۱۶٬۵۵۴
ویرایش
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) (←مجازات) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
'''تجاوز به عُنف''' | '''تجاوز به عُنف''' اعمال جنسی که با زور، اِجبار، تهدید و بدون رضایت همراه است. مجازات تجاوز به عنف [[اعدام]] است و با [[اقرار]]، [[اشهاد]] و یا [[علم قاضی]] اثبات میشود. | ||
در منابع [[روایت|روایی]] و [[فقه|فقهی]] [[شیعه]] از عناوینی مانند: زنای اکراهی، زنای به عنف، [[غصب]]، غصبِ فرجْ و مُکابره برای بیان تجاوز به عنف استفاده شده است. | در منابع [[روایت|روایی]] و [[فقه|فقهی]] [[شیعه]] از عناوینی مانند: زنای اکراهی، زنای به عنف، [[غصب]]، غصبِ فرجْ و مُکابره برای بیان تجاوز به عنف استفاده شده است. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
تجاوز به عنف، عنوانی است برای رفتارها و اعمال جنسی مجرمانهای که با خشونت همراه بوده و علیرغم مقاومت بزهدیده از او سلب اختیار میشود و به ضرر او ارتکاب مییابند<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ۱۱۶ص. </ref> | تجاوز به عنف، عنوانی است برای رفتارها و اعمال جنسی مجرمانهای که با خشونت همراه بوده و علیرغم مقاومت بزهدیده از او سلب اختیار میشود و به ضرر او ارتکاب مییابند<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ۱۱۶ص. </ref> تجاوز به عنف هم شامل «زنای به عنف» میشود و هم «لواط به عنف» امّا کاربرد آن در «زنای به عنف» بیشتر است.{{مدرک}} عنف در لغت به معنای خشونت و بیرحمی در برابر رفق و مدارا است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۲۵۷.</ref>زنای به عنف به معنای زنا کردن با زور، اجبار و تهدید و بدون رضایت زن است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۴۹۷.</ref> | ||
در منابع روایی و فقهی شیعه از عناوینی مانند: «زنای اکراهی»،<ref>شیخ طوسی، | در منابع روایی و فقهی شیعه از عناوینی مانند: «زنای اکراهی»،<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۱۰؛محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۴۱؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۲۵ق، ج۱۴، ص۳۶۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ص۳۱۶.</ref> «زنای به عنف»،<ref>منتظری، الاحکام الشریعة، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵۵۳؛مکارم شیرازی، انوار الفقاهة، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۹۲؛ سبحانی، نظام القضاء و الشهادة، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۵۰۸. </ref> «[[غصب]]»،<ref>شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۷۷۸؛سید مرتضی، الانتصار، ج۱، ص۵۲۷.</ref> «غصبِ فرجْ»<ref>حر عاملی، وسایل الشیعة، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، باب۱۷، ص۱۰۸.</ref> و «مُکابره»<ref>کلینی،الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۷، ص۱۸۹. </ref>برای بیان «تجاوز به عنف» استفاده شده است. | ||
عنف مادی و عنف معنوی از مصادیق عنف به شمار میروند.<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ص۱۱۹.</ref>منظور از عنف مادی، غلبه پیدا کردن و تجاوز همراه با خشونت، آزار و اذیت فیزیکی و جسمی است؛<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ص۱۱۹.</ref>ولی در عنف معنوی، بزهکار، بدون استفاده از نیروی جسمانی و فشار فیزیکی، روان بزهدیده را تحت تأثیر قرار میدهد و بر او سلطه و قهر پیدا میکند.<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ص۱۲۰.</ref> | عنف مادی و عنف معنوی از مصادیق عنف به شمار میروند.<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ص۱۱۹.</ref>منظور از عنف مادی، غلبه پیدا کردن و تجاوز همراه با خشونت، آزار و اذیت فیزیکی و جسمی است؛<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ص۱۱۹.</ref>ولی در عنف معنوی، بزهکار، بدون استفاده از نیروی جسمانی و فشار فیزیکی، روان بزهدیده را تحت تأثیر قرار میدهد و بر او سلطه و قهر پیدا میکند.<ref>برهانی و دادجو، «مفهوم و جایگاه عنف در حقوق کیفری ایران»، ص۱۲۰.</ref> |
ویرایش