قیام (نماز): تفاوت میان نسخهها
ظاهر
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
* در حالت قیام نباید بدن را حرکت داد، البته حرکات مختصر دستها نماز را باطل نمیکند.<ref>[http://portal.anhar.ir/node/1754#gsc.tab=0 م۹۶۷، قیام]، پورتال انهار.</ref> | * در حالت قیام نباید بدن را حرکت داد، البته حرکات مختصر دستها نماز را باطل نمیکند.<ref>[http://portal.anhar.ir/node/1754#gsc.tab=0 م۹۶۷، قیام]، پورتال انهار.</ref> | ||
* اگر خواندن [[تشهد]] را فراموش کرده و بایستد، چنانچه قبل از رکوع یادش بیاید باید بنشیند و پس از خواندن تشهد نماز را ادامه دهد. برخی [[مراجع تقلید]] برای این قیام بیجا خواندن [[سجده سهو]] را لازم میدانند.<ref>[http://portal.anhar.ir/node/9476/?ref=sbttl#gsc.tab=0 م۱۲۳۶، نماز میت]، پورتال انهار.</ref> | * اگر خواندن [[تشهد]] را فراموش کرده و بایستد، چنانچه قبل از رکوع یادش بیاید باید بنشیند و پس از خواندن تشهد نماز را ادامه دهد. برخی [[مراجع تقلید]] برای این قیام بیجا خواندن [[سجده سهو]] را لازم میدانند.<ref>[http://portal.anhar.ir/node/9476/?ref=sbttl#gsc.tab=0 م۱۲۳۶، نماز میت]، پورتال انهار.</ref> | ||
* [[نماز میت]] را باید ایستاده خواند.<ref>[http://portal.anhar.ir/node/1323#gsc.tab=0 م۶۰۰، احکام سجده سهو]، پورتال انهار.</ref> | * [[نماز میت]] را باید ایستاده خواند.<ref>[http://portal.anhar.ir/node/1323#gsc.tab=0 م۶۰۰، احکام سجده سهو]، پورتال انهار.</ref>صاحب عروه ایستادن را در صورتی واجب دانسته که مأمومین ایستاده نماز می خوانند<ref>طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج، ص۳۲۵.</ref> | ||
* [[نمازهای مستحب|نمازهای مستحبی]] را میتوان نشسته خواند ولی ثواب آن نصف میشود.<ref>طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۱۲.</ref> | * [[نمازهای مستحب|نمازهای مستحبی]] را میتوان نشسته خواند ولی ثواب آن نصف میشود.<ref>طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۱۲.</ref> | ||
* [[نماز استیجاری]] را نمیتوان نشسته خواند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10342/3/87 طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۸۷ و ۸۸]</ref> | * [[نماز استیجاری]] را نمیتوان نشسته خواند.<ref>[http://lib.eshia.ir/10342/3/87 طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۸۷ و ۸۸]</ref> |
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۳
بخشی از احکام عملی و فقهی |
---|
قیام یکی از واجبات یازده گانه نماز است. در نماز چهار نوع قیام وجود دارد که دو تای آنها رکن بوده و با ترک عمدی یا سهوی آنها نماز باطل میشود.
واژهشناسی
قیام از ریشه «قیم» به معنای برخاستن است.[۱] «إقامه» به معنای «به پا داشتن» ۴۶ بار در قرآن برای خواندن نماز به کار رفته است.
در اصطلاح فقهی، «قیام» یکی از واجبات یازدهگانه نماز به معنای ایستادن است.
اقسام قیام
چهار مورد از کارهای نماز، در حال قیام انجام میشود که عبارتند از:
- قیام در هنگام تکبیرة الاحرام
- قیام قبل از رکوع (قیام متصل به رکوع)
- قیام هنگام خواندن حمد و سوره و تسبیحات اربعه
- قیام بعد از رکوع
قسم اول و دوم رکن نمازند، یعنی اگر عمدی یا از روی فراموشی کم یا زیاد شوند نماز باطل است. اما قسم سوم و چهارم از واجبات نماز است، یعنی اگر چنانچه سهوا کم و زیاد شوند نماز را باطل نمیکنند.[۲]
برخی احکام قیام
- در شرایط عادی، در قیام نماز لازم است بدن صاف بوده و به جایی تکیه داده نشود.[۳]
- افرادی که نمیتوانند به هنگام خواندن حمد و سوره یا تسبیحات اربعه بایستند اگر میتوانند لازم است به هنگام تکبیرة الاحرام و پیش از رکوع بایستند تا دو قیام رکنی را انجام داده باشند.[۴]
- در حالت قیام نباید بدن را حرکت داد، البته حرکات مختصر دستها نماز را باطل نمیکند.[۵]
- اگر خواندن تشهد را فراموش کرده و بایستد، چنانچه قبل از رکوع یادش بیاید باید بنشیند و پس از خواندن تشهد نماز را ادامه دهد. برخی مراجع تقلید برای این قیام بیجا خواندن سجده سهو را لازم میدانند.[۶]
- نماز میت را باید ایستاده خواند.[۷]صاحب عروه ایستادن را در صورتی واجب دانسته که مأمومین ایستاده نماز می خوانند[۸]
- نمازهای مستحبی را میتوان نشسته خواند ولی ثواب آن نصف میشود.[۹]
- نماز استیجاری را نمیتوان نشسته خواند.[۱۰]
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- طباطبائی یزدی، سید محمد کاظم، عروة الوثقی (المحشی)، مصحح: احمد محسنی سبزواری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق.
- قاموس قرآن، سید علی اکبر قریشی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۷ش.
- ↑ قاموس قرآن، چاپ دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۷ش، ج۶، ص۴۷
- ↑ طباطبائی یزدی، سید محمد کاظم، عروة الوثقی، ج۲، ص۴۷۳
- ↑ عروة الوثقی، ج۲، ص۴۷۷
- ↑ مسئله ۹۷۲ رساله امام خمینی
- ↑ م۹۶۷، قیام، پورتال انهار.
- ↑ م۱۲۳۶، نماز میت، پورتال انهار.
- ↑ م۶۰۰، احکام سجده سهو، پورتال انهار.
- ↑ طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج، ص۳۲۵.
- ↑ طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۱۲.
- ↑ طباطبائی یزدی، عروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۸۷ و ۸۸