انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (− رده:اصطلاحات اخلاقی (هاتکت)) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اخلاق-عمودی}} | {{اخلاق-عمودی}} | ||
'''إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق''' (من از آن جهت برانگیخته شدم که شرافت‌های اخلاقی را کامل کنم) [[حدیث|روایتی]] است معروف به '''حدیث مکارم الاخلاق''' که از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است. در این حدیث، تکمیل و تعلیم مکارم اخلاقی به عنوان یکی از اهداف اصلی [[بعثت|بعثت پیامبر(ص)]] معرفی می‌شود. با توجه به اینکه برای بعثت پیامبر علت‌هایی دیگر نیز بیان کرده‌اند، برخی، مکارم اخلاقی را پایه و اساس سایر علت‌ها برشمرده و برخی نیز از معنای ظاهری دست کشیده و حدیث را چنین معنا نموده‌اند که از میان [[پیامبران]] فقط من برای تمام کردن مکارم اخلاق | '''إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق''' (من از آن جهت برانگیخته شدم که شرافت‌های اخلاقی را کامل کنم) [[حدیث|روایتی]] است معروف به '''حدیث مکارم الاخلاق''' که از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است. در این حدیث، تکمیل و تعلیم مکارم اخلاقی به عنوان یکی از اهداف اصلی [[بعثت|بعثت پیامبر(ص)]] معرفی می‌شود. با توجه به اینکه برای بعثت پیامبر علت‌هایی دیگر نیز بیان کرده‌اند، برخی، مکارم اخلاقی را پایه و اساس سایر علت‌ها برشمرده و برخی نیز از معنای ظاهری دست کشیده و حدیث را چنین معنا نموده‌اند که از میان [[پیامبران]] فقط من برای تمام کردن مکارم اخلاق برگزیده شدم.<br> | ||
سند این روایت در منابع شیعه به [[الرسالة العلویة فی فضل امیرالمؤمنین (کتاب)|الرسالة العَلَوّیه]] و [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مَجمع البیان]] در قرن پنج و شش قمری برمی‌گردد. در بین منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز، بیهقی این حدیث را در کتاب سنن کبری از [[ابوهریره]]، از رسول خدا(ص) نقل می‌کند. البته روایاتی مشابهِ این حدیث در منابعی دیگر آمده است. برخی پژوهش‌گران با توجه به کثرت نقل مضمون این حدیث، آن را [[تواتر معنوی|متواتر معنوی]] دانسته‌اند.<br> | سند این روایت در منابع شیعه به [[الرسالة العلویة فی فضل امیرالمؤمنین (کتاب)|الرسالة العَلَوّیه]] و [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مَجمع البیان]] در قرن پنج و شش قمری برمی‌گردد. در بین منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز، بیهقی (درگذشت: [[سال ۴۵۸ هجری قمری|۴۵۸ق]]) این حدیث را در کتاب سنن کبری از [[ابوهریره]]، از رسول خدا(ص) نقل می‌کند. البته روایاتی مشابهِ این حدیث در منابعی دیگر آمده است. برخی پژوهش‌گران با توجه به کثرت نقل مضمون این حدیث، آن را [[تواتر معنوی|متواتر معنوی]] دانسته‌اند.<br> | ||
مکارم اخلاق را به اخلاق بزرگوارانه معنی نموده‌اند و در منابع حدیثی خصلت‌هایی همچون [[صبر]]، [[شکر]]، [[غیرت]]، [[قناعت]]، [[شجاعت]]، [[صله رحم]]، [[حیاء|حیا]] و [[حسن خلق|اخلاق نیکو]] از مصادیق آن شمرده شده است. | مکارم اخلاق را به اخلاق بزرگوارانه معنی نموده‌اند و در منابع حدیثی خصلت‌هایی همچون [[صبر]]، [[شکر]]، [[غیرت]]، [[قناعت]]، [[شجاعت]]، [[صله رحم]]، [[حیاء|حیا]] و [[حسن خلق|اخلاق نیکو]] از مصادیق آن شمرده شده است. | ||
درباره تفاوت محاسن و مکارم اخلاق گفته‌اند: آن دسته از دستورات اخلاقی که مربوط به روابط اجتماعی و چگونگی معاشرت با دیگران است محاسن اخلاقی و دسته‌ای دیگر که از بزرگواری و طبع بالای انسان حکایت دارد و نیازمند مبارزه با نفس و از خودگذشتگی است در زمره مکارم اخلاق قرار می‌گیرد. | درباره تفاوت محاسن و مکارم اخلاق گفته‌اند: آن دسته از دستورات اخلاقی که مربوط به روابط اجتماعی و چگونگی معاشرت با دیگران است محاسن اخلاقی و دسته‌ای دیگر که از بزرگواری و طبع بالای انسان حکایت دارد و نیازمند مبارزه با نفس و از خودگذشتگی است در زمره مکارم اخلاق قرار می‌گیرد. | ||