عمرو بن مطاع جعفی
 آرامگاه جمعی از شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع) | |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| شهادت | روز عاشورای سال ۶۱ق، کربلا |
| نحوه شهادت | به دست سپاهیان عمر بن سعد |
| مدفن | حرم امام حسین(ع) |
| مشخصات دینی | |
| از یاران | امام حسین(ع) |
عَمرو بن مُطاع جُعفی از اصحاب امام حسین(ع) که روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید.[۱] از وی با نام‌های عُمَیر[۲] و عُمَر نیز یاد شده است.[۳]
ابن‌اَعْثم، ابن‌شهرآشوب و خوارزمی، زمان جنگ وی را پس از مالک بن انس کاهلی عنوان کرده‌اند[۴] و ابومِخْنَف شهادت وی را بعد از شهادت جَون، غلام ابوذر غفاری دانسته است.[۵] نقل شده است که وی ۳۰ نفر از لشکر عمر بن سعد را کشت.[۶]
گفته می‌شود امام حسین(ع) قبل از رفتن به میدان، نام برخی از اصحاب خود را که شهید شده بودند، صدا زد. در برخی از مقاتل، نام عمرو بن مطاع با عنوان عمیر در کنار این گروه از اصحاب امام حسین(ع) ذکر شده است؛[۷] اما در مَقْتل ابومِخْنَف، این نام در کلام امام حسین(ع) دیده نمی‌شود.[۸] نام عمرو در زیارت الشهدا و زیارت رجبیه امام حسین(ع) که در آن نام برخی از شهدای کربلا آمده، ذکر نشده است.[۹]
عمرو در رجزخوانی، ابتدا خود را معرفی کرده و سپس به توصیف جنگ‌افزار خود می‌پردازد. او در ادامه به دفاع خود از امام حسین(ع) و رستگاری در آخرت اشاره می‌کند.[۱۰] مَقاتل، رجز عمرو را با الفاظ متفاوت ذکر کرده‌اند.[۱۱]
ترجمه: من پسر جعفی هستم و پدرم مطاع است. در دستم شمشیر بُرنده و نیزه‌ای است که نوک آن می‌درخشد و پرتو افشانی آن دیده می‌شود. امروز جنگیدن در راه حسین برای من گوارا است و باید از او دفاع کرد. امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمی آتش را در روزی که بازدارنده‌ای نیست، از خود دور کنم.[۱۲]
پانویس
- ↑ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۰۲؛ شمس‌الدین، انصارالحسین، ۱۴۲۹ق، ص۱۲۰.
- ↑ ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۴۰۸ق، ص۱۱۱.
- ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۲۲.
- ↑ ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۰۷؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۰۲؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۲۲.
- ↑ ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۴۰۸ق، ص۱۱۱.
- ↑ ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۴۰۸ق، ص۱۱۲.
- ↑ دشتی، فرهنگ سخنان امام حسین، ۱۳۹۰ش، ص۳۱۷.
- ↑ ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۴۰۸ق، ص۱۳۳.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۴.
- ↑ ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۰۷.
- ↑ خوارزمی، مقتل الحسین، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۲۲؛ ابومخنف، مقتل الحسین، ۱۴۰۸ق، ص۱۱۱–۱۱۲.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ۱۳۸۵ش، ص۲۷۹–۲۸۰.
منابع
- ابن‌اعثم، محمد بن علی، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۱۱ق.
- ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب، تحقیق محمدحسین آشتیانی و هاشم رسولی، قم، علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
- ابومخنف، لوط بن یحیی، مقتل‌الحسین، کویت، مکتبةالالفین، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۵ش.
- خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین، تحقیق محمد سماوی، قم، انوار الهدی، ۱۴۱۸ق.
- دشتی، محمد، فرهنگ سخنان امام حسین، قم، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی المیرالمؤمین، ۱۳۹۰ش.
- شمس‌الدین، محمدمهدی، انصارالحسین، قم، دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۹ق.