عبدالله بن سعد ازدی
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن سعد اَزدی |
| نسب/قبیله | اَزد |
| محل زندگی | کوفه |
| وفات | سال ۶۵ قمری ، عین الورده |
| مشخصات دینی | |
| از یاران | امیرمومنان(ع) و امام حسین(ع) |
| فعالیت‌ها | از دعوت کنندگان امام حسین (ع) به کوفه، از رهبران قیام توابین |
عبداللَّه بن سعد بن نفیل ازدی از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) و از بزرگان و رهبران قیام توابین.
به نقل طبری، وی از کسانی است که پس از شهادت امام حسین(ع) در کربلا به همراهی مسیب بن نجبه فزاری و عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد در منزل سلیمان بن صرد خزاعی جمع شدند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ هجری قمری قیام توابین را تشکیل دادند.[۱]
در این جلسه سلیمان اعلام کرد: اگر من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبداللَّه بن سعد و پس از وی عبدالله بن وال تیمی و در آخر رفاعة بن شداد بجلی است. از این رو چون سلیمان بن صرد در صحنه نبرد به شهادت رسید، فرماندهی توابین را عبداللَّه بن سعد به عهده گرفت و پس از جنگ بسیار، سرانجام در سال ۶۵ هجری قمری به شهادت رسید.[۲]
پیش از خروج توابین از کوفه برای رویارویی با ابن زیاد، عبداللَّه بن سعد از سلیمان بن صرد خواست تا قاتلین کربلا مانند عمر بن سعد که در کوفه ساکن بودند را مجازات کرده و به قتل برسانند ولی نظر وی با مخالفت سلیمان مواجه شد.[۳]
پانویس
منابع
- ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
- شمس الدین، محمدمهدی، انصار الحسین، بیروت، الدار الاسلامیة، بی‌تا.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، روائع التراث العربی، بی‌تا.