شریعه فرات

از ویکی شیعه

شَریعه فُرات به بخش‌هایی از رود فرات گفته می‌شود که امکان رسیدن به آب فرات را فراهم می‌کرد. در جنگ صفین و واقعه کربلا از شریعه فرات نام برده شده است و برخی شریعه فرات را همان نهر علقمه دانسته‌اند. امروزه اثری از هیچ یک باقی نیست.

شریعه چیست؟

شریعه به مسیر آبی گفته می‌شود که به رودخانه یا دریا منتهی[۱] و از آن طریق، آب بر دشت جاری می‌گردد.[۲]
از نظر موقعیت جغرافیایی فرات به گونه‌ای عمیق بود کهتنها از بخش‌ها و آبراهه‌های خاص امکان دسترسی به آب وجود داشت.[۳] از واژه شریعه با عباراتی دیگر همچون مَشرَع، مَشرَعِه، شَرعِه، مَشرَب، مَنهَل، وَرد، آبخور و آبشخور نیز یاد شده است.[۴]

شریعه فرات در تاریخ اهل بیت

در نبرد صفین قسمتی از فرات را که به دستور معاویه بر سپاه امام علی(ع) بسته شد، شریعه فرات نامیده‌اند.[۵] هم‌چنین در واقعه کربلا نیز از یکی از شریعه‌های فرات نام برده شده است. طبق گزارش شیخ مفید، عمر بن سعد در روز ۷ محرم، عمرو بن حجاج را به همراه پانصد نفر، مأمور بستن شریعه فرات بر سپاه امام حسین(ع) کرد،[۶] اما حضرت عباس(ع) چند مرتبه به همراه عده‌ای به سمت شریعه رفت و آب را به لشکر امام حسین(ع) رساند[۷] و نهایتاً در روز عاشورا در جریان رساندن آب، در کنار شریعه فرات، به شهادت رسید و همان‌جا دفن شد.[۸]

شریعه فرات یا نهر علقمه؟

برخی منابع، شریعه فرات در کربلا و نهر علقمه را یکی دانسته‌اند؛[۹] شیخ مفید[۱۰] و ابن مشهدی،[۱۱] در ضمن آداب زیارت امام حسین(ع) نقل کرده‌اند که امام صادق(ع) بر غسل زیارت در نهر علقمه سفارش نموده و علامه مجلسی معتقد است مراد از نهر علقمه همان شریعه فرات است.[۱۲] همچنین در بین مردم شایع است که در روز عاشورا، حضرت عباس(ع) در کنار نهر علقمه به شهادت رسید.[۱۳]

امروزه اثری از شریعه فرات و نهر علقمی وجود ندارد و نهری که اکنون کنار مقام امام زمان(ع) جاری است و به نام نهر الحسینیه نام‌گذاری شده، شعبه‌ای از رود فرات است، اما ارتباطی با شریعه فرات و نهر علقمی ندارد.[۱۴]

پانویس

  1. فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۵۲؛ محدّثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۶.
  2. محدّثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۶.
  3. کرمی، در سوگ امیر آزادی(ترجمه مثیر الأحزان)، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۲.
  4. محدّثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۶.
  5. ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۶۷.
  6. شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۸۶.
  7. دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۷۳ش، ص۲۵۵؛ عقیقی بخشایشی، سه مقتل گویا در حماسه عاشورا، ۱۳۸۲ش، ص۴۸.
  8. محدّثی، فرهنگ عاشورا، ۱۴۱۷ق، ص۲۴۶.
  9. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۸، ص۳۰۲.
  10. شیخ مفید، کتاب المزار، ۱۴۱۳ق، ص۹۹.
  11. ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۳۷۰.
  12. مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۸، ص۳۰۲.
  13. محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۴۵۴.
  14. «جریان فرات در شهر کربلا»، وبگاه اطلاع‌رسانی حوزه.

یادداشت

منابع

  • ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل ابی طالب، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.
  • ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.
  • «جریان فرات در شهر کربلا»، وبگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ بازدید: ۲۲ اسفند ۱۴۰۱.
  • دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، مصحح: شیال جمال‌الدین محقق: محمد عبدالمنعم عامر، قم، منشورات الرضی، ۱۳۷۳ش.
  • شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • شیخ مفید، کتاب المزار، محقق و مصحح: سید محمد باقر ابطحی، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  • عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم، سه مقتل گویا در حماسه عاشورا، قم، نوید اسلام، چاپ دوم، ۱۳۸۲ش.
  • فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، قم، انتشارات هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
  • کرمی، علی، در سوگ امیر آزادی(ترجمه مثیر الأحزان)، قم، حاذق، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
  • مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت،‌ دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  • محدّثی، جواد، فرهنگ عاشورا، قم، نشر معروف، چاپ دوم، ۱۴۱۷ق.