نماز جماعت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نماز جماعت'''، [[نماز|نمازی]] که به صورت دسته‌جمعی اقامه می‌شود. نماز جماعت از بافضیلت‌ترین [[عبادت|عبادات]] است. در نماز جماعت، کسی را که جلو می‏‌ایستد و دیگران به او اقتدا می‏‌کنند، [[امام جماعت]] و کسانی که به او اقتدا می‌کنند، «مأموم» می‌گویند.

به گفته برخی فقیهان، آغاز واجب‌شدن [[نماز]] به صورت جماعت بوده است و اولین نماز جماعت را [[پیامبر(ص)]] و [[امام علی(ع)]] اقامه کرده‌اند. در روایات، یک نماز جماعت از ۲۵ نماز فرادا برتر دانسته شده و به جماعت خواندن نماز به ویژه نمازهای صبح، مغرب و عشا به ویژه برای همسایه مسجد توصیه شده است.

طبق نظر شیعه، شرکت در نماز جماعت [[مستحب]] مؤکد است و تنها نمازهای واجب مانند [[نماز یومیه]]، [[نماز آیات]]، [[نماز عیدین]]، [[نماز میت]] و [[نماز جمعه]] را می‌توان به جماعت اقامه کرد. اقامه نمازهای مستحبی به جز [[نماز باران]] از دیدگاه فقیهان شیعه [[بدعت]] است اما اهل سنت نمازهایی مستحبی همچون [[نماز تراویح]] را به جماعت می‌خوانند.

نماز جماعت، [[نماز|نمازی]] است که دسته‌جمعی اقامه می‌شود. در این نماز، شخصی جلو می‌ایستد و دیگران به او اقتدا می‌کنند. به کسی که جلو می‌ایستد، امام جماعت یا پیش‌ْنَماز و به کسانی که به او اقتدا می‌کنند، مأموم گفته می‌شود. نماز جماعت با حداقل دو نفر، یعنی امام و یک مأموم شکل می‌گیرد.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۶؛ ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۷۷.</ref>