طمأنینه: تفاوت میان نسخهها
←ما بین دو سجده
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
برخی از علما طمأنینه هنگام قیام بعد از رکوع را از [[ارکان نماز]] دانستهاند؛<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵۱</ref> هرچند مشهور علما آن را رکن ندانستهاند.<ref>اصفهانی، رساله صلاتیه، ۱۴۲۵ق، ص۲۳۳.</ref> <ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: نجفی، جواهر الکلام فی ثوبه الجدید، ۱۴۲۱ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref> | برخی از علما طمأنینه هنگام قیام بعد از رکوع را از [[ارکان نماز]] دانستهاند؛<ref>طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵۱</ref> هرچند مشهور علما آن را رکن ندانستهاند.<ref>اصفهانی، رساله صلاتیه، ۱۴۲۵ق، ص۲۳۳.</ref> <ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: نجفی، جواهر الکلام فی ثوبه الجدید، ۱۴۲۱ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref> | ||
=== | ===بین دو سجده === | ||
[[فقها]] همانطور که در [[سجده]]، طمأنینه را [[واجب]] دانستهاند بدین گونه که نمازگزار تا سر به سجده نگذاشته ذکر نگوید و تا ذکر تمام نشده، سر از سجده برندارد،<ref>به عنوان نمونه: خمینی، نجاة العباد، ۱۴۲۲ق، ص۱۰۴.</ref> نشستن بین دو سجده به همراه طمأنینه و عدم حرکت<ref>طوسی، الجمل و العقود فی العبادات، ۱۳۸۷، ص۲۱۹؛ حلّی، کنز العرفان فی فقه القرآن، قم، ج۱، ص۱۴۲.</ref> را از واجبات دانستهاند؛ همانطور که جلوس در [[تشهد]] و طمأنینه در آن را نیز واجب میدانند.<ref>طوسی، الجمل و العقود فی العبادات، ۱۳۸۷، ص۲۲۰.</ref> | [[فقها]] همانطور که در [[سجده]]، طمأنینه را [[واجب]] دانستهاند بدین گونه که نمازگزار تا سر به سجده نگذاشته ذکر نگوید و تا ذکر تمام نشده، سر از سجده برندارد،<ref>به عنوان نمونه: خمینی، نجاة العباد، ۱۴۲۲ق، ص۱۰۴.</ref> نشستن بین دو سجده به همراه طمأنینه و عدم حرکت<ref>طوسی، الجمل و العقود فی العبادات، ۱۳۸۷، ص۲۱۹؛ حلّی، کنز العرفان فی فقه القرآن، قم، ج۱، ص۱۴۲.</ref> را از واجبات دانستهاند؛ همانطور که جلوس در [[تشهد]] و طمأنینه در آن را نیز واجب میدانند.<ref>طوسی، الجمل و العقود فی العبادات، ۱۳۸۷، ص۲۲۰.</ref> | ||