نماز وتیره: تفاوت میان نسخه‌ها

== چگونگی خواندن نماز==

نماز وتیره، دور رکعت نماز نافله عشاء است که به صورت نشسته خوانده می‌شود. بهتر است در دو رکعت این نماز صد [[آیه]] از [[قرآن]] خوانده شود و [[مستحب]] است به‌جای صد آیه، [[سوره واقعه]] را در یک رکعت و [[سوره توحید]] را در رکعت دیگر بخوانند.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ص۱۹.</ref> در روایت دیگری [[امام باقر]](ع) فرمود: هرکس [[سوره ملک|سوره مُلْک]] را شب بخواند، به قرائت بسیار و پاکیزه عمل نموده و از غافلان نخواهد بود و من نیز بعد از نماز عشا آن دو را در حالت نشسته [در نافله عشاء] می‌خوانم.<ref>سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۲۵۹.</ref>

[[شیخ حر عاملی]] در [[وسائل الشیعه]] می‌گوید ایستاده‌خواندن نماز وتیره بهتر از نشسته است؛<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۵۱.</ref> او همچنین بابی را به افضلیت ایستاده‌خواندن نماز وتیره و ساقط نشدن آن در سفر اختصاص داده است<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۹۴.</ref> اما [[شیخ طوسی]] نماز وتیره را از [[مسافر]] ساقط می‌داند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ص۷۱.</ref> در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که: پدرم این نماز را نشسته می‌خواند و من آن دو رکعت را ایستاده می‌خوانم.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۴، ص۱۰۶.</ref> [[علامه مجلسی|مجلسی]] در ادامه حدیث می‌آورد که چون بدن امام باقر(ع)، سنگین و قیام برای او مشکل بود، نماز وتیره را نشسته می‌خواند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۴، ص۱۰۶.</ref> [[سید مرتضی]] می‌گوید نمازگزار هنگام ادای وتیره، بین چهارزانو یا دوزانو نشستن مخیر است.<ref>سیدمرتضی، رسائل مرتضی، ۱۴۱۵ق، ص۲۲۷.</ref>

أَللّهُمَّ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَعِذْنی مِنْ سَطَواتِكَ، وَ أَعِذْنی مِنْ سُوءِ عُقُوبَتِكَ، أَللّهُمَّ، ساقَتْنی إِلَیكَ ذُنُوبی، وَ أَنْتَ تَرْحَمُ مَنْ یتُوبُ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاغْفِرْلی جُرْمی، وَارْحَمْ عَبْرَتی، وَ أَجِبْ دَعْوَتی، وَ أَقِلْ عَثْرَتی، وَ امْنُنْ عَلَی بِالْجَنَّةِ، وَأَجِرْنی مِنَ النّارِ، وَ زَوِّجْنی مِنَ الْحُورِ الْعَینِ، وَ أَعِطْنی مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنّی بِكَ إِلَیكَ أَتَوسَّلُ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاقْلِبْنی مَوْفُورَ الْعَمَلِ بِغُفْرانِ الزَّلَلِ بِقُدْرَتِكَ، وَ لاتُهِنّی فَأَهُونَ عَلی خَلْقِكَ، وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبِی وَآلِهِ الطّاهِرینَ، وَ سَلِّمْ تَسْلیماً.}}

اسماعیل بن عبدالخالق بن عبدربّه از امام صادق(ع) نقل می‌کند که پدرم (امام باقر) همواره بعد از نماز عشاء دو رکعت نماز در حالت نشسته می‌خواند و صد آیه در آن دو رکعت قرائت کرده و پیوسته می‌فرمود: هرکس این دو رکعت را بخواند و صد آیه در آن تلاوت کند از [[غفلت|غافلان]] نخواهد بود. وی می‌گوید: امام باقر(ع) در آن دو رکعت [[سوره واقعه]] و [[سوره اخلاص|اخلاص]] را قرائت می‌کرد.<ref>سید بن طاووس، فلاح السائل، ص۲۵۹.</ref>

نماز وتیره، برای جبران نماز وتر در نماز شب قرار داده شده که اگر کسی به دلایلی مانند خواب یا مرگ موفق نشد نماز وتر را بخواند، به ثواب آن برسد.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۳۳۰و۳۳۱.</ref>

وقت نماز وتیره، پس از [[نماز عشا]] تا [[نیمه شب شرعی|نیمه‌شب شرعی]] است اما گفته شده اگر بلافاصله پس از نماز عشا خوانده شود، بهتر است.<ref>[http://www.sistani.org/persian/book/50/41/ سیستانی، توضیح المسائل، نمازهای مستحب؛ وقت نافله‌های یومیه، مسأله ۷۵۸.]</ref>