طمأنینه: تفاوت میان نسخه‌ها

طُمَأنینه یا استقرار،<ref>گیلانی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۷۹. </ref> سکون و آرامش،<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۲۱۵۸؛ طوسی، الجمل و العقود فی العبادات، ۱۳۸۷ش؛ ص۲۱۹؛ حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۱۴۰۴ق، ص۲۲۵.</ref> و یا ثابت بودن بدن در [[نماز]]،<ref>حلّی، کنز العرفان، قم، ج۱، ص۷۳.</ref>یکی از واجبات نماز شمرده می‌شود؛<ref>گیلانی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۷۹.</ref> بدین‌گونه که انسان در حال نماز، آرامش داشته و بدون حرکت اضافه باشد.<ref> برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۱۴۰۴ق، ص۲۲۵.</ref> فرهنگ فقه فارسی دراین باره می‌گوید: استقرار معتبر در نماز يا به لحاظ بدن نمازگزار است كه از آن به طمأنينه، مقابل اضطراب، و سكون، مقابل حركت تعبير مى‌شود و يا به لحاظ مكان نمازگزار؛ هرچند خود او ايستا و آرام باشد. <ref>فرهنگ فقه فارسی،زير نظر