حسینی، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل.
  23. جهانبخش، «کتابسازی سه چندان!!!»، ص۱۴۸.
  24. لسانی، «قرآن مجید با ترجمه فارسی آقای ابوالقاسم پاینده»، ص۲۶۶؛ خرمشاهی، «ترجمه فارسی پاینده»، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۵۵۱.
  25. حسینی، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل.
  26. حسینی، «پاینده ابوالقاسم»، ج۵، ذیل مدخل.
  27. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۴.
  28. خرمشاهی، «ترجمه فارسی پاینده»، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۵۵۱.
  29. جربزه‌دار، «مقدمه» علی ابر مرد تاریخ، ۱۳۷۷ش، ص۱۲.
  30. جربزه‌دار، «مقدمه» علی ابر مرد تاریخ، ۱۳۷۷ش، ص۱۳.
  31. جربزه‌دار، «مقدمه » علی ابر مرد تاریخ، ۱۳۷۷ش، ص۱۳.
  32. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۵.
  33. آهنچی، «تاریخ طبری»، ج۶، ذیل مدخل.
  34. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۵.
  35. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۲۳۴.
  36. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۲۳۴.
  37. مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، ۱۳۴۰ش، ج۱، ص۲۳۴.
  38. جربزه‌دار، «مقدمه»، علی ابر مرد تاریخ، ۱۳۷۷ش، ص۱۲.
  39. جربزه‌دار، «مقدمه»، علی ابر مرد تاریخ، ۱۳۷۷ش، ص۱۲.
  40. مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۳۷.
  41. یزدانی نجف‌آبادی، دیباچه دیار نون، ۱۳۷۲ش، ص۱۵۵.

منابع

  • آهنچی، آذر، «تاریخ طبری»، دانشنامه جهان اسلام، ج۶، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش.
  • جربزه‌دار، عبدالکریم، «مقدمه»، علی ابر مرد تاریخ، تألیف ابوالقاسم پاینده، تهران، نشر اساطیر، ۱۳۷۷ش.
  • جهانبخش، جویا، «کتابسازی سه چندان!!!»، آینه پژوهش، شماره ۱۸۱، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۹ش.
  • حسینی، مالک، «پاینده ابوالقاسم»، دانشنامه جهان اسلام، ج۵، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی،‌ بی‌تا.
  • خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه فارسی پاینده»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، ۱۳۹۳ش.
  • لسانی، ابوالفضل، «قرآن مجید با ترجمه فارسی آقای ابوالقاسم پاینده»، ارمغان، شماره ۶ و ۷، شهریور و مهر ۱۳۳۶ش.
  • مشار، خان‌بابا، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی از آغاز چاپ تاکنون، بی‌جا، بی‌نا، ۱۳۴۰ش.
  • مهدوی، مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶ش.
  • نصر اصفهانی، محمدرضا و مولود طلایی، «سبک‌شناسی داستان‌های کوتاه ابوالقاسم پاینده»، فنون ادبی، دانشگاه اصفهان، شماره ۱، سال ۱۳۹۰ش.
  • یزدانی نجف‌آبادی، علی، دیباچه دیار نون: نگرشی بر بنیادهای تاریخی، جغرافیایی، اقتصادی و فرهنگی همراه با شرحی بر احوال رجال شهرستان نجف‌آباد، نجف‌آباد، چاپخانه بهار آزادی، ۱۳۷۲ش.