اسید بن مالک حضرمی
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | اسید بن مالک حضرمی |
درگذشت | ۶۶ق |
نحوه درگذشت | قیام مختار |
نقش در واقعه کربلا | |
اقدامات | غارت خیمهها و تاختن اسب بر بدن امام حسین(ع) |
نقشهای برجسته | از لشکریان عمر بن سعد |
اُسَیْد بْن مالک حَضْرَمی(کشته شده در۶۶ق)، از لشکریان عمر بن سعد در واقعه کربلا بود که روز عاشورا در غارت خیمههای امام حسین(ع) نقش داشت و پس از شهادت آن حضرت، با اسب بر بدن او تاخت.
روز عاشورا
اسید بن مالک حضرمی در واقعه کربلا در لشکر عمر بن سعد بود. به گفتۀ طبری و دیگران، برخی او را قاتل عبدالله بن مسلم بن عقیل[۱] یا عبدالله بن عقیل[۲] دانستهاند. در زیارت ناحیه مقدسه (غیر مشهوره) چنین آمده است:
- «السلام علی القتیل بن القتیل «عبدالله بن مسلم بن عقیل» و لعن الله قاتله عامر بن صعصعه و قیل اسد بن مالک.»[۳]
او در روز عاشورا از کسانی بود که در غارت خیمههای امام حسین(ع) نقش داشت[۴] و یکی از ده سواری بود که در عصر عاشورا، به دستور عمر بن سعد، با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاخت.[۵]
پس از عاشورا
پس از واقعه عاشورا اسید بن مالک و دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاخته بودند نزد ابن زیاد رفتند، و جایزه اندکی از او دریافت کردند. اسید بن مالک، شعری به این مضمون خواند:
- «ما سینه حسین را درهم کوبیدیم بعد از آن که پشت او را لگدمال کردیم با اسبان قوی هیکل و تیزتاز!!».[۶]
از ابوعمرو زاهد نقل شده است که ده نفری که با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاختند، همه زنازاده بودهاند.[۷]
سرانجام
در سال ۶۶ ق، مختار ثقفی به خونخواهی حسین بن علی(ع) قیام کرد، او دستور داد دست و پای اسید بن مالک و دیگر کسانی که با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاخته بودند را، با میخهای آهنین بر زمین کوبیدند و اسب بر بدنشان تاختند تا از دنیا رفتند.[۸] در برخی منابع از وی به مالک بن اسید حضرمی یاد شده است.[۹]
پانویس
- ↑ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۹؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۳.
- ↑ ابن سعد، الطبقات، (طبقه خامسه) ج۱، ص۴۷۷.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۸.
- ↑ بلاذری انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۴.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹-۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۷-۳۴۸؛ مقرم، مقتل الحسین، ص۳۱۷؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۵-۱۳۶؛ ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۱۱۱.
- ↑ مقرم، مقتل الحسین، ص۳۱۷؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹-۶۰؛ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۵؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۷.
- ↑ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۸.
- ↑ سید بن طاووس، اللهوف، ص۱۳۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۰؛ قمی، نفس المهموم، ص۳۴۸.
- ↑ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۹۳.
منابع
- ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، دارصادر، بیروت، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵م.
- ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری(طبقه خامسه ج۱)، تحقیق: محمد بن صامل السلمی، مکتبة الصدیق، الطائف، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م.
- ابن شهر آشوب، المناقب، علامه، قم، ۱۳۷۹ق.
- ابن نما حلی، مثیرالأحزان، انتشارات مدرسه امام مهدی (عج)، قم، ۱۴۰۶ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انسابالأشراف(ج۳)، تحقیق: محمدباقر محمودی، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۷۷ق/۱۳۹۷م.
- سید بن طاووس، اللهوف علی قتلی الطفوف، جهان، تهران، ۱۳۴۸ش.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمدأبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
- قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، المکتبة الحیدریة، نجف، ۱۴۲۱ ق
- مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، اسلامیة، تهران، ۱۳۶۳ش.
- مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیهالسلام، مؤسسة الخرسان للمطبوعات، بیروت، ۱۴۲۶ق/۲۰۰۷م.