سید رضا بهاءالدینی
| ||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| نام کامل | سید رضا بهاءالدینی | |
| زادروز | ۹ فروردین ۱۲۸۷ش | |
| زادگاه | قم ایران | |
| تاریخ درگذشت | ۲٦ تیر ۱۳۷۶ش | |
| آرامگاه | قم ـ حرم حضرت معصومه | |
| اطلاعات سیاسی | ||
| اطلاعات علمی و مذهبی | ||
| استادان | عبدالکریم حائری سید محمد حجت سید محمد تقی خوانساری حسین بروجردی شیخ ابوالقاسم کبیر قمی | |
| شاگردان | مرتضی مطهری علی مشکینی احمد جنتی سید مصطفی خمینی محمد فاضل لنکرانی سید عبدالکریم کشمیری | |
سیدرضا بهاءالدّینی (۱۳۷۶ـ۱۲۸۷ش)، فقیه و معلم اخلاق و عرفان عملی و از شاگردان شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سید محمد حجت، سید محمد تقی خوانساری و آیت الله بروجردی بود. بیشترین اشتغال و شهرت آیت اللّه بهاءالدینی، بحث‌ها و درس‌های اخلاقی عمومی یا خصوصی وی بود که تا روزهای آخر حیاتش ادامه داشت.
محتویات
زندگی‌نامه
سید رضا بهاءالدینی در ۹ فروردین ۱۲۸۷ش در قم به دنیا آمد.[۱] پدرش سید صفی الدّین خادم حرم حضرت معصومه بود و در درس شیخ عبدالکریم حائری یزدی و شیخ ابوالقاسم کبیر قمی شرکت کرده بود.[۲]
درگذشت
آیت الله بهاءالدینی در ۲۷ تیر ۱۳۷۶ش [۳]درگذشت و در حرم حضرت معصومه در قم به خاک سپرده شد.[۴]
تحصیلات
بهاءالدّینی به تشویق پدر، از کودکی به تحصیل علوم دینی در حوزه علمیه قم پرداخت و دروس سطح را نزد میرزا محمد علی ادیب تهرانی، میرزا محمد همدانی، آخوند ملا علی همدانی (متوفی ۱۳۵۷ ش) و سید صدرالدین صدر (متوفی ۱۳۷۳) حاضر شد.
وی در ۱۹ سالگی در درس خارج فقه و اصول شیخ عبدالکریم حائری حاضر شد و پس از او از جلسات درس سید محمد حجت (متوفی ۱۳۷۲)، سید محمد تقی خوانساری (متوفی ۱۳۷۱) و حاج آقا حسین بروجردی (متوفی ۱۳۴۰ ش) بهره برد و از آن پس، سال‌ها به تدریس دروس عمومی ادبیات، فقه و اصول، و نزدیک به بیست سال به تدریس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم پرداخت.[۵]
شاگردان
 | این بخش از مقاله فاقد منبع و مأخذ است. شما میتوانید با افزودن منابع برطبق اصول اثباتپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیشیعه کمک کنید. مطالب بیمنبع حذف خواهند شد. |
بیشترین اشتغال آیت‌الله بهاءالدینی در طول زندگی، تدریس علوم حوزوی بوده است. افراد زیادی در درس او حاضر شده‌اند که برخی از آنها عبارتند از:
- شاگردان دوره سطح: مرتضی مطهری، احمد جنتی، علی مشکینی، احمد آذری قمی، محمد فاضل لنکرانی، حسینعلی منتظری، سید مصطفی خمینی
- شاگردان درس خارج: حسین حیدری کاشانی، احمدی یزدی
شهرت اخلاقی و عرفانی
بیشترین شهرت آیت اللّه بهاءالدینی، بحث‌ها و درس‌های اخلاق عمومی یا خصوصی وی بود که تا روزهای آخر حیاتش ادامه داشت. او هیچ‌گاه در درس رسمی اخلاق شرکت نکرده بود و بیشتر، از رفتار و منش استادان خود، به ویژه شیخ ابوالقاسم کبیر قمی، بهره‌های اخلاقی برده بود.[۶] او همواره در تهذیب اخلاق و ارائه دستورالعمل معنوی به شاگردان خود می‌کوشید.
وی در حوزه علمیه قم، به معلم اخلاق و عرفان مشهور بود و حتی پاره‌ای کرامات، به او نسبت داده شده است. در اسفند ۱۳۷۵ش، سمیناری با عنوان «حوزه و تهذیب اخلاق» برای تجلیل از او در قم برگزار شد.
آثار
هیچ یک از نوشته‌های پراکنده‌ای که وی درباره نهج البلاغه، تفسیر قرآن و تقریرات فقهی برخی استادانش نگاشته[۷]، منتشر نشده است. اما بخشی از درس های اخلاقی و برخی مصاحبه‌های او، در دو کتاب «سلوک معنوی» و «نردبان آسمان: مجموعه‌ای از درس‌های اخلاق فقیه وارسته و عارف فرزانه، حضرت آیةالله بهاءالدینی» به چاپ رسیده است.
نگارخانه
آیةالله بهاءالدینی
آیةالله بهاءالدینی و رزمندگان اسلام
آیةالله بهاءالدینی و شهید صیاد شیرازی
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ درگذشتگان: درگذشت آیت الله بهاءالدینی، ص ۱۰۵.
- ↑ در گذشتگان: درگذشت آیت الله بهاءالدینی، ص ۱۰۴؛ سلوک معنوی، ص ۱۱۰ـ۱۱۱.
- ↑ حائری، علی، روزشمار قمری، ۱۳۸۱ش، ص۷۳.
- ↑ درگذشتگان: درگذشت آیت الله بهاءالدینی، ص ۱۰۵.
- ↑ درگذشتگان: درگذشت آیت الله بهاءالدینی، ص ۱۰۴ـ۱۰۵.
- ↑ سلوک معنوی، ص ۱۱۴.
- ↑ سلوک معنوی، ص ۱۰۹.
منابع
- انصاری، ناصرالدین، “در گذشتگان: درگذشت آیت الله بهاءالدینی” ، آینه پژوهش، سال ۸، ش ۲، خرداد ـ تیر ۱۳۷۶.
- بهاءالدّینی، سیدرضا، سلوک معنوی: گفتار‌ها، مصاحبه‌ها و خاطره‌هایی از فقیه وارسته و عارف فرزانه حضرت آیة الله بهاءالدینی (قدّس سرّه)، چاپ اکبر اسدی، قم، ۱۳۷۷ش.
- www.leader.ir
