سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

سیره نبوی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۹

۱۲۰ بایت حذف‌شده ، ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۱

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Roohish

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۶٬۰۳۵

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 ==تعریف و تاریخچه==
-سیره نبوی اصطلاحی است که به روش و نوع رفتار [[پیامبر اسلام (ص)]] در جنبه‌های مختلف زندگی اطلاق می‌شود.<ref>رک: مطهری، سیری در سیره نبوی (ص)، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸ـ۵۴.</ref> [[مرتضی مطهری]] در کتاب [[سیری در سیره نبوی]]، سیره پیامبر را الگوهای رفتاری پیامبر در جایگاه یک رهبر سیاسی، مبلغ [[دین اسلام]]، [[قاضی]]، و نیز به عنوان فردی از اعضای خانواده در نوع رفتار با دیگر اعضای خانواده، و در معاشرت با [[اصحاب پیامبر|اصحاب]] خود و... می‌داند.<ref>مطهری، سیری در سیره نبوی (ص)، ‌۱۳۸۱ش، ص۵۳.</ref>
+سیره نبوی اصطلاحی است که به روش و نوع رفتار [[پیامبر اسلام(ص)]] در جنبه‌های مختلف زندگی اطلاق می‌شود.<ref>رک: مطهری، سیری در سیره نبوی(ص)، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸-۵۴.</ref> [[مرتضی مطهری]] در کتاب [[سیری در سیره نبوی]]، سیره پیامبر را الگوهای رفتاری پیامبر در جایگاه یک رهبر سیاسی، مبلغ [[دین اسلام]]، [[قاضی]]، و نیز به عنوان فردی از اعضای خانواده در نوع رفتار با دیگر اعضای خانواده، و در معاشرت با [[اصحاب پیامبر|اصحاب]] خود و... می‌داند.<ref>مطهری، سیری در سیره نبوی(ص)، ‌۱۳۸۱ش، ص۵۳.</ref>
-[[قرآن]] در [[آیه]] ۲۱ [[سوره احزاب]] پیامبر اسلام را به عنوان اُسوه حسنه به معنی سرمشق نیکو معرفی می‌کند. به گفته [[سید جعفر مرتضی عاملی]] مولف کتاب [[الصحیح من سیرة النبی الاعظم]] پیامبر (ص) شخصیتی است که می‌تواند الگوی همه انسان‌ها در تمام طول تاریخ باشد زیرا او مانند دیگر [[پیامبران]]، مرد فضیلت، [[عقل]]، کمال، [[حکمت]]، وقار، علم و ... و تمام کمالات انسانی است.<ref>رک: عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم (ص)، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۱.</ref> از این جهت است که مسلمانان در طول تاریخ اسلام به نگارش سیره نبوی پرداخته‌اند.<ref>حسن، «تاریخ تدوین سیره نبوی (ص)»، ص۴۹.</ref>
+[[قرآن]] در [[آیه]] ۲۱ [[سوره احزاب]] پیامبر اسلام را به عنوان اُسوه حسنه به معنی سرمشق نیکو معرفی می‌کند. به گفته [[سید جعفر مرتضی عاملی]] مولف کتاب [[الصحیح من سیرة النبی الاعظم]] پیامبر(ص) شخصیتی است که می‌تواند الگوی همه انسان‌ها در تمام طول تاریخ باشد زیرا او مانند دیگر [[پیامبران]]، مرد فضیلت، [[عقل]]، کمال، [[حکمت]]، وقار، علم و... و تمام کمالات انسانی است.<ref>رک: عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۱.</ref> از این جهت است که مسلمانان در طول تاریخ اسلام به نگارش سیره نبوی پرداخته‌اند.<ref>حسن، «تاریخ تدوین سیره نبوی(ص)»، ص۴۹.</ref>
-کتاب‌های سیره به لحاظ محتوا اخبار مربوط به ظهور اسلام و شرح زندگانی [[رسول خدا (ص)]] از ولادت تا وفات را دربرمی‌گیرند و اخبار مربوط به آغاز اسلام، تاریخ جنگ‌های پیامبر (ص) و موضع‌گیری‌های آن حضرت در برابر وقایع را بحث و بررسی می‌کنند.<ref>داداش‌نژاد، سیره‌نویسان و قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۸.</ref> برخی محققان منزلت والای پیامبر در قرآن، وابسته بودن فهم دقیق قرآن به شناخت سیره نبوی، گسترش اسلام در سرزمین‌های تازه فتح شده و نیاز نو مسلمانان به شناخت پیامبر را از عوامل رشد و شکوفایی دانش سیره دانسته‌اند.<ref>داداش‌نژاد، سیره‌نویسان و قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۹.</ref>
+کتاب‌های سیره به لحاظ محتوا اخبار مربوط به ظهور اسلام و شرح زندگانی [[رسول خدا(ص)]] از ولادت تا وفات را دربرمی‌گیرند و اخبار مربوط به آغاز اسلام، تاریخ جنگ‌های پیامبر(ص) و موضع‌گیری‌های آن حضرت در برابر وقایع را بحث و بررسی می‌کنند.<ref>داداش‌نژاد، سیره‌نویسان و قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۸.</ref> برخی محققان منزلت والای پیامبر در قرآن، وابسته بودن فهم دقیق قرآن به شناخت سیره نبوی، گسترش اسلام در سرزمین‌های تازه فتح شده و نیاز نو مسلمانان به شناخت پیامبر را از عوامل رشد و شکوفایی دانش سیره دانسته‌اند.<ref>داداش‌نژاد، سیره‌نویسان و قرآن، ۱۳۹۳ش، ص۹.</ref>
-عروه بن زبیر (م۹۲ق) اولین کسی است که مطالبی در سیره نبوی تصنیف کرد. ابان بن عثمان (م۱۰۵ق)، وهب بن منبه (م۱۱۰ق) و ... نیز آن را پی‌گیری کردند.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱.</ref> از آن زمان تا کنون مسلمانان و غیر مسلمانان کتاب‌های بسیاری در رابطه با سیره پیامبر نوشته‌اند.
+عروه بن زبیر (م۹۲ق) اولین کسی است که مطالبی در سیره نبوی تصنیف کرد. ابان بن عثمان (م۱۰۵ق)، وهب بن منبه (م۱۱۰ق) و... نیز آن را پی‌گیری کردند.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱.</ref> از آن زمان تا کنون مسلمانان و غیر مسلمانان کتاب‌های بسیاری در رابطه با سیره پیامبر نوشته‌اند.
 ==سیره تبلیغی==
-تبلیغ دین اسلام به صورت مخفیانه توسط پیامبر آغاز شد<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۵۵.</ref> و در مرحله بعد با دعوت از خویشاوندان نزدیک ادامه یافت که با تمسخر [[ابولهب]] و دیگران مواجه شد.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۳۸ـ۳۴۶.</ref> پس از سه سال از آغاز [[بعثت]] و با نزول [[آیه]] ۹۴ و ۹۵ [[سوره حجر]]، [[خدا]] به پیامبر دستور داد «آن‌چه را مأموریت داری آشکارا ابلاغ کن و از مشرکان روی بگردان. ما شر مسخره‌کنندگان را از تو دفع خواهیم کرد.»<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۵۵ـ۳۶۷.</ref>
+تبلیغ دین اسلام به صورت مخفیانه توسط پیامبر آغاز شد<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۵۵.</ref> و در مرحله بعد با دعوت از خویشاوندان نزدیک ادامه یافت که با تمسخر [[ابولهب]] و دیگران مواجه شد.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۳۸-۳۴۶.</ref> پس از سه سال از آغاز [[بعثت]] و با نزول [[آیه]] ۹۴ و ۹۵ [[سوره حجر]]، [[خدا]] به پیامبر دستور داد «آن‌چه را مأموریت داری آشکارا ابلاغ کن و از مشرکان روی بگردان. ما شر مسخره‌کنندگان را از تو دفع خواهیم کرد.»<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۵۵-۳۶۷.</ref>
-پیامبر روزها در مجاورت [[کعبه]] قرآن می‌خواند و به این ترتیب توجه دیگران را به کلام خدا جلب می‌کرد. او از فرصت موسم [[حج]] یا [[عمره]] که طوایف و گروه‌های مختلف عرب به [[مکه مکرمه|مکه]] می‌آمدند، برای تبلیغ [[دین اسلام]] استفاده می‌کرد.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۶۵ـ۳۶۷.</ref> در [[سال دهم بعثت]] پیامبر اولین سفر تبلیغی خود را انجام داد و به این منظور به شهر [[طائف]] رفت و [[قبیله ثقیف]] را به اسلام دعوت کرد ولی آن‌ها ایمان نیاوردند.<ref>رک: خانجانی، «محمد رسول الله»، بعثت رسول خدا (ص)، ص۵۱ـ۵۲.</ref> در سال دوازدهم بعثت گروهی از مردم [[یثرب]]، که بعدها [[انصار]] لقب گرفتند، با پیامبر دیدار کرده و اسلام آوردند و با آن حضرت [[بیعت]] کردند که به [[بیعت عقبه اول]] معروف است.<ref>خانجانی، «محمد رسول الله»، بعثت رسول خدا (ص)، ج۱، ص۵۳.</ref> پس از این بیعت بود که پیامبر [[مصعب بن عمیر|مُصعب بن عُمیر]] را برای تعلیم [[قرآن]] به مدینه فرستاد.<ref>خانجانی، «محمد رسول الله»، بعثت رسول خدا (ص)، ص۵۳.</ref>
+پیامبر روزها در مجاورت [[کعبه]] قرآن می‌خواند و به این ترتیب توجه دیگران را به کلام خدا جلب می‌کرد. او از فرصت موسم [[حج]] یا [[عمره]] که طوایف و گروه‌های مختلف عرب به [[مکه مکرمه|مکه]] می‌آمدند، برای تبلیغ [[دین اسلام]] استفاده می‌کرد.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۶۵-۳۶۷.</ref> در [[سال دهم بعثت]] پیامبر اولین سفر تبلیغی خود را انجام داد و به این منظور به شهر [[طائف]] رفت و [[قبیله ثقیف]] را به اسلام دعوت کرد ولی آن‌ها ایمان نیاوردند.<ref>رک: خانجانی، «محمد رسول الله»، بعثت رسول خدا(ص)، ص۵۱-۵۲.</ref> در سال دوازدهم بعثت گروهی از مردم [[یثرب]]، که بعدها [[انصار]] لقب گرفتند، با پیامبر دیدار کرده و اسلام آوردند و با آن حضرت [[بیعت]] کردند که به [[بیعت عقبه اول]] معروف است.<ref>خانجانی، «محمد رسول الله»، بعثت رسول خدا(ص)، ج۱، ص۵۳.</ref> پس از این بیعت بود که پیامبر [[مصعب بن عمیر|مُصعب بن عُمیر]] را برای تعلیم [[قرآن]] به مدینه فرستاد.<ref>خانجانی، «محمد رسول الله»، بعثت رسول خدا(ص)، ص۵۳.</ref>
 پس از [[هجرت]] به مدینه، پیامبر مبلغانی را به نقاط مختلف ارسال می‌کرد که کار دعوت و تعلیم قرآن و معارف را بر عهده داشتند. اعزام [[علی بن ابی‌طالب]] به [[یمن]]، [[معاذ بن جبل]] به سوی [[حمیر|قبیله حمیر]] و عمرو بن حزم به سوی خاندان بنی الحارث نمونه‌هایی از آن است.<ref>عبدالمحمدی، «سیره تبلیغی پیامبر خاتم از منظر قرآن کریم»، ص۹۷.</ref> [[بلال حبشی]] و [[ابن ام‌مکتوم|ابن‌ام مکتوم]] مؤذن آن حضرت بودند و [[حسّان بن ثابت]] نیز شاعر او بود. به این ترتیب سازمان تبلیغی پیامبر از مبلغ، قاری، [[مؤذن]] و شاعر شکل می‌یافت.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰.</ref> هم‌چنین، پیامبر سران و حاکمان جهان را نیز به دین اسلام دعوت کرد. در [[سال ششم هجری]] پیامبر در یک روز به [[نجاشی پادشاه حبشه|نجاشی]]، [[قیصر روم]]، [[خسرو پرویز]]، مقوقس، حارث بن غسانی و هوذة بن علی نامه‌هایی ارسال کرد.<ref>عبدالمحمدی، «سیره تبلیغی پیامبر خاتم از منظر قرآن کریم»، ص۹۷.</ref>
-[[مرتضی مطهری]] روش تبلیغ پیامبر را همان‌گونه که [[خداوند]] در [[قرآن]] توصیف کرده<ref>«يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا» احزاب/۴۵.</ref> همراه با بشارت و انذار دانسته است. وی می‌گوید بشارت به معنی مژده دادن است که با هدف تشویق به انجام کاری صورت می‌گیرد. انذار نیز به معنی بیم دادن و اعلام خطر کردن است. او معتقد است در دعوت به دین، تبشیر و انذار دو رکنی هستند که باید در کنار هم وجود داشته باشند. پیامبر، هم خود به این روش پای‌بند بود و هم دعوت کنندگان را توصیه می‌کرد به این روش عمل کنند. به عنوان مثال وقتی پیامبر معاذ بن جبل را برای تبلیغ به [[یمن]] فرستاد به او فرمود: «ای معاذ! بشارت بده و تنفر ایجاد نکن، امور را سهل و آسان گیر و از سخت‌گیری بپرهیز.»<ref>ابن هشام، السیره النبویه، دارالمعرفه، ج۲، ص۵۹۰.</ref><ref>رک: مطهری، سیری در سیره نبوی،‌۱۳۸۱ش، ص۲۰۵ـ۲۱۱.</ref>
+[[مرتضی مطهری]] روش تبلیغ پیامبر را همان‌گونه که [[خداوند]] در [[قرآن]] توصیف کرده<ref>«یا أَیهَا النَّبِی إِنَّا أَرْسَلْنَاک شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا» احزاب/۴۵.</ref> همراه با بشارت و انذار دانسته است. وی می‌گوید بشارت به معنی مژده دادن است که با هدف تشویق به انجام کاری صورت می‌گیرد. انذار نیز به معنی بیم دادن و اعلام خطر کردن است. او معتقد است در دعوت به دین، تبشیر و انذار دو رکنی هستند که باید در کنار هم وجود داشته باشند. پیامبر، هم خود به این روش پای‌بند بود و هم دعوت کنندگان را توصیه می‌کرد به این روش عمل کنند. به عنوان مثال وقتی پیامبر معاذ بن جبل را برای تبلیغ به [[یمن]] فرستاد به او فرمود: «ای معاذ! بشارت بده و تنفر ایجاد نکن، امور را سهل و آسان گیر و از سخت‌گیری بپرهیز.»<ref>ابن هشام، السیره النبویه، دارالمعرفه، ج۲، ص۵۹۰.</ref><ref>رک: مطهری، سیری در سیره نبوی،‌۱۳۸۱ش، ص۲۰۵-۲۱۱.</ref>
 پیامبر به اجبار دیگران به پذیرفتن دین اسلام اعتقاد نداشت. او در دستورالعملی به مردم یمن فرمود هرکس [[یهودیت|یهودی]] یا [[نصرانی]] باشد از دین خود برگردانده نمی‌شود.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۸۱.</ref> هم‌چنین در [[مدینه منوره|مدینه]] بر رعایت حقوق یهودیان تأکید داشت و می‌فرمود یهودیان و [[مسلمانان]] هر کدام دین خود را دارند (و به آن‌ها اعتراضی نخواهد شد) مگر این که ظلمی مرتکب شده و جرمی انجام دهند.»<ref>رک: همایون مصباح، «بررسی کارآمدی دعوت به دین»، ص۱۴۶.</ref>
 ==سیره سیاسی و نظام اداری==
-[[رسول خدا (ص)]] هنگامی که به مدینه هجرت کرد نظم اجتماعی و اداری جدیدی را پدید آورد که بر اساس اصول اسلام پایه ریزی شده بود.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref> محققان معتقدند با اقدامات پیامبر (ص) امتی پدید آمد که روابط آنان بر پایه عقائد دینی استوار بود، نه بر اساس خویشاوندی و روابط اقلیمی. در جامعه نوین، [[مسلمانان]] به پروردگاری یگانه ایمان داشتند و از دستورات دین واحدی پیروی می‌کردند.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref>
+[[رسول خدا(ص)]] هنگامی که به مدینه هجرت کرد نظم اجتماعی و اداری جدیدی را پدید آورد که بر اساس اصول اسلام پایه ریزی شده بود.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref> محققان معتقدند با اقدامات پیامبر(ص) امتی پدید آمد که روابط آنان بر پایه عقائد دینی استوار بود، نه بر اساس خویشاوندی و روابط اقلیمی. در جامعه نوین، [[مسلمانان]] به پروردگاری یگانه ایمان داشتند و از دستورات دین واحدی پیروی می‌کردند.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref>
-گذشته از آن پیامبر نظام اداری به وجود آورد و به حسب نیاز مسئولیت‌هایی را به کسانی واگذار می‌کرد. [[احمدی میانجی]] فهرست کسانی که از جانب رسول خدا (ص) به مأموریتی فرستاده شده‌ یا به منصبی گماشته شده‌اند ارائه داده که ۲۳۶ نفر هستند.<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ۱۹۹۸م، ج۱، ص۹ـ۴۹.</ref> در برخی موارد نامه‌هایی از پیامبر (ص) باقی مانده که شرح وظایف اشخاص مشخص شده است.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref> مقریزی (م۸۴۵ق) می‌گوید پیامبر (ص) [[امام علی (ع)]] و [[معاذ بن جبل]] را به عنوان [[قاضی]] به یمن فرستاد.<ref>رک: مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۹۴، ج۹، ص۲۰۸.</ref> اما در [[مدینه]] خود پیامبر (ص) [[قضاوت]] را برعهده داشت.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref> هم‌چنین، رسول خدا (ص) اشخاصی را به عنوان مأمور جمع‌آوری صدقات و [[زکات|زکات‌ها]] معین کرد.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰.</ref> ابن عبد ربه (م۳۲۸ق) از ۲۵ نفر نام می‌برد که هر یک از آن‌ها مسئول نوشتن گونه‌ای از نامه‌ها بودند.<ref>ابن عبدربه، العقد الفرید، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۲۴۴.</ref> اما احمدی میانجی غیر از کاتبان [[وحی]] و کاتبان صدقات، از ۳۷ نفر به عنوان نویسندگان نامه‌ها و پیمان‌های رسول خدا (ص) نام می‌برد.<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ۱۹۹۸م، ج۱، ص۱۳۸ـ۱۷۳.</ref>
+گذشته از آن پیامبر نظام اداری به وجود آورد و به حسب نیاز مسئولیت‌هایی را به کسانی واگذار می‌کرد. [[احمدی میانجی]] فهرست کسانی که از جانب رسول خدا(ص) به مأموریتی فرستاده شده‌ یا به منصبی گماشته شده‌اند ارائه داده که ۲۳۶ نفر هستند.<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ۱۹۹۸م، ج۱، ص۹۴-۹.</ref> در برخی موارد نامه‌هایی از پیامبر(ص) باقی مانده که شرح وظایف اشخاص مشخص شده است.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref> مقریزی (م۸۴۵ق) می‌گوید پیامبر(ص) [[امام علی(ع)]] و [[معاذ بن جبل]] را به عنوان [[قاضی]] به یمن فرستاد.<ref>رک: مقریزی، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۹۴، ج۹، ص۲۰۸.</ref> اما در [[مدینه]] خود پیامبر(ص) [[قضاوت]] را برعهده داشت.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۶۹.</ref> هم‌چنین، رسول خدا(ص) اشخاصی را به عنوان مأمور جمع‌آوری صدقات و [[زکات|زکات‌ها]] معین کرد.<ref>رک: داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰.</ref> ابن عبد ربه (م۳۲۸ق) از ۲۵ نفر نام می‌برد که هر یک از آن‌ها مسئول نوشتن گونه‌ای از نامه‌ها بودند.<ref>ابن عبدربه، العقد الفرید، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۲۴۴.</ref> اما احمدی میانجی غیر از کاتبان [[وحی]] و کاتبان صدقات، از ۳۷ نفر به عنوان نویسندگان نامه‌ها و پیمان‌های رسول خدا(ص) نام می‌برد.<ref>احمدی میانجی، مکاتیب الرسول، ۱۹۹۸م، ج۱، ص۱۳۸-۱۷۳.</ref>
 ==سیره نظامی==
-پیامبر (ص) پس از [[هجرت]] به مدینه در چهار جبهه نبرد با مشرکان [[قریش]] (مانند [[غزوه بدر]])، پیمان شکنان یهود (هم‌چون [[غزوه بنی‌قریظه|غزوه بنی‌قُرَیظه]])، قبایل عرب (مانند [[غزوه بنی مصطلق]]) و جبهه روم (مانند [[غزوه تبوک]]) به رویارویی با دشمن پرداخت و در مجموع در ۲۷ [[غزوه]] شرکت داشت اما تنها ۹ مورد از آن‌ها به جنگ انجامید.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰.</ref> مجموع [[سریه|سریه‌هایی]] که به فرماندهی یکی از یاران پیامبر (ص) انجام شد نیز بر اساس آمار ابن اسحاق ۳۸ مورد و بنابر اقوال دیگر ۴۷ مورد بود.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰ـ۷۱.</ref> هم‌چنین مجموع تلفات انسانی دو طرف نزاع در درگیری‌های عصر رسول خدا (ص) به هزار نفر نمی‌رسد.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۱.</ref>
+پیامبر(ص) پس از [[هجرت]] به مدینه در چهار جبهه نبرد با مشرکان [[قریش]] (مانند [[غزوه بدر]])، پیمان شکنان یهود (هم‌چون [[غزوه بنی‌قریظه|غزوه بنی‌قُرَیظه]])، قبایل عرب (مانند [[غزوه بنی مصطلق]]) و جبهه روم (مانند [[غزوه تبوک]]) به رویارویی با دشمن پرداخت و در مجموع در ۲۷ [[غزوه]] شرکت داشت اما تنها ۹ مورد از آن‌ها به جنگ انجامید.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰.</ref> مجموع [[سریه|سریه‌هایی]] که به فرماندهی یکی از یاران پیامبر(ص) انجام شد نیز بر اساس آمار ابن اسحاق ۳۸ مورد و بنابر اقوال دیگر ۴۷ مورد بود.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۰-۷۱.</ref> هم‌چنین مجموع تلفات انسانی دو طرف نزاع در درگیری‌های عصر رسول خدا(ص) به هزار نفر نمی‌رسد.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۱.</ref>
-محققان بر این باورند که مجموعه‌ای از ارزش‌های انسانی در شرایط جنگی توسط [[پیامبر (ص)]] رعایت شده است، مانند چگونگی برخورد با غیر نظامیان، مجروحان، اسیران جنگی، محیط زیست، اجساد دشمنان و ...<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر (ص) در جنگ»، ص۱۰۷.</ref> طبق سیره پیامبر (ص) پیش از شروع جنگ، نصیحت و [[ارشاد]] طرف مقابل به منظور اتمام حجت با آن‌ها لازم است.<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر (ص) در جنگ»، ص۱۱۱.</ref> به عنوان مثال آن حضرت به [[امام علی (ع)]] هنگامی که برای جنگ به [[یمن]] می‌رفت توصیه کرد با آن‌ها نرمش نشان دهد و آن‌ها را به دین اسلام دعوت کند و از آن‌چه بر ایشان [[واجب]] گردیده آگاه‌شان گرداند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹.</ref> با  توجه به مستندات تاریخی در هیچ نبردی پیامبر آغازگر جنگ نبوده و به یاران خود دستور می‌داد تا لشگریان دشمن جنگ را آغاز نکرده‌اند، کسی شروع نکند.<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر (ص) در جنگ»، ص۱۱۴.</ref> از توصیه‌های [[رسول خدا (ص)]] به سربازان خود این بود که از روش‌های بی‌رحمانه در کشتن دشمنان پرهیز کنند. خیانت و عهدشکنی نکرده و از مُثله (تکه تکه) کردن کشته‌شدگان بپرهیزند.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۱.</ref> از هرگونه بی عفتی نسبت به زنانی که [[اسیر]] می‌شدند برحذر باشند. کسی اجازه ندارد زنان، کودکان و پیرمردانی که قدرت جنگیدن ندارند را بکشد. پیامبر همچنین از خراب کردن خانه‌های مسکونی دشمنان منع می‌کرد.<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر (ص) در جنگ»، ص۱۲۰ـ۱۲۱.</ref>
+محققان بر این باورند که مجموعه‌ای از ارزش‌های انسانی در شرایط جنگی توسط [[پیامبر(ص)]] رعایت شده است، مانند چگونگی برخورد با غیر نظامیان، مجروحان، اسیران جنگی، محیط زیست، اجساد دشمنان و...<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر(ص) در جنگ»، ص۱۰۷.</ref> طبق سیره پیامبر(ص) پیش از شروع جنگ، نصیحت و [[ارشاد]] طرف مقابل به منظور اتمام حجت با آن‌ها لازم است.<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر(ص) در جنگ»، ص۱۱۱.</ref> به عنوان مثال آن حضرت به [[امام علی(ع)]] هنگامی که برای جنگ به [[یمن]] می‌رفت توصیه کرد با آن‌ها نرمش نشان دهد و آن‌ها را به دین اسلام دعوت کند و از آن‌چه بر ایشان [[واجب]] گردیده آگاه‌شان گرداند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹.</ref> با توجه به مستندات تاریخی در هیچ نبردی پیامبر آغازگر جنگ نبوده و به یاران خود دستور می‌داد تا لشگریان دشمن جنگ را آغاز نکرده‌اند، کسی شروع نکند.<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر(ص) در جنگ»، ص۱۱۴.</ref> از توصیه‌های [[رسول خدا(ص)]] به سربازان خود این بود که از روش‌های بی‌رحمانه در کشتن دشمنان پرهیز کنند. خیانت و عهدشکنی نکرده و از مُثله (تکه تکه) کردن کشته‌شدگان بپرهیزند.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۱.</ref> از هرگونه بی‌عفتی نسبت به زنانی که [[اسیر]] می‌شدند برحذر باشند. کسی اجازه ندارد زنان، کودکان و پیرمردانی که قدرت جنگیدن ندارند را بکشد. پیامبر همچنین از خراب کردن خانه‌های مسکونی دشمنان منع می‌کرد.<ref>باقری، محمدی‌بخش، «اخلاق نظامی پیامبر(ص) در جنگ»، ص۱۲۰-۱۲۱.</ref>
-با این اوصاف، رسول خدا (ص) از تاکتیک‌های نظامی در جنگ‌ها بهره می‌برد. با یاران خویش مشورت می‌کرد تا بهترین روش برای جنگ را انتخاب کند. برای کسب خبر از تجهیزات دشمن، جاسوس می‌فرستاد و نقشه‌ها و تدابیر جنگی خویش را پنهان می‌داشت و وقتی گروهی برای جنگ آماده می‌شد طوری وانمود می‌کرد که قصد گروه دیگری را دارد و از جنگ روانی بر ضد دشمن به منظور ایجاد وحشت در آن‌ها استفاده می‌کرد.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۱.</ref>
+با این اوصاف، رسول خدا(ص) از تاکتیک‌های نظامی در جنگ‌ها بهره می‌برد. با یاران خویش مشورت می‌کرد تا بهترین روش برای جنگ را انتخاب کند. برای کسب خبر از تجهیزات دشمن، جاسوس می‌فرستاد و نقشه‌ها و تدابیر جنگی خویش را پنهان می‌داشت و وقتی گروهی برای جنگ آماده می‌شد طوری وانمود می‌کرد که قصد گروه دیگری را دارد و از جنگ روانی بر ضد دشمن به منظور ایجاد وحشت در آن‌ها استفاده می‌کرد.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۱.</ref>
 ==سیره اخلاقی==
-[[قرآن کریم]] پیامبر را با عبارت {{متن قرآن|إنک لعلی خلق عظیم|ترجمه=ای پیامبر تو دارای اخلاق بزرگی هستی|سوره=[[سوره قلم|قلم]]|آیه= ۴}} می‌ستاید. از طرفی نیز پیامبر (ص) هدف [[بعثت]] خود را به کمال رساندن مکارم [[اخلاق]] می‌دانست.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۲، ص۱۷۳ـ۱۷۴.</ref> بر این اساس شناخت سیره اخلاقی پیامبر (ص) در طول تاریخ اهمیت بسیاری داشته و کتاب‌ها و پژوهش‌های بسیاری به آن پرداخته‌اند. به عنوان مثال می‌توان از قدیمی‌ترین منابعی که به سیره اخلاقی پیامبر (ص) اختصاص داشته یاد کرد. کتاب الشمائل النبویه و الخصائص المصطفویه تألیف محمد بن عیسی ترمذی (م۲۷۹ق)، اخلاق النبی و آدابه تألیف ابوالشیخ اصفهانی (م۳۶۹ق)، خَلق النبی و خُلقه از محمد بن عبدالله بن عبدالعزیز سجستانی (م۴۵۰ق) نمونه‌هایی از این دست هستند.
+[[قرآن کریم]] پیامبر را با عبارت {{متن قرآن|إنک لعلی خلق عظیم|ترجمه=ای پیامبر تو دارای اخلاق بزرگی هستی|سوره=[[سوره قلم|قلم]]|آیه= ۴}} می‌ستاید. از طرفی نیز پیامبر(ص) هدف [[بعثت]] خود را به کمال رساندن مکارم [[اخلاق]] می‌دانست.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۲، ص۱۷۳-۱۷۴.</ref> بر این اساس شناخت سیره اخلاقی پیامبر(ص) در طول تاریخ اهمیت بسیاری داشته و کتاب‌ها و پژوهش‌های بسیاری به آن پرداخته‌اند. به عنوان مثال می‌توان از قدیمی‌ترین منابعی که به سیره اخلاقی پیامبر(ص) اختصاص داشته یاد کرد. کتاب الشمائل النبویه و الخصائص المصطفویه تألیف محمد بن عیسی ترمذی (م۲۷۹ق)، اخلاق النبی و آدابه تألیف ابوالشیخ اصفهانی (م۳۶۹ق)، خَلق النبی و خُلقه از محمد بن عبدالله بن عبدالعزیز سجستانی (م۴۵۰ق) نمونه‌هایی از این دست هستند.
-کتاب‌های سیره اخلاقی پیامبر (ص) به جنبه‌های بسیار گسترده‌ای از اخلاقیات رسول خدا (ص) پرداخته‌اند. در اخلاق معنوی پیامبر (ص) از اموری مانند [[عبادت]]، [[دعا]]، [[تهجد]]، [[توکل]] و ... سخن به میان آمده است. اخلاق فردی پیامبر (ص) مباحثی هم‌چون مهربانی و محبت، [[تواضع]]، ساده زیستی، معاشرت عمومی پیامبر (ص)،‌ رفتار او با کودکان و جوانان، آراستگی ظاهری، نحوه سخن گفتن، خنده‌رویی، آداب غذا خوردن، [[انفاق]]،‌ [[سخاوت]]، [[حلم]]، عفو، انجام کارهای شخصی، [[امانت‌داری]]، بهداشت فردی، یاری رساندن در انجام کارهای خانه و... را شامل می‌شود. اخلاق اجتماعی پیامبر (ص) نیز به مباحثی مانند احسان و کمک به نیازمندان، کارگشایی،‌ مودت و الفت‌آفرینی و ... می‌پردازد.<ref>رک: متانت پور، «سیره اخلاقی پیامبر اکرم (ص)»، ص۱۰۷ـ۱۱۹، آرمون، اسدی، «نگرشی بر سیره اخلاقی پیامبر اکرم (ص)»، ص۹۷ـ۱۲۱، شیداییان، «سیره اخلاقی پیامبر اعظم (ص)»، ص۲۳ـ۳۶. </ref>
+کتاب‌های سیره اخلاقی پیامبر(ص) به جنبه‌های بسیار گسترده‌ای از اخلاقیات رسول خدا(ص) پرداخته‌اند. در اخلاق معنوی پیامبر(ص) از اموری مانند [[عبادت]]، [[دعا]]، [[تهجد]]، [[توکل]] و... سخن به میان آمده است. اخلاق فردی پیامبر(ص) مباحثی هم‌چون مهربانی و محبت، [[تواضع]]، ساده‌زیستی، معاشرت عمومی پیامبر(ص)،‌ رفتار او با کودکان و جوانان، آراستگی ظاهری، نحوه سخن گفتن، خنده‌رویی، آداب غذا خوردن، [[انفاق]]،‌ [[سخاوت]]، [[حلم]]، عفو، انجام کارهای شخصی، [[امانت‌داری]]، بهداشت فردی، یاری رساندن در انجام کارهای خانه و... را شامل می‌شود. اخلاق اجتماعی پیامبر(ص) نیز به مباحثی مانند احسان و کمک به نیازمندان، کارگشایی،‌ مودت و الفت‌آفرینی و... می‌پردازد.<ref>رک: متانت‌پور، «سیره اخلاقی پیامبر اکرم(ص)»، ص۱۰۷-۱۱۹، آرمون، اسدی، «نگرشی بر سیره اخلاقی پیامبر اکرم(ص)»، ص۹۷-۱۲۱، شیداییان، «سیره اخلاقی پیامبر اعظم(ص)»، ص۲۳-۳۶. </ref>
-موضوعاتی که در سیره خانوادگی پیامبر (ص) مورد توجه قرار می‌گیرد اموری مانند رعایت عدالت میان همسران، توجه به نیازهای آنها، یاری رساندن در انجام کارهای خانه و ... است.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۵ـ۷۶.</ref> یکی از این موضوعات بحث از تعداد [[همسران پیامبر (ص)]] است. منابع تعداد همسران پیامبر را ۱۳، ۱۴ و برخی نیز ۱۵ نفر دانسته‌اند.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۶.</ref> در مورد همسرگزینی‌های پیامبر (ص) گفته می‌شود آن حضرت در سن ۲۵ سالگی با [[حضرت خدیجه]] ازدواج کرد و ۲۵ سال زندگی مشترک با او داشت و در این مدت همسری غیر از او نداشت. ازدواج‌های متعدد پیامبر (ص) در دهه آخر عمر ایشان که سنشان از ۵۰ سال گذشته بود و به منظور رفع مشکلاتی مانند اختلافات میان قبایل و ... انجام می‌پذیرفت.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۶.</ref>
+موضوعاتی که در سیره خانوادگی پیامبر(ص) مورد توجه قرار می‌گیرد اموری مانند رعایت عدالت میان همسران، توجه به نیازهای آنها، یاری رساندن در انجام کارهای خانه و... است.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۵-۷۶.</ref> یکی از این موضوعات بحث از تعداد [[همسران پیامبر(ص)]] است. منابع تعداد همسران پیامبر را ۱۳، ۱۴ و برخی نیز ۱۵ نفر دانسته‌اند.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۶.</ref> در مورد همسرگزینی‌های پیامبر(ص) گفته می‌شود آن حضرت در سن ۲۵ سالگی با [[حضرت خدیجه]] ازدواج کرد و ۲۵ سال زندگی مشترک با او داشت و در این مدت همسری غیر از او نداشت. ازدواج‌های متعدد پیامبر(ص) در دهه آخر عمر ایشان که سنشان از ۵۰ سال گذشته بود و به منظور رفع مشکلاتی مانند اختلافات میان قبایل و... انجام می‌پذیرفت.<ref>داداش‌نژاد، «محمد رسول الله»، از هجرت تا بعثت، ج۱، ص۷۶.</ref>
-در یکی از گزارش‌های قابل توجه در مورد سیره اخلاقی پیامبر (ص) نقل شده است که [[امام حسین (ع)]] از پدرش [[امام علی (ع)]] در مورد اخلاق پیامبر (ص) سوال می‌کند و امام علی (ع) توضیحات مفصلی در این باره می‌دهد که در بخشی از آن این‌چنین آمده است:
+در یکی از گزارش‌های قابل توجه در مورد سیره اخلاقی پیامبر(ص) نقل شده است که [[امام حسین(ع)]] از پدرش [[امام علی(ع)]] در مورد اخلاق پیامبر(ص) سوال می‌کند و امام علی(ع) توضیحات مفصلی در این باره می‌دهد که در بخشی از آن این‌چنین آمده است:
-{{گفتاورد|وقت خود را به سه قسمت تقسیم می‌کرد: بخشی برای [[عبادت خدا]]، قسمتی برای انجام کارهای خانواده‌اش و قسمتی برای خودش و از بخش مربوط به خود، قسمتی را به مردم اختصاص می‌داد و عام و خاص را می‌پذیرفت. برترین اصحاب در نظرش خیرخواه‌ترین ایشان بود. کسانی که یاری دادن به مردم را بیشتر رعایت می‌کردند از نظر پیامبر (ص) گرامی‌تر بودند. در نشستن جایگاه معینی برای خود تعیین نکرده بود. هرگز خشن و سنگدل و پرخاشگر و بدزبان و عیب‌جو و مدیحه‌گر نبود، هیچ‌کس از او مأیوس ‍ نمى‌شد، و هر کس به در خانه او مى‌آمد ناامید بازنمى‌گشت. سه چیز را از خود رها کرده بود: مجادله در سخن، پرگویى، و دخالت در کارى که به او مربوط نبود. و سه چیز را در مورد مردم رها کرده بود: کسى را مذمت نمى‌کرد، و سرزنش نمى‌فرمود، و از لغزش‌ها و عیوب پنهانى مردم جستجو نمى‌کرد.<ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۸۱ـ۸۳.</ref>}}
+{{گفتاورد|وقت خود را به سه قسمت تقسیم می‌کرد: بخشی برای [[عبادت خدا]]، قسمتی برای انجام کارهای خانواده‌اش و قسمتی برای خودش و از بخش مربوط به خود، قسمتی را به مردم اختصاص می‌داد و عام و خاص را می‌پذیرفت. برترین اصحاب در نظرش خیرخواه‌ترین ایشان بود. کسانی که یاری دادن به مردم را بیشتر رعایت می‌کردند از نظر پیامبر(ص) گرامی‌تر بودند. در نشستن جایگاه معینی برای خود تعیین نکرده بود. هرگز خشن و سنگدل و پرخاشگر و بدزبان و عیب‌جو و مدیحه‌گر نبود، هیچ‌کس از او مأیوس نمی‌شد، و هر کس به در خانه او می‌آمد ناامید بازنمی‌گشت. سه چیز را از خود رها کرده بود: مجادله در سخن، پرگویی، و دخالت در کاری که به او مربوط نبود. و سه چیز را در مورد مردم رها کرده بود: کسی را مذمت نمی‌کرد، و سرزنش نمی‌فرمود، و از لغزش‌ها و عیوب پنهانی مردم جستجو نمی‌کرد.<ref>شیخ صدوق، معانی الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۸۱-۸۳.</ref>}}
 [[پرونده:سیره ابن هشام.jpg|200px|بندانگشتی|کتاب [[سیره ابن هشام]] از منابع قرن سوم هجری در زمینه سیره پیامبر(ص)]]
 ==کتاب‌ها و همایش‌ها==
-کتاب‌های بسیاری در طول تاریخ اسلام به نگارش سیره [[پیامبر (ص)]] اختصاص یافته است. همایش‌های متنوعی نیز در عصر حاضر در ارتباط با سیره نبوی در شهرهای مختلف [[ایران]] و کشورهای دیگر برگزار شده است.
+کتاب‌های بسیاری در طول تاریخ اسلام به نگارش سیره [[پیامبر(ص)]] اختصاص یافته است. همایش‌های متنوعی نیز در عصر حاضر در ارتباط با سیره نبوی در شهرهای مختلف [[ایران]] و کشورهای دیگر برگزار شده است.
 ===کتاب‌ها===
-[[محمدهادی یوسفی غروی|یوسفی غروی]] اولین نویسندگان سیره پیامبر را عروة بن زبیر (م۹۲ق)، ابان بن عثمان بن عفان (م۱۰۵ق)، وهب بن منبّه (م۱۱۰ق)، عاصم بن عمر (م۱۲۰ق) و... می‌داند و قدیمی‌ترین کتاب‌های باقی‌مانده از سیره نبوی را سیره ابن اسحاق به روایت [[سیره ابن هشام|ابن هشام]] کلبی، مغازی واقدی و طبقات ابن سعد عنوان می‌دارد.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱ـ۲۲.</ref> از شکل‌گیری اولین کتاب‌های سیره تا عصر حاضر کتاب‌های متعددی در این زمینه به نگارش درآمده که معرفی این آثار و سیر تدوین آن‌ها، موضوع تحقیق‌های مستقلی قرار گرفته است. [[رسول جعفریان]] در کتاب [[منابع تاریخ اسلام]] بخشی از کتاب‌های سیره را معرفی کرده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۴۰ـ۱۲۰.</ref> کتاب مجموعه مقالات همایش سیره‌پژوهی و سیره‌پژوهان که در سال ۱۳۹۶ش منتشر گردیده نیز حاوی مقالاتی است که برخی از آن‌ها به معرفی جنبه‌های مختلفی از سیره‌نگاری پرداخته است.<ref>رک: جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات همایش سیره پژوهی و سیره پژوهان، ۱۳۹۶ش، به عنوان مثال مقاله «سیر تحول سیره‌نویسی با تاکید بر مکتب مدینه».</ref> مقاله‌ای در [[دانشنامه سیره نبوی]] نیز به معرفی آثار خاورشناسان در مطالعات سیره پرداخته است که بر اساس آن، خاورشناسان از قرن ششم هجری به مطالعه در سیره نبوی (ص) پرداخته‌اند و دوره‌های مختلفی را در مطالعات سیره پشت سر گذاشته‌اند.<ref>رحمتی، «خاورشناسان و مطالعات سیره»، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۷۹ـ۸۷.</ref>
+[[محمدهادی یوسفی غروی|یوسفی غروی]] اولین نویسندگان سیره پیامبر را عروة بن زبیر (م۹۲ق)، ابان بن عثمان بن عفان (م۱۰۵ق)، وهب بن منبّه (م۱۱۰ق)، عاصم بن عمر (م۱۲۰ق) و... می‌داند و قدیمی‌ترین کتاب‌های باقی‌مانده از سیره نبوی را سیره ابن اسحاق به روایت [[سیره ابن هشام|ابن هشام]] کلبی، مغازی واقدی و طبقات ابن سعد عنوان می‌دارد.<ref>رک: یوسفی غروی، تاریخ تحقیقی اسلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۱-۲۲.</ref> از شکل‌گیری اولین کتاب‌های سیره تا عصر حاضر کتاب‌های متعددی در این زمینه به نگارش درآمده که معرفی این آثار و سیر تدوین آن‌ها، موضوع تحقیق‌های مستقلی قرار گرفته است. [[رسول جعفریان]] در کتاب [[منابع تاریخ اسلام]] بخشی از کتاب‌های سیره را معرفی کرده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ۱۳۷۶ش، ص۴۰۱۲۰.</ref> کتاب مجموعه مقالات همایش سیره‌پژوهی و سیره‌پژوهان که در سال ۱۳۹۶ش منتشر گردیده نیز حاوی مقالاتی است که برخی از آن‌ها به معرفی جنبه‌های مختلفی از سیره‌نگاری پرداخته است.<ref>رک: جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات همایش سیره پژوهی و سیره پژوهان، ۱۳۹۶ش، به عنوان مثال مقاله «سیر تحول سیره‌نویسی با تاکید بر مکتب مدینه».</ref> مقاله‌ای در [[دانشنامه سیره نبوی]] نیز به معرفی آثار خاورشناسان در مطالعات سیره پرداخته است که بر اساس آن، خاورشناسان از قرن ششم هجری به مطالعه در سیره نبوی(ص) پرداخته‌اند و دوره‌های مختلفی را در مطالعات سیره پشت سر گذاشته‌اند.<ref>رحمتی، «خاورشناسان و مطالعات سیره»، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۷۹-۸۷.</ref>
-در عصر حاضر نیز پژوهش‌ها در سیره نبوی (ص) ادامه دارد. کتاب حیاة محمد از محمد حسین هیکل، حیات النبی(ص) و سیرته اثر محمد قوام وشنوی، سیرة المصطفی(ص) [[هاشم معروف الحسنی]]، موسوعة التاریخ الاسلامی تألیف محمدهادی یوسفی غروی، سیره نبوی اثر مصطفی دلشاد، [[الصحیح من سیرة النبی الاعظم]] تألیف [[سید جعفر مرتضی عاملی]] و تاریخ سیاسی اسلام سیره رسول خدا (ص) از رسول جعفریان از جمله این آثار هستند.
+در عصر حاضر نیز پژوهش‌ها در سیره نبوی(ص) ادامه دارد. کتاب حیاة محمد از محمد حسین هیکل، حیات النبی(ص) و سیرته اثر محمد قوام وشنوی، سیرة المصطفی(ص) [[هاشم معروف الحسنی]]، موسوعة التاریخ الاسلامی تألیف محمدهادی یوسفی غروی، سیره نبوی اثر مصطفی دلشاد، [[الصحیح من سیرة النبی الاعظم]] تألیف [[سید جعفر مرتضی عاملی]] و تاریخ سیاسی اسلام سیره رسول خدا(ص) از رسول جعفریان از جمله این آثار هستند.
 ===همایش‌ها===
-درباره سیره نبوی همایش‌های متعددی در کشورهای مختلف برگزار شده است. همایش‌هایی نیز در کشور [[ایران]] برگزار شده که ازجمله آنها این موارد است: همایش بین‌المللی سیره پیامبر رحمت با مخالفانش در [[شهر قم]]،<ref>[https://www.bahamayesh.com/cnf/2200/ «همایش بین‌المللی سیره پیامبر با مخالفانش»]، سایت با همایش.</ref> همایش سیره سیاسی پیامبر در دانشگاه امام صادق (ع) شهر [[تهران]]،<ref>[https://www.isna.ir/news/8512-01133  «همایش سیره سیاسی پیامبر (ص)»]،  سایت خبرگزاری دانشجویان ایران.</ref> همایش سبک زندگی پیامبر اسلام در [[زاهدان]]،<ref>[http://iauzah.ac.ir/payambar «همایش سبک زندگی پیامبر»]،  سایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان.</ref> همایش سیره و سنت شناسی پیامبر در [[تهران]]،<ref>[http://shabestan.ir/detail/News/741574 «همایش سیره و سنت‌شناسی پیامبر (ص)»]،  سایت خبرگزاری شبستان.</ref> همایش جایگاه سیره پیامبر (ص) در [[فقه]] در شهر قم<ref>[http://iqna.ir/fa/news/1528028 «همایش جایگاه سیره پیامبر (ص) در فقه»]، خبرگزاری ایکنا.</ref> و جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم(ص) در تهران.<ref>[http://www.islamicartz.com/festival/fa «جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم (ص)»]، سایت هنر اسلامی.</ref>
+درباره سیره نبوی همایش‌های متعددی در کشورهای مختلف برگزار شده است. همایش‌هایی نیز در کشور [[ایران]] برگزار شده که ازجمله آنها این موارد است: همایش بین‌المللی سیره پیامبر رحمت با مخالفانش در [[شهر قم]]،<ref>[https://www.bahamayesh.com/cnf/2200/ «همایش بین‌المللی سیره پیامبر با مخالفانش»]، سایت با همایش.</ref> همایش سیره سیاسی پیامبر در دانشگاه امام صادق(ع) شهر [[تهران]]،<ref>[https://www.isna.ir/news/8512-01133 «همایش سیره سیاسی پیامبر(ص)»]، سایت خبرگزاری دانشجویان ایران.</ref> همایش سبک زندگی پیامبر اسلام در [[زاهدان]]،<ref>[http://iauzah.ac.ir/payambar «همایش سبک زندگی پیامبر»]، سایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان.</ref> همایش سیره و سنت شناسی پیامبر در [[تهران]]،<ref>[http://shabestan.ir/detail/News/741574 «همایش سیره و سنت‌شناسی پیامبر(ص)»]، سایت خبرگزاری شبستان.</ref> همایش جایگاه سیره پیامبر(ص) در [[فقه]] در شهر قم<ref>[http://iqna.ir/fa/news/1528028 «همایش جایگاه سیره پیامبر(ص) در فقه»]، خبرگزاری ایکنا.</ref> و جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم(ص) در تهران.<ref>[http://www.islamicartz.com/festival/fa «جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم(ص)»]، سایت هنر اسلامی.</ref>
-در کشورهای دیگر نیز همایش‌هایی در این زمینه برگزار شده است؛ از جمله همایش بین‌المللی سیره پیامبر تجسم تعالیم اسلامی در کشور [[تونس]]<ref>[http://iqna.ir/fa/news/3764804 «همایش سیره پیامبر تجسم تعالیم اسلامی»]،  سایت خبرگزاری ایکنا.</ref> و همایش سیره پیامبر اکرم (ص) و نقش زمان و مکان در شهر هامبورگ کشور [[آلمان]].<ref>[http://fa.izhamburg.de/index.aspx?pid=99&articleid=8238&itemid=70536 «همایش سیره پیامبر اکرم (ص) و نقش زمان و مکان»]،  سایت مرکز اسلامی هامبورگ.</ref>
+در کشورهای دیگر نیز همایش‌هایی در این زمینه برگزار شده است؛ از جمله همایش بین‌المللی سیره پیامبر تجسم تعالیم اسلامی در کشور [[تونس]]<ref>[http://iqna.ir/fa/news/3764804 «همایش سیره پیامبر تجسم تعالیم اسلامی»]، سایت خبرگزاری ایکنا.</ref> و همایش سیره پیامبر اکرم(ص) و نقش زمان و مکان در شهر هامبورگ کشور [[آلمان]].<ref>[http://fa.izhamburg.de/index.aspx?pid=99&articleid=8238&itemid=70536 «همایش سیره پیامبر اکرم(ص) و نقش زمان و مکان»]، سایت مرکز اسلامی هامبورگ.</ref>
 == جستارهای وابسته==
 * [[سیره علوی]]
 ==پانویس==
-{{پانویس2}}
+{{پانویس۲}}
 ==منابع==
 {{منابع}}
@@ خط ۶۹: / خط ۶۹: @@
 *ابن هشام، عبدالملک الحمیری، السیرة النبویة، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.
 *احمدی میانجی، علی، مکاتیب الرسول، بی‌جا، دارالحدیث، ۱۹۹۸م.
-*باقری، سمیه، محمدی بخش، لیلا، «اخلاق نظامی پیامبر (ص) در جنگ»، در مجله بصیرت و تربیت اسلامی، شماره۲۶، سال دهم، ۱۳۹۲ش.
+*باقری، سمیه، محمدی بخش، لیلا، «اخلاق نظامی پیامبر(ص) در جنگ»، در مجله بصیرت و تربیت اسلامی، شماره۲۶، سال دهم، ۱۳۹۲ش.
-*[http://www.islamicartz.com/festival/fa «جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم (ص)»، سایت هنر اسلامی]، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
+*[http://www.islamicartz.com/festival/fa «جشنواره جایزه بزرگ پیامبر اعظم(ص)»، سایت هنر اسلامی]، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
 *جعفریان، رسول، منابع تاریخ اسلام، قم، انصاریان، ۱۳۷۶ش.
 *جمعی از نویسندگان، به اهتمام سیداحمدرضا خضری، مجموعه مقالات همایش سیره پژوهی و سیره پژوهان، تهران، پژوهشکده تاریخ اسلام، ۱۳۹۶ش.
-*حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، موسسه آل البیت (ع)، ۱۴۰۹ق.
+*حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، موسسه آل البیت(ع)، ۱۴۰۹ق.
 *حسن، محمد عبدالغنی، «تاریخ تدوین سیره نبوی(ص)»، ترجمه امیره ضمیری،‌ در مجله فرهنگ کوثر، شماره۵۰، ۱۳۸۱ش.
 *خانجانی، قاسم، «محمد رسول الله(ص)»، بعثت رسول خدا(ص)، در مجموعه دانشنامه سیره نبوی(ص)، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
 *داداش نژاد، منصور، سیره‌نویسان و قرآن، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۹۳ش.
-*داداش نژاد، منصور، «محمد رسول الله (ص)»؛ از هجرت تا رحلت، در مجموعه دانشنامه سیره نبوی(ص)، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
+*داداش نژاد، منصور، «محمد رسول الله(ص)»؛ از هجرت تا رحلت، در مجموعه دانشنامه سیره نبوی(ص)، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
 *رحمتی، محمدکاظم، «خاورشناسان و مطالعات سیره»، در مجموعه دانشنامه سیره نبوی(ص)»، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹ش.
 *شیخ صدوق، محمدبن‌علی بن بابویه، معانی الاخبار، قم، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۰۳ق.
 *شیداییان، حسین، «سیره اخلاقی پیامبر اعظم(ص)»، درمجله حصون، شماره۹، پاییز۱۳۸۵ش.
-*عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم (ص)، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵ش.
+*عاملی، سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم(ص)، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵ش.
 *عبدالمحمدی، حسین،‌ «سیره تبلیغی پیامبر خاتم(ص) از منظر قرآن کریم»، در مجله کوثر معارف، شماره۱، ۱۳۸۵ش.
 *متانت‌پور، محمدتقی، «سیره اخلاقی پیامبر اکرم(ص)»، در فصلنامه تاریخ نو، شماره‌نهم، زمستان۱۳۹۳.
@@ خط ۸۸: / خط ۸۸: @@
 *واقدی، محمدبن‌عمر، المغازی، بیروت، موسسه الاعلمی، ۱۴۰۹ق.
 *[https://www.bahamayesh.com/cnf/2200/ «همایش بین‌المللی سیره پیامبر با مخالفانش»، سایت با همایش]، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
-*[http://iqna.ir/fa/news/1528028  «همایش جایگاه سیره پیامبر (ص) در فقه» خبرگزاری ایکنا]، تاریخ درج مطلب: ۴، اسفند، ۱۳۸۵، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
+*[http://iqna.ir/fa/news/1528028 «همایش جایگاه سیره پیامبر(ص) در فقه» خبرگزاری ایکنا]، تاریخ درج مطلب: ۴، اسفند، ۱۳۸۵، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
 *[http://iauzah.ac.ir/payambar «همایش سبک زندگی پیامبر» سایت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان]، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
-*[http://fa.izhamburg.de/index.aspx?pid=99&articleid=8238&itemid=70536 «همایش سیره پیامبر اکرم (ص) و نقش زمان و مکان» سایت مرکز اسلامی هامبورگ]، تاریخ درج مطلب: ۲۱، مه، ۲۰۱۲، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
+*[http://fa.izhamburg.de/index.aspx?pid=99&articleid=8238&itemid=70536 «همایش سیره پیامبر اکرم(ص) و نقش زمان و مکان» سایت مرکز اسلامی هامبورگ]، تاریخ درج مطلب: ۲۱، مه، ۲۰۱۲، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
 *[http://iqna.ir/fa/news/3764804 «همایش سیره پیامبر تجسم تعالیم اسلامی» سایت خبرگزاری ایکنا]، تاریخ درج مطلب:‌ ۲۶، آبان، ۱۳۹۷، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
-*[https://www.isna.ir/news/8512-01133  «همایش سیره سیاسی پیامبر (ص)» سایت خبرگزاری دانشجویان ایران]، تاریخ درج مطلب: ۲، اسفند، ۱۳۸۵، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
+*[https://www.isna.ir/news/8512-01133 «همایش سیره سیاسی پیامبر(ص)» سایت خبرگزاری دانشجویان ایران]، تاریخ درج مطلب: ۲، اسفند، ۱۳۸۵، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
-*[http://shabestan.ir/detail/News/741574 «همایش سیره و سنت‌شناسی پیامبر (ص)» سایت خبرگزاری شبستان]، تاریخ درج مطلب: ۳۰، آبان، ۱۳۹۷، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
+*[http://shabestan.ir/detail/News/741574 «همایش سیره و سنت‌شناسی پیامبر(ص)» سایت خبرگزاری شبستان]، تاریخ درج مطلب: ۳۰، آبان، ۱۳۹۷، تاریخ بازدید: ۲۳، بهمن، ۱۳۹۷.
 *همایون مصباح، سیدحسین، «بررسی کارآمدی دعوت به دین»، در مجله اندیشه، شماره‌نهم، سال سیزدهم، ۱۳۸۶ش.
 *یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دارصادر، بی‌تا.
 *یوسفی غروی، محمدهادی، تاریخ تحقیقی اسلام، ترجمه حسین علی عربی، قم، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، ۱۳۸۲ش.
 {{پایان}}
 {{پیامبر اسلام}}