عین الیقین: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[عرفان اسلامی]] و بر اساس آیات قرآن کریم، [[یقین]] دارای سه درجه و مرتبه است که عبارتند از؛ [[علم الیقین]]، عین الیقین و [[حق الیقین]]. اولین و پایین‌ترین مرتبه، [[علم الیقین]] و دومین مرتبه عین الیقین است.<ref>انصاریان، عرفان اسلامی، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۸۵.</ref> [[ابن عربی]] معتقد است شناخت انسان از [[خداوند]]، اگر از راه عقل و دلیل باشد، «علم الیقین» و اگر از راه دل به ست آید «عین الیقین» و اگر با کشف و شهود به دست آید «حق الیقین» نام دارد.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، ج۱، ص۳۱ به نقل از رضایی، «هویت شناسی یقین»، ۱۳۸۳ش، ص۴۱.</ref> وی می‌گوید از راه عقل و با علم الیقین، تنها می‌توان خداوند را اثبات کرد، ولی با دو مرحله بالاتر یقین، می‌توان به خداوند رسید.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، ج۱، ص۳۱ به نقل از رضایی، «هویت‌شناسی یقین»، ۱۳۸۳ش، ص۴۱.</ref>علامه طباطبایی مراحل سه گانه یقین و دست‌یافتن به آن را در قرآن از راه های سه‌گانه هدایت به حق از راه استدلال و برهان، نشان دادن حقیقت و نشان دادن حقیقت واسباب آن می داند. وی احتجاج ابراهیم (ع) با نمرود را  مصداق راه نخست و درخواست عزیر پیامبر برای زنده شدن مردگان و مرگ صد ساله او را  نمونه‌ای برای راه دوم ودرخواست ابراهیم(ع) برای مشاهده زنده شدن مردگان و ماجرای پرندگان چهارگانه را مصداقی برای راه سوم دانسته است. طباطبایی این سه راه را از باب تمثیل به سه انسانی تشبیه کرده که پنیر را ندیده و به وجودش یقین ندارد  که می توان برای رفع شبهه‌اش هم کسی را به او معرفی کرد که پنیر رادیده و خورده است و یا پنیر به او داد که بخورد و یا این که  لوازم درست کردن پنیر را در اختیارش قرار داد که خودش درست کند و از آن بخورد  و این راه موثرترین راه از بین بردن شبهه نسبت به وجود چیزی است. حضرت ابراهیم(ع) به اذن الهی راه سوم را تجربه کرد  که همان حق الیقین است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۳۵۲.