confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
قیام مختار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
|- | |- | ||
| [[حکیم بن طفیل]]|| قاتل [[حضرت عباس | | [[حکیم بن طفیل]]|| قاتل [[حضرت عباس(ع)]]|| میخ زدن به دست پا و تیر باران کردن | ||
|- | |- | ||
| [[مرة بن منقذ]]|| قاتل [[حضرت علی اکبر | | [[مرة بن منقذ]]|| قاتل [[حضرت علی اکبر(ع)]]|| قطع دست و فلجی تا آخر عمر | ||
|- | |- | ||
| خط ۲۰۲: | خط ۲۰۲: | ||
===اجابت نفرین امام سجاد(ع)=== | ===اجابت نفرین امام سجاد(ع)=== | ||
[[منهال بن عمرو]] می‌گوید در مدینه خدمت [[امام سجاد(ع)]] رسیدم، امام از حرمله پرسید، گفتم هنگامی که در کوفه بودم زنده بود، امام فرمود: | [[منهال بن عمرو]] می‌گوید در [[مدینه]] خدمت [[امام سجاد(ع)]] رسیدم، امام از [[حرمله]] پرسید، گفتم هنگامی که در کوفه بودم زنده بود، امام فرمود: | ||
{{وسط‌چین}} | {{وسط‌چین}} | ||
| خط ۲۱۲: | خط ۲۱۲: | ||
===امان‌نامه عمر بن سعد و قتل وی=== | ===امان‌نامه عمر بن سعد و قتل وی=== | ||
عمر بن سعد [[عبدالله بن جعده]] را که از نزدیکان [[حضرت علی(ع)]] بود به نزد مختار فرستاد تا برای وی امان گیرد، مختار بنا بر مصالحی به وی امان داد به شرط آنکه از خانه خویش خارج نشود و همچنین اشتباهی از وی سر نزند. محمد بن حنفیه از آزادی عمر بن سعد اظهار نگرانی کرد. وقتی خبر این نگرانی به مختار رسید، مختار در جمعی که نزدیکان عمربن سعد بودند از کشتن عاملان اصلی جریان کربلا در روزهای آینده خبر داد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۶۱.</ref> عمر بن سعد روزی از خانه خارج شد و به مکان دیگری رفت و سپس به خانه خویش بازگشت. وقتی این خبر (خروج عمر بن سعد از خانه که به منزله نقض پیمان‌نامه‌اش بود) به مختار رسید، مختار از این فرصت استفاده کرد و ابوعمره را برای کشتن عمر بن سعد به منزلش فرستاد و ابوعمره پس از کشتن وی، سرش را برای مختار آورد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۶۲.</ref> | [[عمر بن سعد]]، [[عبدالله بن جعده]] را که از نزدیکان [[حضرت علی(ع)]] بود به نزد مختار فرستاد تا برای وی امان گیرد، مختار بنا بر مصالحی به وی امان داد به شرط آنکه از خانه خویش خارج نشود و همچنین اشتباهی از وی سر نزند. محمد بن حنفیه از آزادی عمر بن سعد اظهار نگرانی کرد. وقتی خبر این نگرانی به مختار رسید، مختار در جمعی که نزدیکان عمربن سعد بودند از کشتن عاملان اصلی جریان کربلا در روزهای آینده خبر داد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۶۱.</ref> عمر بن سعد روزی از خانه خارج شد و به مکان دیگری رفت و سپس به خانه خویش بازگشت. وقتی این خبر (خروج عمر بن سعد از خانه که به منزله نقض پیمان‌نامه‌اش بود) به مختار رسید، مختار از این فرصت استفاده کرد و [[ابوعمره]] را برای کشتن عمر بن سعد به منزلش فرستاد و ابوعمره پس از کشتن وی، سرش را برای مختار آورد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۶۲.</ref> | ||
در نقلی دیگر، ابوعمره، یعنی همان کیسان، مخفیانه به سوی خانه عمربن سعد در [[کوفه]] رفت و او را غافلگیر کرد و گردن زد و سرش را برای مختار برد.<ref>بلاذری، انساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۴۰۶؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۶۱.</ref> با این حال بنابر آنچه دینوری گفته، یکی از یاران مختار، عمر بن سعد را [[اسیر]] کرد و نزد مختار برد و سپس کیسان به دستور مختار او را گردن زد.<ref>دینوری، الأخبارالطوال، ۱۹۶۰م، ص۳۰۱.</ref> | در نقلی دیگر، ابوعمره، یعنی همان کیسان، مخفیانه به سوی خانه عمربن سعد در [[کوفه]] رفت و او را غافلگیر کرد و گردن زد و سرش را برای مختار برد.<ref>بلاذری، انساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۴۰۶؛ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۶، ص۶۱.</ref> با این حال بنابر آنچه دینوری گفته، یکی از یاران مختار، عمر بن سعد را [[اسیر]] کرد و نزد مختار برد و سپس کیسان به دستور مختار او را گردن زد.<ref>دینوری، الأخبارالطوال، ۱۹۶۰م، ص۳۰۱.</ref> | ||